Schopenhauer'a göre hayatın acı olmasının bazı nedenleri: Acı ve talihsizlik, yaşamın genel kuralıdır ve istisna değildir. Arzu ve isteklerin sonsuzluğu: Doyum sağlanan her arzu, yerini yenisine bırakır ve bu döngü, kişiyi sürekli bir çaba ve acı içine sürükler. Bilinç ve bilgi arttıkça acının artması: Bilgi ve bilinç düzeyi yükseldikçe, sefalet ve acı da artar. İnsan varoluşunun hata olması: Schopenhauer, dünyayı sefalet ve ıstırapla dolu bir yer olarak görür ve insan varoluşunu bir hata olarak değerlendirir. Yaşamın anlamı: Schopenhauer, hayatın bir amacının olduğunu ve bu amaç doğrultusunda geliştiğini saçma bulur. Schopenhauer'a göre, acıdan kaçınmak ve anı yaşamak, büyük coşku ve kederden uzak durmak daha anlamlı bir yaşam sürmeyi sağlar.