Kemikler

İskelet sistemi görsellerine şu platformlardan ulaşılabilir: Pinterest. iStock. Ayrıca, EBA (Eğitim Bilişim Ağı) platformunda da iskelet sistemi ile ilgili görseller ve etkileşimler bulunmaktadır.

Aşık oyunu için koyun ve keçilerin arka bacaklarında bulunan dört yüzlü kemik kullanılır.

İnsan vücudunda en az kemik iç kulakta bulunur.

Kafatası ve kavuk (kafa tası) kemikleri yassı kemiklerdir. Yassı kemikler, yapısı yassı ve ince olan kemiklerdir. Uzun kemikler ise boyu eninden uzun olan kemiklerdir. Kısa kemikler ise eni, boyu ve genişlikleri hemen hemen aynı olan kemiklerdir.

Anatomi alt ekstremite, insan vücudunun bacak bölgesini ifade eder. Alt ekstremite kısımları: Uyluk (femur); Bacak (crus); Ayak (pedis). Alt ekstremitedeki kemikler: pelvis (os coxae); femur (uyluk kemiği); patella (diz kapağı kemiği); tibia ve fibula (bacak kemikleri); tarsus (ayak bileği kemikleri); metatarsus (ayak tarak kemikleri); phalanges (ayak parmağı kemikleri). Her alt ekstremitedeki toplam kemik sayısı 31'dir.

Leğen kemiği (pelvis), iskeletteki en geniş kemik çeşididir. Leğen kemiği, ilium, ischium ve pubis adı verilen üç kemiğin birleşmesiyle oluşur.

Oynamaz (fibröz) hareketli eklemler üç ana tipe ayrılır: 1. Sutura. 2. Gomphosis. 3. Syndesmosis.

Parmak kemikleri, uzun kemik sınıfına girer. Uzun kemikler, uzunluklarının genişliklerinden belirgin şekilde fazla olduğu silindirik kemiklerdir.

Daha çok kan üreten kemikler, yüksek konsantrasyonlarda kırmızı kemik iliği içeren kemiklerdir. Bu kemikler şunlardır: Omurga; Sternum (göğüs kemiği); Kaburgalar; Pelvis (leğen kemiği); Üst kol ve bacağın küçük parçaları. Doğumda tüm kemik iliği kırmızıdır, ancak vücut olgunlaştıkça kırmızı iliğin bir kısmı sarı kemik iliği ile değiştirilir.

Omuz eklemini oluşturan kemikler: Humerus (pazu); Skapula (kürek kemiği); Clavicula (köprücük kemiği). Omuz eklemini oluşturan eklem çeşitleri: Glenohumeral eklem; Akromiyoklaviküler (AC) eklem; Sternoklaviküler (SC) eklem; Skapulotorasik eklem (fonksiyonel bir birleşme noktası, tam bir anatomik eklem değildir).

Kaval kemiği yassı kemik değildir. Kaval kemiği, uzun kemiklere örnektir.

Kemik çimentosu, ortopedi ve travmatolojide çeşitli amaçlarla kullanılır: Total eklem protezlerinin sabitlenmesi. Eklem ve kemik rekonstrüksiyonları. Kırık tespiti. Osteoporoza bağlı vertebra kırıklarının tedavisi. Kemik defektlerinin doldurulması. Kraniyoplasti. Kemik çimentosu, genellikle polimetilmetakrilat (PMMA) olarak bilinir ve sıvı monomer ile toz polimerden oluşur. Ayrıca, kemik çimentosu enjeksiyonu, kemik doku desteğini yitirmiş kemiklerde çökmeyi önleyebilir.

Kalça eklemini oluşturan kemikler: Femur (uyluk kemiği). Pelvis (leğen kemiği). Eklem çeşitleri: Top ve yuva tipi eklem. Kalça eklemi, üç düzlemde de harekete izin verir: fleksiyon, ekstansiyon, abdüksiyon, adduksiyon ve iç-dış rotasyon.

Scapulanın (kürek kemiği) üç fossası vardır: 1. Fossa subscapularis. 2. Fossa supraspinata. 3. Fossa infraspinata.

Omuz kemikleri: Humerus (kol kemiği). Skapula (kürek kemiği). Klavikula (köprücük kemiği). Ayrıca, omuz kompleksini oluşturan eklemler şunlardır: Glenohumeral eklem. Akromiyoklaviküler (AC) eklem. Sternoklaviküler (SC) eklem. Skapulotorasik eklem.

Falanks, genellikle mızrak ve benzeri silahlar kullanan askerlerin omuz omuza, art arda saflar halinde savaşmasını esas alan bir savaş düzenidir. Falanks düzeninin bazı işlevleri: Kütlesel vuruş gücü. Savunma. Manevra kabiliyeti. Antik Yunan'da ağır piyadelerden oluşan profesyonel bir savaş birliği olarak kullanılan falanks, özellikle Büyük İskender'in orduları tarafından Pers İmparatorluğu'na karşı başarıyla uygulanmıştır.

Processus zygomaticoorbitalis, os zygomaticum (elmacık kemiği) ile eklem yapar. Ayrıca, bu çıkıntı frontal kemik ile de eklemleşebilir.

Sefal hematom, en sık parietal (parietal kemik) bölgede görülür. Sefal hematom, bebeğin kafa derisi ile kafatası arasında kan birikmesidir.

Humerus başında intramedüller sklerozun ne anlama geldiğine dair bir bilgi bulunamamıştır. Ancak, humerus ile ilgili bazı durumlar hakkında bilgi verilebilir. Humerus kırıkları. Humerus psödoartrozu. Humerusun primer kronik sklerozan osteomiyeliti. Humerus ile ilgili bir sağlık sorunu şüphesi durumunda bir uzmana danışılması önerilir.

Art. humeroradialis, anatomi maketinde humerus alt ucu ile radius ve ulna’nın üst uçları arasındaki eklem olarak temsil edilir. Bu eklem, sferoid tipte olup, fleksiyon-ekstansiyon ve supinasyon-pronasyon hareketlerine olanak tanır. Art. humeroradialis ve diğer üst ekstremite eklemleri, anatomi maketlerinde genellikle omuz ve dirsek eklemlerini içeren üst ekstremite modelleri üzerinde gösterilir.