Kırıklar

Humerus üst uç kırıklarında genellikle kolun hareket ettirilmesi kısıtlanır. Kırık sonrası, kolun hareket ettirme yeteneğinin yeniden kazandırılması için fizik tedaviye ihtiyaç duyulabilir. Humerus üst uç kırıklarında kısıtlanan bazı hareketler: kolu her zamanki gibi hareket ettirememek; omuz hareket ettirildiğinde sürtünme hissi; omuz hareket ettirildiğinde ağrı. Humerus üst uç kırığı sonrası yapılabilecek hareketler ve hareket kısıtlamaları hakkında en doğru bilgiyi, tedaviyi üstlenen doktor verebilir.

Tibial üst uç kırığında kullanılan alçı türü, kırığın türüne ve şiddetine bağlı olarak değişir. Kapalı kırıklar için genellikle PTB (Patellar Tendon Bearing) alçı kullanılır. Açık kırıklar veya çok parçalı kırıklar için cerrahi müdahale gereklidir ve bu durumlarda intramedüller çivi veya plaka-vida sistemleri kullanılır. Alçı uygulaması ve uygun tedavi yöntemi için bir ortopedi uzmanına danışılması önerilir.

Humerus üst uç kırığı fizik tedavi süresi, genellikle 6-8 hafta arasında değişmektedir. Fizik tedavi süresi, kırığın tipine, şiddetine ve hastanın genel sağlık durumuna bağlı olarak farklılık gösterebilir. Fizik tedavi programı, uzman fizyoterapistler eşliğinde uygulanmalı ve doktorun önerilerine göre hareket edilmelidir.

Pott kırığı, Pott hastalığı ile karıştırılabilir. Pott hastalığı, omurgayı etkileyen bir tür tüberkülozdur. Pott kırığı hakkında bilgi bulunamamıştır. Ancak, "kırık" terimi genellikle bir kemik hasarı anlamına gelir ve tıbbi tanı için bir uzmana danışılması önerilir.

Yaş ağaç kırığı genellikle tehlikeli değildir, ancak doğru teşhis ve uzman takibi gerektirir. Yaş ağaç kırığının bazı sonuçları: Kalıcı hasar riski: Çoğu yaş ağaç kırığı kalıcı hasara yol açmaz. Yanlış kaynama riski: Yanlış tedavi durumunda hiza bozukluğuna yol açabilir. Belirtiler görüldüğünde, zaman kaybetmeden bir çocuk ortopedi uzmanına başvurulmalıdır.

Atel ve turnike arasındaki fark şu şekilde açıklanabilir: Atel, kemik, eklem veya kas yaralanmalarında bölgeyi sabitlemek ve iyileşme sürecini desteklemek amacıyla kullanılan medikal bir cihazdır. Turnike ise dış kanamayı durdurmak için yapılan bir basınç uygulamasıdır. Atel ve turnike, birbirini tamamlayan ve yakın ilk yardım uygulamalarıdır.

Atel ve splint terimleri genellikle aynı anlama gelir ve her ikisi de kemik, eklem veya kas yaralanmalarında bölgeyi sabitlemek ve iyileşme sürecini desteklemek amacıyla kullanılan medikal cihazları ifade eder. Atel ve splint arasındaki bazı farklar şunlardır: Kullanım Şekli: Ateller, yaralanan bölgenin bir kısmını sabitlerken diğer kısımların hareketli kalmasına izin verir. Malzeme: Ateller, termoplastik, alüminyum, karbon fiber gibi çeşitli malzemelerden yapılabilir. Kullanım Süresi: Çoğu atel, sakatlığa bağlı olarak 1 hafta ile birkaç gün arasında kullanılırken, bazı durumlarda (örneğin kırıklar) 4 ila 8 hafta kullanılması gerekebilir. Sonuç olarak, atel ve splint terimleri genellikle birbirinin yerine kullanılabilir ve her iki terim de benzer işlevleri ifade eder.

