Kırıklar

Hayır, torus ve yeşil ağaç kırıkları aynı değildir. Torus kırığı, daha çok ekleme yakın el bileği ve ayak bileği kemiklerinde, ezilme veya travma sonucu, kemiğin ezilmesiyle oluşur. Yeşil ağaç kırığı ise, daha çok uzun kemiklerde, örneğin ön kol kemiklerinde, kemiğin orta kısmının esneme sonucu bir tarafının kırılıp diğer tarafının sağlam kalmasıyla oluşur. Her iki kırık türü de çocuklarda görülür.

Zigoma kırığı (elmacık kemiği kırığı) tehlikeli olabilir, çünkü sadece yüz estetiğini değil, aynı zamanda göz hareketleri, çene fonksiyonları ve sinir iletişimi gibi hayati yapıları da etkileyebilir. Zigoma kırığının bazı tehlikeli sonuçları: Görme sorunları: Çift görme ve göz hareketlerinde azalma. Çene fonksiyonları: Alt çene hareketinde azalma ve ağız açmada zorluk. Sinir hasarı: İnfraorbital sinir hasarına bağlı olarak göz altında uyuşukluk ve yüzde hissizlik. Zigoma kırığı şüphesi durumunda, en kısa sürede bir KBB uzmanı veya maksillofasiyal cerraha başvurulmalıdır.

Femur boyun kırığının en tehlikeli komplikasyonu olarak ölüm gösterilebilir; hastanede ölüm oranı %15, birinci yıl sonunda ise %30'a kadar varan oranlar bildirilmiştir. Diğer ciddi komplikasyonlar arasında: Enfeksiyon; Femur başında avasküler nekroz; Kaynama yokluğu (non-union); İmplant yetmezliği; Femur boynunda kısalık yer alır.

Diz kırığı için kullanılan ICD-10 kodu S82.0'dır. Bu kod, "patella kırığı" anlamına gelir.

Tibia vidasının iyileşme süresi, kırığın türüne, ciddiyetine ve kişinin genel sağlık durumuna bağlı olarak değişir. Vidaların çıkarılmasından sonra, tam yük vermeye ve normal aktivitelere dönmeye doktor kontrolü sonrası karar verilmelidir.

İntramedüller çivi, genellikle femur, tibia, humerus ve klavikül kemiklerinin kırıklarında kullanılır. İntramedüller çivinin kullanıldığı kırık türlerinden bazıları şunlardır: basit uzun kemik kırıkları; aşırı parçalı, spiral, geniş, oblik ve segmentsel kırıklar; kaynamama, poly-trauma ve çoklu kırıklar; tümör reseksiyonu ve greftlemesini takiben rekonstrüksiyon; pseudlarthrosis, suprakondülar kırıklar; kemik uzatma ve kısaltma. Ayrıca, uzun kemiklerin proksimal ve distal üçüncülerindeki kırıkların sabitlenmesinde de endikedir. İntramedüller çivi uygulamasının uygun olup olmadığını belirlemek için bir uzman hekime danışılması önerilir.

Orbita tabanı kırığı, göz yuvasının tabanını oluşturan kemiklerin kırılmasıdır. Orbita tabanı kırığının bazı belirtileri: Bulanık, azalmış veya çift görme; Göz çevresinde siyah ve mavi morarma; Alın veya yanağın şişmesi; Gözaltında şişmiş cilt; Yüzün yaralı tarafında uyuşma; Gözü sola, sağa, yukarı veya aşağı bakmak için hareket ettirmede zorluk; Ağzı açarken yoğun yanak ağrısı; Şişkin veya batık gözbebekleri. Tedavi: Çoğu durumda cerrahi müdahale gerektirmez.

Femur vidasının iyileşme süresi, kırığın tipine, yerine ve şiddetine, hastanın yaşına ve genel sağlık durumuna bağlı olarak değişir. İyileşme sürecinde doktorun talimatlarına uymak, ilaçları düzenli kullanmak, fizik tedaviye katılmak ve sağlıklı beslenmek önemlidir.

