Mezarlar

Ölüm İmpatoru'nun mezarı, Çin'in Luoyang kentinde bulunmaktadır. Çin'in ilk imparatoru Qin Shi Huang'ın mezarı ise Shaanxi eyaletinin Xi’an kentinde, Terracotta Ordusu’nun hemen arkasında yer almaktadır.

Çoklu oda mezarlarında mezar odalarının hangi yöne baktığı, mezarın bulunduğu bölgeye ve kültürel inançlara bağlı olarak değişebilir. Oda mezar girişleri genellikle batı veya doğu yöne bakar. Batı yönü, güneşin batışını ve ölümü temsil ettiği için tercih edilebilir. Doğu yönü, bazı kültürlerde önemli bir yön olarak kabul edilir. Ayrıca, oda mezarlarda yön tayini, kayanın yapısına ve coğrafi özelliklere göre de yapılabilir. Bu bilgiler, genel gözlemlere ve inançlara dayanmaktadır; her mezarın farklı bir yöne bakabileceği unutulmamalıdır.

Tümülüslerde mezar bulunmasının nedeni, önemli kişiler için anıt mezar olarak inşa edilmeleridir. Tümülüsler, tarih boyunca çeşitli nedenlerle inşa edilmiştir: Ölüleri onurlandırmak. Mezar yerini işaretlemek. Anıt işlevi görmek. Tümülüslerin içinde, ölen kişinin kalıntıları ile birlikte tunç ve bakır kaplar, testiler, heykelcikler, ahşap masa ve yataklar, türlü takılar gibi çeşitli eşyalar bulunur.

Terracotta Ordusu, İlk Çin İmparatoru Qin Shi Huang'ın mezarını korumak amacıyla gömülmüştür. Ancak, Terracotta Ordusu, Qin Hanedanlığı'nın düşüşü sırasında isyancı güçler tarafından saldırıya uğramış ve bu süreçte büyük hasar görmüştür.

Oda mezar katmanları, mezar türüne göre değişiklik gösterebilir. Örneğin, tümülüs tipi oda mezarların katmanları şu şekildedir: 1. Tümülüsün inşasından günümüze kadar oluşan katman. 2. Hediye katman: Krala bağlı yerleşim birimlerinden getirilen çeşitli topraklar. 3. Ana katman: Bölgeden elde edilen toprak yığması. 4. Taş katman: Ana koruma katmanı olup, tümülüsü korur. 5. Kil katman: Mezar odasını sulardan korur. 6. Son katman: Tümülüs mezar odasıdır. Yer altı kaya mezarlarında ise giriş kısmı genellikle dikdörtgene yakın bir yapıya sahiptir ve iç alanı nispeten geniştir. Oda mezarların katmanları hakkında daha fazla bilgi için ilgili kaynaklara başvurulması önerilir.

Eski Mısırlılar ölülerini genellikle Sakkara gibi nekropollere gömerlerdi. Ayrıca, firavunlar için piramitler de mezar olarak kullanılırdı. Eski Mısırlılar, ölümden sonra yaşamın devam ettiğine inandıkları için ölülerini mumyalayıp değerli eşyalarıyla birlikte gömerlerdi.

Taceddin Dergahı'nda bazı önemli kişilerin mezarları bulunmaktadır: Mehmet Akif Ersoy: İstiklal Marşı'nın yazarı, dergahta bir süre ikamet etmiş ve son kıtasını bu eve yazmıştır. Muhsin Yazıcıoğlu: Eski milletvekili ve Büyük Birlik Partisi'nin kurucu genel başkanı, dergaha gömülmeyi vasiyet etmiştir. Nuri Pakdil: Fikir ve düşünce adamı, "Yedi Güzel Adam" olarak bilinen grubun üyelerinden, dergaha defnedilmiştir. Yusuf Polatoğlu ve Yaşar Kaptan: Ozan ve şairler, dergahta gömülüdür. Ayrıca, dergahta Taceddin Sultan ve ailesinin de mezarları bulunmaktadır.