Tibia (kaval) kırığı sonrası yük verme süresi, kırığın tipine, şiddetine ve uygulanan tedavi yöntemine bağlı olarak değişir. Cerrahi olmayan kırıklarda: Genellikle 6-8 hafta sonra kısmi yük vermeye başlanır. Tam yürüme yeteneğine kavuşmak yaklaşık 3-4 ay sürebilir. Cerrahi müdahale gerektiren kırıklarda: Yük verme süresi daha uzun olabilir. Fizik tedavi ile desteklenir. Yük verme süreci doktor kontrolünde olmalıdır.

Lisfranc kırığı tehlikeli olabilir çünkü tedavi edilmediğinde uzun vadeli sakatlıklara yol açabilir. Bu yaralanma, orta ayak ekleminin instabilitesine ve kronik artrite neden olabilir. Lisfranc kırığından şüphelenildiğinde, derhal bir ortopedi uzmanına başvurulmalıdır.

Stres kırığında istirahat süresi, kırığın konumuna, belirtilerin ciddiyetine ve hastanın genel sağlık durumuna bağlı olarak değişebilir. Genellikle 8 hafta kadar bir iyileşme süreci gerekebilir. Stres kırığı tedavisinde en önemli aşama, kemiğin istirahat ettirilmesi ve stres kırığını artıracak aktivitelerden kaçınılmasıdır. Stres kırığı şüphesi durumunda, doğru teşhis ve tedavi için bir ortopedi uzmanına başvurulması önerilir.

Metakarpal kemik kırığı, metakarpal kemiklerin (el parmakları ve el bileği arasında bulunan uzun kemikler) travmaya maruz kalması sonucu kemik devamlılığının bozulmasıdır. Metakarpal kırıkların bazı nedenleri: düşmeler; spor yaralanmaları; trafik kazaları gibi travmalar; iş kazaları veya şantiye kazaları; osteoporoz gibi bazı sağlık durumları. Metakarpal kırıkların bazı belirtileri: kırık bölgesinde şiddetli ağrı ve şişlik; ayrışmış kırıklarda deformasyon; kırık bölgesinde dokunmakla ve hareket ettirmekle artan ağrı; morarma gibi renk değişiklikleri. Metakarpal kırıkların tedavisi, kırığın tipine, stabilitesine ve fonksiyonel ihtiyaçlara göre şekillenir.

Colles kırığı, tedavi edilmezse ciddi komplikasyonlara yol açabilir. Colles kırığının bazı komplikasyonları şunlardır: kaynamama veya yanlış kaynama; hareket kısıtlılığı; fonksiyonel kayıplar. Ayrıca, özellikle yaşlı yetişkinlerde veya ciddi kırıkları olanlarda sertlik, hareket kaybı veya kronik ağrı gibi komplikasyonlar ortaya çıkabilir. Colles kırığı şüphesi durumunda, doğru teşhis ve tedavi için bir acil servise başvurulması önerilir.

Trimalleolar ve Cotton kırıkları arasındaki fark, Cotton kırığının aslında anatomik açıdan karşılığı olmayan bir adlandırma olmasıdır. Trimalleolar kırık, ayak bileğinde tibia ve fibula malleollerine eşlik eden tibia posteriorunda yer alan kırıkların klinik adlandırmasıdır. Cotton kırığı ise lateral malleol, medial malleol ve tibia distal uç posterior kısmını içeren kırığa denir. Cotton, 1910 yılında yazdığı ders kitabında, posterior çıkık ve kırığın eşlik ettiği Pott kırığı mekanizmasını ve redüksiyonunu açıklamıştır. Özellikle 65 yaş üstü hastalarda ev içi düşmelerde, motorlu araç kazalarında ve spor yaralanmalarında bu kırıklar oldukça sık karşılaşılabilir.

