Numismatik

En değerli eski para olarak kabul edilenlerden biri, 1913 Liberty Head V Nickel madeni parasıdır. Diğer değerli eski paralar arasında 1787 Brasher Dublonu, 1787 Fugio Cent ve 723 Emevi Altın Dinarı da bulunmaktadır.

PMG 64 Çil ifadesi, kağıt paraların kondisyon derecelendirmesinde kullanılan bir terimdir ve çil (gem unc) anlamına gelir. Bu derece, paranın 5x büyüteç altında, hiç bir işleme uğramadığını, kağıt kalitesinin kusursuz olduğunu ve banknotta en ufak bir hata veya işlem olmadığını ifade eder.

Hamit altın ve Reşat altın arasındaki temel farklar şunlardır: 1. Basım Tarihi: Hamit altın, Sultan II. Abdülhamid döneminde (1876-1909), Reşat altın ise Sultan V. Mehmed Reşat döneminde (1909-1918) basılmıştır. 2. Tasarım: Reşat altın üzerinde Sultan V. Mehmed Reşat'ın tuğrası ve "El-Ghazi" yazısı, Hamit altın üzerinde ise Sultan II. Abdülhamid'in tuğrası ve "Adli" yazısı bulunur. 3. Nadirlik: Hamit altın, daha az sayıda basıldığı için koleksiyoncular arasında daha nadir ve değerli kabul edilir. 4. Ağırlık ve Saflık: Her iki altın türü de genellikle 22 ayar altından yapılmış olup, yaklaşık 7.2 gram ağırlığındadır.

Eski para değerlerini öğrenmek için aşağıdaki yöntemler kullanılabilir: 1. Numismatik Uzmanlarına Danışmak: Eski paraların değerini belirlemek için numismatik alanında uzmanlaşmış kişilere veya nümismatlara başvurulabilir. 2. Müze Müdürlüklerine Başvurmak: En yakın müze müdürlüğüne giderek paranın tarihi eser olup olmadığını ve değerini öğrenmek mümkündür. 3. Online Müzayede Siteleri ve Web Siteleri: İnternet üzerinden online müzayede sitelerini veya madeni para ticareti yapan web sitelerini inceleyerek benzer paraların değerini kontrol etmek mümkündür. 4. Sertifikasyon Kuruluşları: Paranızın sertifikasyon kuruluşları tarafından değerlendirilmiş olması, değerini artırabilir ve belirli standartlara göre derecelendirilir.

En değerli Osmanlı parası, genellikle altın lira olarak kabul edilir. Diğer değerli Osmanlı paraları arasında ise 5. Mehmed dönemine ait delikli 20 para ve 2. Abdülhamid dönemine ait paralar da bulunmaktadır.

Nümismatik ve epigrafi iki farklı bilim dalıdır: 1. Nümismatik: Sikke veya kâğıt para koleksiyonculuğu ve paraları inceleyen çalışma sahasıdır. 2. Epigrafi: Yazıtları ve tarihi yapıtlardaki yazıları inceleyen bilim dalıdır.

Follis sikkeler, tarihsel ve kültürel değerleri nedeniyle değerlidir. Bu sikkeler, Bizans para sisteminde önemli bir yer tutmuş ve İmparator I. Anastasios'un reformuyla kullanılmaya başlanmıştır. Değerlerinin artmasının nedenleri: 1. Nadirlik: Bazı follis sikkeleri, özellikle iyi korunmuş ve az sayıda üretilmiş olanlar, koleksiyoncular tarafından aranır. 2. Estetik ve Tasarım: Detaylı tasarımlar ve üzerindeki yazılar, sikkeleri daha çekici hale getirir. 3. Tarihî Önem: Sikkeler, üretildiği dönemin ekonomik, sosyal ve siyasi koşullarını yansıtır. 4. Malzeme: Altın ve gümüş içeriği, sikkelerin değerini doğrudan etkiler; bu metaller doğada sınırlı ve değerli kaynaklardır.

1928 yılında basılan 25 kuruşluk madeni paralardan, başağı aşağıda ve yukarıda olan toplam 5.794.000 adet darp edilmiştir.

25 Kuruş, 1925 yılında 4.972.700 adet basılmıştır. Ayrıca, 1926 yılında 627.300 adet ve 1928 yılında 5.794.000 adet 25 Kuruş basılmıştır. Toplamda, 1925, 1926 ve 1928 yıllarında 11.394.000 adet 25 Kuruş darp edilmiştir.

1973 yılında basılan Cumhuriyetin 50. Yılı hatıra parasından 68.730 adet üretilmiştir.

1948 yılında 35.470.000 adet 1 kuruş basılmıştır.

25 kuruş başak aşağı, başak yukarı ifadesi, 1928 yılı 25 kuruşluk madeni paranın iki farklı tasarımını ifade eder. 1928 yılında basılan 25 kuruşluk madeni paralardan, başağı aşağıda ve yukarıda olan toplam 5.794.000 adet darp edilmiştir.

25 Kuruş "Başak Aşağı" parası 1928 yılında basılmıştır.

Sayıştayın 150. yılı parası, 2012 yılında basılan gümüş hatıra parası olarak bilinmektedir.

10 Kuruş 1926 ve 1928'in değerli olmasının birkaç nedeni vardır: Nadirlik: 1928 yılında basılan 10 Kuruş, çok az bulunması ve nadir bir parça olması nedeniyle değerlidir. Tarihî önem: 1926 ve 1928 yıllarında basılan 10 Kuruş, Türkiye Cumhuriyeti'nin ilk madeni paraları arasında yer alır. 1926 ve 1928 yıllarında basılan 10 Kuruş'un değerleri, çil kondüsyonuna göre günümüz kataloglarında yaklaşık 2000 dolar civarındadır.

1926 tarihli 10 kuruş, nadir bulunması ve koleksiyon değeri nedeniyle değerlidir. Bu paranın bazı özellikleri: Basım Sayısı: 1926 yılında toplam 855.982 adet basılmıştır. Malzeme: Bronz madeninden üretilmiştir. Kondisyon: Çil kondisyondaki bir 10 kuruş, koleksiyoncular için yaklaşık 2000 dolar değerindedir. Tasarım: 1926 tarihli 10 kuruş, farklı kalıplarla basılmıştır ve bu kalıp farkları da değerini artırır.

En değerli antik Yunan parası, Panticapaeum Stater olarak kabul edilir.

Eski 25 kuruş paraların değeri, nadirlik ve kondisyon gibi faktörlere bağlı olarak değişiklik gösterebilir. Örneğin, 1963 yılında basılan 25 kuruşluk paralar, ortalama 5 gram ağırlığında ve Akmonital madeninden üretilmiştir. Ayrıca, 1948 yılına ait 25 kuruşluk paralar haliyle kondisyonda 3 TL değerinde olabilir. Eski paraların değerleri hakkında kesin bilgi almak için koleksiyonculara veya uzmanlara danışılması önerilir.

En eski Reşat altını, Sultan V. Mehmed Reşad döneminde basılan ve 1327 (Milâdi 1909) tarihli olan altındır.

En değerli bakır sikke olarak kabul edilenlerden biri, 1943 Lincoln Head Copper Penny'dir.