NecipFazılKısakürek

Bu sözler, Abdurrahim Karakoç'a aittir. Tam hali şu şekildedir: "İp gerilince YAY oldum sanır, Kamış ses verince NEY oldum sanır, Sarayda oturmakla PADİŞAH olmaz kişi, Aptal ata binince BEY oldum sanır".

"Verin Bana Karanlıkları" şiiri, Necip Fazıl Kısakürek'e aittir. Bu şiir, Necip Fazıl Kısakürek'in "Kaldırımlar" adlı şiirinin bir dizesidir.

Necip Fazıl Kısakürek'in "Salver Gitsin" dizeleri, "Ayrılık Vakti" adlı şiirinde yer almaktadır. Çile, Necip Fazıl'ın 1923'ten itibaren yazdığı şiirlerin bir araya getirildiği ana eseridir.

"Bizim Şarkımız" şiiri, Necip Fazıl Kısakürek'e aittir.

"Ben geçmişimi dürdüm, büktüm, çöpe attım. Çöpü karıştırmak köpeklerin işidir" sözü, Necip Fazıl Kısakürek'e aittir.

"Devler gibi eserler bırakmak için, karıncalar gibi çalışmak lazım" sözü, Türk şair, yazar ve düşünür Necip Fazıl Kısakürek'e aittir.

Cahit Zarifoğlu'nu en çok etkileyen şairler arasında Necip Fazıl Kısakürek ve Sezai Karakoç bulunmaktadır. Zarifoğlu, üniversite yıllarında bu iki şairle tanışmış ve onların kişiliği ile şiiri üzerinde büyük etkisi olduğunu belirtmiştir.

Necip Fazıl Kısakürek'in "Surda Bir Gedik Açtık" şiiri, küresel güç odaklarının oluşturduğu dünya düzeninde bir gedik açılması ve bu durumun getirdiği değişimleri anlatır. Şiirde, İslam ülkelerinin ABD ve İsrail'e karşı tek yumruk olması ve özellikle Cumhurbaşkanı Erdoğan'ın liderliğinde alınan kararlar, bu gediğin açılması olarak nitelendirilir. Şiirin ilgili kısmı şu şekildedir: > "Surda bir gedik açtık Mukaddes mi mukaddes Ey kahbe rüzgar Artık ne yandan esersen es!".

Necip Fazıl Kısakürek'in "Beklenen" adlı şiiri, insanın bekleyişini, umudunu ve manevi arayışlarını anlatır. Şiirde, bir gencin bir kıza olan aşkı ve bu aşkı beklerken geçirdiği süreçler betimlenir. Şiirin yapısı, geleneksel Türk şiirinin ölçülü ve uyaklı biçimiyle modernist bir düşünsel derinliği bir araya getirir.

"Ben İbrahim değilim, bu ateş beni yakar" sözü, İsmet Murat Müçtehit'in "Bu Ateş Beni Yakar" adlı şiirinden bir dizedir. Şiirin tamamı şu şekildedir: "Arzda kullar bozuldu, derya denizde mahi, Menfaati uğruna asil azar, bal kokar. Acizim, derbederim yardım eyle ilahi, Ben İbrahim değilim; bu ateş beni yakar. İşittim iman ettim, islam alimlerinden, Cennetin ortasından kevser ırmağı akar, Yıkanmayı nasip et arındır kirlerimden Ben İbrahim değilim; bu ateş beni yakar. Aklım başımda değil; divaneyim deliyim. Yüreğim kan ağlarken ayn'im şaşı bakar, Zihinen gelişmemiş, mecnunun ruh haliyim, Ben İbrahim değilim; bu ateş beni yakar. Düşündükçe halimi uyku girmez gözüme, Istırapla inlerim, feryadım arşa çıkar, Rahmetinle yarğıla, beraat ver özüme, Ben İbrahim değilim; bu ateş beni yakar. Müçtehit kul olarak, ıssız bir mahaldeyim, Yüreğim iltihabi, tenimden hicran akar. Ya Rab yalnız bırakma, per perişan haldeyim, Ben İbrahim değilim; bu ateş beni yakar".