Sarmiento ortezi, genellikle humerus kırıklarının stabilizasyonunu sağlamak amacıyla kullanılan bir immobilizasyon cihazıdır. Başlıca işlevleri: Kırık bölgesini destekler ve stabilize eder. Hareketin kontrollü bir şekilde sınırlanmasını sağlar, böylece iyileşme sürecindeki ağrıyı azaltır. Şişme ve morarmayı azaltmaya ve kas atrofisini önlemeye yardımcı olur. Sarmiento ortezi, doktor tarafından belirlenen süre boyunca kullanılmalı ve düzenli olarak kontrol edilmelidir.

Mortis grafisinde görülebilecek kırıklar şunlardır: 5. metatars kırıkları. Talar kubbe yüzeyinin osteokondral lezyonları. Talus lateral sürecinin kırığı. Kalkaneus'un anterior sürecinin veya lateral çıkıntısının kırığı. Distal tibiofibular eklemde ayrışma. Mortis grafisi, ayak bileği eklem aralığını daha iyi değerlendirmek ve bağ hasarlarını anlamak için çekilir.

Skafoid kırığı sonrası rapor süresi, kırığın şiddetine, tedavi yöntemine ve iyileşme sürecine bağlı olarak değişir. Genellikle alçı tedavisi uygulanan hastalar için rapor süresi 6-12 hafta arasında olabilir. Rapor süresi, doktorun değerlendirmesi ve hastanın genel sağlık durumu göz önünde bulundurularak belirlenir. Kesin rapor süresi için bir sağlık uzmanına danışılması önerilir.

Proksimal falanks kırığının iyileşme süresi, kırığın türüne ve ciddiyetine bağlı olarak 3 ila 6 hafta arasında değişir. Stabil kırıklar. Stabil olmayan kırıklar. Redükte olmayan ve deformiteye neden olan kırıklar. Her durumda, tedavi planı bireysel olarak belirlenir ve doktorun önerilerine uyulmalıdır.

Battle's işareti, aynı zamanda mastoid ekimozu olarak da bilinir, kafatasının orta tabanında meydana gelen bir kırık olan baziler kafatası kırığının geç dönem belirtisidir. Battle's işaretinin bazı özellikleri: Görünüm: Kulakların arkasında morarma veya renk değişikliği olarak ortaya çıkar. Nedenleri: Kırık nedeniyle kan damarlarının yırtılması sonucu oluşur. Belirginleşme süresi: Travma sonrası 24-36 saat içinde gelişir ve birkaç hafta boyunca görülebilir. Diğer belirtiler: Burundan veya kulaklardan sıvı sızması, baş ağrısı, baş dönmesi ve zihinsel durum değişiklikleri gibi belirtilerle birlikte olabilir. Battle's işareti, ciddi bir kafa travmasının belirtisi olabileceğinden, derhal tıbbi değerlendirme gerektirir.

Skafoid kırığında ameliyat her durumda şart değildir, tedavi yöntemi kırığın yerine, şiddetine ve hastanın durumuna bağlı olarak değişir. Alçı tedavisi, yerinden oynamamış kırıklar için uygulanabilir ve genellikle 6-12 hafta sürer. Cerrahi müdahale, kırığın kaydığı veya alçı ile iyileşmenin sağlanamadığı durumlarda gereklidir. Geç tanı ve tedavi, iyileşme sürecini zorlaştırabilir ve kemik kaynamaması veya kemik ölümü gibi komplikasyonlara yol açabilir. Doğru tedavi için bir ortopedi uzmanına başvurulması önerilir.

Radius baş kırığında alçı kullanım süresi, kırığın türüne ve tedavi yöntemine bağlı olarak değişir. Genellikle, kaymamış ve stabil radius başı kırıkları için alçı kullanımı 2-3 hafta sürer. Cerrahi tedavi gerektiren durumlarda ise, plak ve vidaların çıkarılması için ikinci bir cerrahi müdahale gerekebilir ve bu işlem genellikle 6-8 hafta sonra yapılır. Tedavi süreci, doktorun önerilerine ve hastanın durumuna göre farklılık gösterebilir.