Radius kırığı sonrası uygulanabilecek egzersizler, kırığın tipine, hastanın yaşına ve genel sağlık durumuna bağlı olarak değişir. Tedavi sürecinde doktor ve fizyoterapistin önerilerine uyulmalıdır. Radius kırığı sonrası önerilen bazı egzersizler: Alçı veya atel varken: Parmak hareketleri ile kan dolaşımını artırmak, omuz ve dirsek hareketlerini koruyucu egzersizler, bileği zorlamadan hafif kas aktivasyon egzersizleri. Alçı veya atel çıkarıldıktan sonra: Eklem sertliğini önlemek için hafif hareket açıklığı egzersizleri, bilek ve ön kol kaslarını güçlendiren düşük dirençli egzersizler, hafif masaj ve manuel terapi ile doku esnekliğini artırma. Cerrahi müdahale sonrası (postop dönem): Parmak hareketleriyle kan dolaşımını artırma, hafif bilek egzersizleriyle kas zayıflamasını önleme, manuel terapi yöntemleriyle hareket açıklığını artırma. İlerleyen dönemlerde uygulanabilecek egzersizler: Erken dönem egzersizleri (ilk 4-6 hafta): Hareket açıklığını artırıcı egzersizler, hafif dirençli güçlendirme egzersizleri. Orta dönem egzersizleri (6-12 hafta): Hafif dirençli güçlendirme egzersizleri, manuel terapi yöntemleriyle hareket açıklığını artırma. Geç dönem egzersizleri (12 hafta sonrası): Tam güçlendirme ve stabilizasyon egzersizleri, günlük yaşama uyum sağlayan fonksiyonel hareketler. Egzersizlerin tam eklem hareket açıklığı boyunca yapılmasına dikkat edilmelidir.

En ağır boyun kırığının kaç günde iyileşeceği, kırığın tipine, hastanın genel sağlığına ve uygulanan tedavi yöntemine bağlı olarak değişir. Stabil kırıklar. İnstabil kırıklar. Ayrıca, yaşlı bireylerde kemik yoğunluğunun azalması veya diyabet gibi kronik hastalıklar iyileşmeyi yavaşlatabilir. Boyun kırığı şüphesi olan bir kişi, mümkün olduğu kadar az hareket ettirilmeli ve vakit kaybetmeden en yakın hastaneye ulaştırılmalıdır. Sağlık konularında doğru bilgi ve yönlendirme için bir sağlık uzmanına danışılması önerilir.

Suprakondiller kırıklar, doğru ve zamanında tedavi edilmezse ciddi komplikasyonlara yol açabileceğinden tehlikeli kabul edilir. Bu kırıkların yol açabileceği bazı komplikasyonlar: Sinir yaralanmaları. Damar yaralanmaları. Enfeksiyon. Kötü kaynama ve kaynamama. Suprakondiller kırık şüphesi durumunda, doğru teşhis ve tedavi için bir sağlık kuruluşuna başvurulması önerilir.

Medial metafiz kırığı, genellikle tibia veya femur gibi kemiklerin büyüme plakalarını (fizis) ilgilendiren bir kırık türüdür. Bazı medial metafiz kırığı türleri: Tillaux kırığı. Juvenil Tillaux kırığı. Salter-Harris tip 3 ve 4 kırıkları. Medial metafiz kırıklarının tedavisi, kırığın türüne ve yerine göre konservatif veya cerrahi yöntemlerle yapılır. Doğru tanı ve tedavi için bir sağlık uzmanına başvurulması önerilir.

Radius başı kırığı ve radius alt uç kırığı arasındaki temel fark, kırıkların meydana geldiği bölgedir. - Radius başı kırığı, dirsek eklemine yakın olan radius başının kırılmasıdır ve genellikle düşme veya dirseğe doğrudan darbe sonucu oluşur. - Radius alt uç kırığı ise, el bileğine yakın olan radius kemiğinin kırılmasıdır ve genellikle avuç içi üzerine düşme sonucu oluşur. Özetle: - Radius başı kırığı: Dirsek eklemine yakın, genellikle düşme veya darbe sonucu. - Radius alt uç kırığı: El bileğine yakın, genellikle avuç içi üzerine düşme sonucu.

Radius ve ulna kırıkları, ön kol kemiklerinde meydana gelen kırıklardır. Radius kırıkları, genellikle yüksekten düşme, trafik kazası gibi yüksek enerjili travmalar veya savunma sırasında önkolun siper olarak kullanılması sonucu oluşur. Belirtiler: El bileğinde şiddetli ve geçmeyen ağrı; El bileğinde şekil bozukluğu; Dakikalar içinde ortaya çıkan şişlik. Tedavi, kırığın türüne ve yerine göre değişir.

