Mithat Cemal Kuntay'ın "Üç İstanbul" romanı, bir imparatorluğun yıkılışının toplumsal yaşamdaki yansımalarını anlatır. Eserde, İstanbul'un üç dönemi (II. Abdülhamid, İkinci Meşrutiyet, Mütareke) ele alınarak bu dönemlerde yaşanan siyasi değişimler, sosyal hayat, seçkinler, aydınlar ve iktidar ile alt tabaka arasındaki ilişkiler incelenir. Romanın temel amaçları arasında şunlar yer alır: Adnan'ın kişisel yaşamını anlatmaktan çok bir topluma, iktidarın toplumu biçimlendirmesine ve iktidarla yakın ilişkiler kuran tabaklara, yozlaşan çevrelere, çöken bir imparatorluğa, insan ilişkilerinin düzeyine ayna tutmak. Çürüyen İstanbul'un üç ayrı dönemini, bu dönemin sosyolojik gerçekliğine dayanarak açıklamak. Rejimlerin değişebileceğini, ancak insanın güç karşısındaki zaaflarının değişmeyeceğini göstermek. Roman, yalnızca tarihsel bir dönemleme değil, aynı zamanda İstanbul'un üç ayrı zihniyet rejimine büründüğü üç farklı çehreye de atıfla adını alır.