Kom el Shoqafa Yeraltı Mezarları, Antik Mısır uygarlığına aittir. Ancak mezarlıkta bulunan mezar, heykel ve arkeolojik nesnelerin çoğu, Helenistik ve erken İmparatorluk Roma dönemlerinin etkilerini taşır.

Antik mezarların derinliği, mezar türüne ve ölen kişinin statüsüne göre değişiklik gösterir. Genel olarak: Basit fakir mezarları ortalama 1 metrede bulunur. Kral tümülüsleri 9 metreden 36 metreye kadar derinlikte olabilir. Lahit mezarların derinliği 30 cm'den 30 metreye kadar değişebilir. Mezarların standart bir derinlik ölçüsü yoktur; coğrafi yapı ve gömüyü zorlaştıran veya kolaylaştıran faktörler derinliği belirler.

Dalyan'daki kaya mezarlarının neden ters olduğuna dair bir bilgi bulunamamıştır. Ancak, Dalyan'daki kaya mezarlarının, antik dönemde insanların "mezar ne kadar yüksekte olursa tanrıya o kadar yakın olunur" inancıyla yüksek kayalara oyulduğu düşünülmektedir. Dalyan'daki kaya mezarları, Kaunos Antik Kenti'ne ait olup, milattan önceye uzanan ve neredeyse 2800 yıldır sağlamlığını koruyarak günümüze kadar gelen önemli tarihi yapılardır.

Antik yığma taş mezarları, genellikle krallar, kabile reisleri ve toplumun önde gelen bireyleri için yapılmıştır. Bu mezarların taş yığması, defin işleminden sonra mezarı kutsamaya gelen yakınları tarafından atılan taşlarla zamanla oluşur.

Halikarnas Mozolesi ve Anıtkabir arasında bazı benzerlikler bulunmaktadır. Her iki yapı da ulusal liderlerin anısına inşa edilmiş anıt mezarlardır. Ancak, Halikarnas Mozolesi günümüzde Bodrum'da bir harabe durumunda iken, Anıtkabir Ankara'nın en önemli turistik yerlerinden biridir.

Mastaba ve piramit arasındaki bazı farklar şunlardır: Şekil: Mastaba, Arapça "bank" anlamına gelen, eğimli kenarları ve düz bir tepesi olan dikdörtgen bir yapıdır. Kullanım Amacı: Her ikisi de Antik Mısır'da mezar olarak kullanılmıştır. İnşaat Malzemesi: Mastabalar, eğimli kenarları dışa doğru eğimli taş veya çamur tuğlalardan yapılmıştır. Dayanıklılık: Mastabalar, piramitlere göre daha az dayanıklı malzemelerden yapıldığı için daha az sayıda günümüze ulaşmıştır. Boyut: Piramitler, mastabalara göre daha büyüktür. Karmaşıklık: Piramitler, mastabalara göre daha karmaşık bir yapıya sahiptir.

Eski Roma mezarları, sosyal sınıf ve ekonomik duruma göre çeşitlilik gösterirdi. Bazı mezar türleri: Anıtsal mezarlar: Tapınak planlı, ev tipi, kule mezarlar, tonozlu ve çokgen taş duvarlı mezarlar. Kaya mezarları: Tapınak cepheli, tek veya çok odalı, columbarium ve catacomblar. Lahitler: Yakılan cesetlerin küllerinin konulduğu vazo şeklindeki kaplar. Basit toprak mezarlar: En basit gömme biçimi, çukura gömme. Özellikler: Ev tipi mezarlar: Sivil halkın yaşadığı evlerin cephe ve çatı özelliklerini taklit ederdi. Kremasyon: Yakma işlemi, lahitlerin kural dışı ve az sayıda kullanıldığı dönemlerde uygulanırdı. Mitolojik motifler: Mezarlarda Yunan mitolojisinden figürler, sunular, kuşlar ve doğa motifleri tasvir edilirdi. Romalılar, ölülerini şehir dışında veya yolları çevreleyen arazilere gömerlerdi.