Kaval kemiği kırığında ameliyat her durumda şart değildir, tedavi kırığın türüne, yerine ve şiddetine bağlı olarak değişir. Cerrahi müdahale gerekmeyen durumlar: Stabil kırıklar: Kırık parçaları yer değiştirmemişse ve kemik uçları ayrılmamışsa, alçı veya atel ile tedavi yeterli olabilir. Çatlaklar ve düşük şiddetli kırıklar: Yerinden oynamamış basit kırıklar, cerrahi müdahale gerektirmeden iyileşebilir. Cerrahi müdahale gereken durumlar: Parçalı veya kaymış kırıklar: Kemik uçları stabil değilse cerrahi işlem gereklidir. Açık kırıklar: Kemik cildi delip dışarı çıkmışsa, enfeksiyon riski nedeniyle cerrahi müdahale gerekir. Damar veya sinirlere zarar veren kırıklar: Sinir hasarı varsa cerrahi müdahale yapılır. Kaynamama veya yanlış kaynama: Kırık düzgün iyileşmezse cerrahi müdahale gerekebilir.

SNAC (Scaphoid Nonunion Advanced Collapse), tıpta skafoid kırığının tedavi edilmediği durumda ortaya çıkan, el bileğinde kireçlenmeye giden, ağrılı ve hareket kısıtlayıcı bir süreçtir. SNAC'ın bazı özellikleri: Nedenleri: Tedavi edilmemiş kronik skafoid kaynamamasından kaynaklanır. Evreleri: Radyoskafoid eklemde başlayan ve skafokapitat ile lunokapitat eklemlere ilerleyen dejeneratif değişiklikler görülür. Tedavi: Hastalığın evresine göre değişir; erken evrelerde ön sıra karpal kemikler yerine getirilip sabitlenirken, ileri evrelerde cerrahi müdahaleler gerekebilir.

S32.0 kırığının iyileşme süresi, kırığın tipine, ciddiyetine ve hastanın genel sağlık durumuna bağlı olarak değişiklik göstermektedir. Çoğu omurga kırığı için cerrahi müdahale gerekmez ve tedavi genellikle şu şekilde ilerler: Yatak istirahati. Fizik tedavi. Osteoporoz tedavisi. Hafif kırıklar birkaç hafta içinde iyileşebilirken, daha ciddi kırıklar birkaç ay veya daha uzun süre iyileşme gerektirebilir. Doğru tedavi ve iyileşme süreci için bir sağlık uzmanına danışılması önerilir.

Avulsiyon kırığı, tendonun veya bağın çekme kuvvetinin neden olduğu bir kırık türüdür ve tehlikeli olabilir. Özellikle zamanında doğru tanı konulamayıp tedavi edilmezse, kaynamama, yanlış pozisyonda kaynama, dirençli ağrı ve açısal deformite gibi ciddi komplikasyonlara yol açabilir. Bazı tehlikeler: Uzun dönem sakatlıklar: Tedavi edilmeyen avulsiyon kırıkları, uzun vadede kalıcı sakatlıklara neden olabilir. Kaynama sorunları: Kırığın yanlış pozisyonda kaynaması veya kaynamaması riski vardır. Tedavi için bir sağlık kuruluşuna başvurulması önerilir.

Kosta hastalığı ifadesi, farklı durumları ifade edebilir. İşte bazı kosta hastalıkları: Servikal Kosta Sendromu: 7. servikal vertebradan kaynaklanan aksesuar veya fazladan bir kostadır. Kosta Kırıkları: Kaburga kırıkları, sıklıkla travma sonucu meydana gelir. Kosta Kökenli Hidatik Kist: Echinococcus Granulosus paraziti nedeniyle oluşan bir kist türüdür.

Düşme sonucu kot kırığı tehlikeli olabilir, çünkü ciddi komplikasyonlara yol açabilir. Kot kırığının tehlikeleri: Solunum zorlukları: Kırık kaburgalar, solunum fonksiyonlarını engelleyebilir ve derin nefes almayı zorlaştırarak akciğerlerde enfeksiyon riskini artırabilir. İç organ yaralanmaları: Kot kırıkları, akciğer, kalp, büyük damarlar gibi iç organları zedeleyebilir. Mortalite riski: Geriatrik yaş grubunda (65 yaş üstü) her bir kot kırığı için mortalite riski %19 artar. Kot kırığı şüphesi durumunda, en kısa sürede bir doktora başvurulmalıdır.