"Hani Ya" şiiri, Necip Fazıl Kısakürek'e aittir.

Necip Fazıl Kısakürek, Abdülhakim Arvâsî'ye 1934 yılında tanıştıktan sonra büyük bir bağlılık hissetmiştir. Arvâsî, Necip Fazıl'a tasavvufun "söz ilmi" değil, "hâl ilmi" olduğunu açıklamış ve onu manevi bir bağlılıkla yönlendirmiştir. Necip Fazıl, Arvâsî ile olan ilişkisini "O ve Ben", "Son Devrin Din Mazlumları" ve "Çile" gibi eserlerinde anlatmıştır.

"Anneciğim İmdat" ifadesi, farklı bağlamlarda farklı anlamlar taşıyabilir. Kitap: "Anneciğim İmdat", François Cavanna tarafından yazılmış bir mizah kitabıdır. Haber: 2020 yılında, Bolu Cezaevi'nde tutulan Ömer Umut Karataş'ın annesine işkence gördüğünü bildirdiği bir olay bu ifadeyle anılmıştır.

"Herkes kalbinin ekmeğini yer" sözünün ilk olarak kim tarafından söylendiği bilinmemektedir. Sözün, şarkıcı Seda Sayan'a ait olduğu da iddia edilmiştir.

Necip Fazıl Kısakürek, Abdülhakim Arvasi ile bir vapur gezisinde tanışmıştır. Bir gün, arkadaşı Abidin Dino ile beraber Beyoğlu’ndaki dairelerinden çıkarken, o günün cuma olduğunu hatırlamış ve Abidin Dino’yu ikna ederek Beyoğlu Camii’ne gitmişlerdir. Necip Fazıl, bu tanışmayı "O ve Ben" isimli eserinde şöyle anlatmıştır: > "Cami… Girince sol tarafta, yerden bir iki basamak yüksekliğinde, balkonumsu bir yerde, sarıklı, beyaza yakın kır ve uzun sakallı bir zat… Önünde, kitabını koyduğu küçük bir yer masası… Etrafında, diz üstü veya bağdaş kurup oturmuş bir küme insan… Aralarına geçip oturduk. Son derece tesirli bir ses… Tane tane konuşuyor. Ders bitince ön sırada oturan bir gencin yardımıyla kürsüden indiler. Etrafındakilere şefkatle baktılar. Potinlerimizi giyip kendilerini kapıda beklemeye başladık. Başlarını kaldırıp o anlatılmaz gözlerini üzerimize diktiler."

"Bir Yanda Akan Benim" şiiri, Necip Fazıl Kısakürek'in "Sakarya Türküsü" adlı şiirinin bir dizesidir. Bu dize, insan ile Sakarya Nehri arasında bir bağlantı kurar. Şiirin tamamı, Sakarya Nehri'nin Türk tarihi ve kültürü için taşıdığı önemi ve bu yükü taşıma mücadelesini anlatır.

Necip Fazıl Kısakürek'in Meş’um Yakut adlı romanı, zengin bir adam olan Gazanferpaşazade Muhlis Bey'in Çiftehavuzlar'daki köşkünde işlenen bir cinayeti konu alır. Roman, Muhlis Bey ile fabrikatör arkadaşı Sebati Bey arasında geçen bir sohbetle başlar. Cinayetin çözümünde özel dedektif Remzi Çetinkaya rol oynar. Roman, polisiye türünün zor tekniklerinden biri olan "kapalı oda muamması" ile yazılmıştır.

"Sabır" şiiri, Necip Fazıl Kısakürek'e aittir.

"Yine merkep, yine merkep" sözü, Necip Fazıl Kısakürek'e atfedilen ancak aslında ona ait olmayan sözlerden biridir. Bu söz, "İnsanda yok ise edep, neylesin medrese, mektep! Okusa alim olsa yine merkep, yine merkep!" şeklinde bir sözün parçasıdır. Sözün orijinali ve kime ait olduğu hakkında kesin bilgi bulunamamıştır.

"Sevdiğini belli et, gizlemek başkalarına fırsat vermektir" sözü, Necip Fazıl Kısakürek'e aittir.