Kayaya oyulmuş adam işaretinin ne anlama geldiğine dair kesin bir bilgi bulunmamaktadır. Ancak, kayada oyma işaretlerinin genellikle mezar veya mezarlık alanlarını işaret ettiği düşünülmektedir. Adam şeklindeki oymaların, kral veya lider mezarını ifade edebileceği de belirtilmektedir. Define işaretleri bilimsel bir temele dayanmamaktadır.

Kaya mezarların akarsu kenarına neden yapıldığına dair bir bilgi bulunamamıştır. Ancak, kaya mezarların yapıldığı bazı yerler şunlardır: Frig Vadisi, Eskişehir. İskilip, Dalyan. Ortaca, Kapılıkaya. Boyabat, Salar Köyü. Şanlıurfa, Balıklıgöl Platosu. Kaya mezarları, genellikle statüsü yüksek kişiler için yapılmış, oyulmaya ve işlenmeye uygun kayalarda oluşturulan mezarlar olarak tanımlanır.

Rusya'da isimsiz mezarların bulunmasının birkaç nedeni vardır: 1. Tarihi ve Siyasi Olaylar: Özellikle 20. yüzyılda yaşanan bazı tarihi ve siyasi olaylar, toplu mezarların oluşmasına yol açmıştır. 2. Göçmen Mezarları: Belarus Devlet Başkanı Aleksandr Lukaşenko, Polonya-Belarus sınırında birçok isimsiz göçmen mezarının bulunduğunu ve bu mezarların yetkililer tarafından gizlendiğini belirtmiştir. 3. Osmanlı Dönemi Uygulamaları: Osmanlı döneminde, cellatların mezar taşlarına isim yazılmamasına dair bir uygulama vardı.

III. Mütevekkil'in (Muhammed bin Yaʿkûb el-Mûtevekkil ʿalâ ʾl-Lâh es-Sâlis) mezarı, İstanbul'da bulunmaktadır. Bazı kaynaklarda, III. Mütevekkil'in 1543 yılında İstanbul'da öldüğü belirtilmektedir. Mütevekkil'in türbesinin ise Kahire’nin dışındaki Nefîsî Kabristanı’nda olduğu ifade edilmektedir.

Höyük ve tümülüs arasındaki temel fark, oluşum şekilleridir: Höyük, eski çağlardan kalma medeniyet kalıntılarının zamanla tabii olayların tesirinde kalarak toprak, kum ile örtülmesi sonucu oluşur. Tümülüs, bir mezar veya mezarlık içeren, toprağın üst üste yığılmasıyla oluşturulan yapay tepelerdir. Diğer farklar: Tümülüsler huni biçiminde olup, üst açıları dardır ve yapı yüzeylerinde kiremit, tuğla, küp ve cüruf gibi malzemeler bulunmaz. Tümülüsler, ölen kişinin zenginliği ve değerine göre farklı yüksekliklere sahip olabilir. Höyükler, genellikle üst üste binen ve geçmişe uzanan bir tabakalaşmaya sahip çok aşamalı yerleşim kümeleridir. Türkiye'de yaklaşık 20.000 höyük bulunduğu tahmin edilirken, tümülüslerin belirli bir sayısı yoktur.

Sümerlerin kubbe mezarlarının nerede olduğuna dair bir bilgi bulunamamıştır. Ancak, Sümerlerin mezar mimarisine dair bazı bilgiler şu şekildedir: Sümerlerde halka ait cenazeler, evin zemini altına ya da duvar kalınlığı içine gömülürdü. Ayrıca açık arazide açılan mezara gömülüp, baş ucunda süslemeli ve yazıtlı mezar taşı olan örnekler de vardı. Sümerlerde büyük şahsiyetlerin gömüldüğü iki tür mezar görülürdü: Hipoje ve tolos. Hipojeler, yer altına gömülü, 1 ya da 4 odası olan, girişleri gizlenmiş yer altı mezarlarıydı. Sümerlere ait mezarların bulunduğu bazı yerler şunlardır: Ur antik kenti; Kiş, Uruk, Ur, Nippur, Lagaş, Umma, Akkad gibi Sümer şehir devletleri.