İsmail Fakirullah'ın kör olmasının nedeni, bir kaside söylerken yaşadığı bir olaydır. Kırk sekiz yaşında, 1702 yılı Şaban ayının ilk Cuma gecesi, akşam namazından sonra bir komşusuna taziyeye giden Fakirullah, yatsı olmadan camiye gitmek için evin avlusuna çıktığında, karanlıkta fark edemediği on beş metre derinliğindeki içi boş ve ağzı açık bir kuyuya düşer. Bu olay sonrasında, kendisini Allah'ın celal sıfatıyla imtihan edildiğini anlayarak secdeye kapanır ve hulus-ı kalp ile Rabbine sığınır. Herkes kuyunun başına mumlarla birikir ve kuyuya inerek İsmail Fakirullah'ı oradan çıkarırlar. Bu olayın ardından, insanlardan tamamen inzivaya çekilir, sadece büyük oğlu Abdülkadir Efendi'nin ziyaretine izin verir. Bir süre sonra, unutkanlık, namaz kılmayı unutma ve körlük gibi durumlarla karşılaşır. Fakirullah, onu kör olarak görünce çok ağlar ve gözünün açılması için dua eder.