Kemikler

Bizigomatik, yüz antropolojik ölçümlerinde kullanılan bir terimdir ve yüzün en geniş olduğu mesafeyi ifade eder. Bu mesafe, elmacık kemikleri hizasında, gözlerin altında ölçülür. Ayrıca, bizigomatik genişliğin %70-75'ini oluşturan "bigonial mesafe" de yüz alt kısmındaki mandibula köşelerinin en ünlü noktaları arasındaki genişliği tanımlar.

El bileği bölgeleri iki ana kategoriye ayrılır: 1. Proksimal sıra: Skafoid, lunat, triquetrum ve psiform kemiklerinden oluşur. 2. Distal sıra: Trapezium, trapezoid, kapitat ve hamat kemiklerini içerir. Ek olarak, el bileği dış (dorsal) ve iç (volar) olarak da bölgelere ayrılabilir: Dorsal bölge: Başparmakta beş, diğer parmaklarda dokuz bölgeye ayrılır. Volar bölge: Başparmakta üç, diğer parmaklarda beş bölgeye ayrılır. El bileği, aynı zamanda karpal tünel olarak bilinen ve fleksör retinakulum ile örtülü bir içbükey yapıya sahiptir.

En çok proteinin hangi organa iyi geldiğine dair bilgi bulunamadı. Ancak, proteinin vücut için genel faydaları şunlardır: Kas gelişimi ve onarımı. Bağışıklık sistemi. Hücre yenilenmesi. Enzim ve hormon üretimi. Protein açısından zengin besinler arasında yumurta, tavuk göğsü, hindi, kırmızı et, balık, yoğurt, peynir, mercimek, nohut, kinoa ve tofu bulunur.

Ossis humeri, yani humerus (kol) kemiği, omuz ve dirsek arasında yer alır ve vücudun üst kolunu oluşturur. Humerus, omuz eklemi ile birleşerek kolun hareket etmesini sağlar ve dirsekle bağlantılı kısmı, ön kol kemiklerine bağlanarak bilek hareketlerinin desteklenmesine katkıda bulunur.

Aşık kemiği iltihaplanmasının (bursit) birkaç nedeni olabilir: Travma ve kırıklar. Aşırı kullanım ve tekrarlayan hareketler. Burkulmalar. Romatoid artrit veya osteoartrit. Aşık kemiği çevresinde iltihaplanma. Aşık kemiği iltihaplanması durumunda, doğru teşhis ve tedavi için bir sağlık profesyoneline danışılması önerilir.

Petroz kemikte bulunan bazı organlar ve yapılar: İç kulak bileşenleri: Labirent, koklea, vestibül ve semisürküler kanallar. Sinirler: Yüz sinirleri, kulak sinirleri ve trigeminal sinir. Damarlar: Beyne ve başın diğer bölgelerine kan taşıyan damarlar. Hava boşlukları: Petroz apeks içinde hava dolu boşluklar bulunur.

Evet, kürek kemiği ve skapula aynı şeyi ifade eder. Skapula, tıp dilinde kürek kemiği için kullanılan terimdir.

Üç kol kemiğinin (humerus, radius ve ulna) olmasının nedeni, üst ekstremitelerin hareket kabiliyetini ve fonksiyonunu artırmaktır. Bu kemikler: Hareket sağlar. Destek sunar. Koruma sağlar. Kas bağlantısı için yüzey sunar.

Kalkaneus, diğer adıyla topuk kemiği, insanlarda ve birçok primatta, topuğu oluşturan ayağın tarsusunun bir kemiğidir. Ayrıca, bazı hayvanlarda kanca noktası olarak da işlev görür.

Kostalar (kaburga kemikleri), insan vücudu için birkaç önemli işlev görür: Koruma: Kalp, akciğerler ve diğer göğüs içi organları korur. Destek: Göğüs kafesini destekler ve vücut duruşunun korunmasına yardımcı olur. Hareket: Göğüs kafesinin esnekliğini sağlar ve solunum sırasında genişleme ve daralma hareketlerine yardımcı olur. Kan üretimi: Kemik iliği içererek kan hücrelerinin üretiminde görev alır.

Humerus (kol kemiği), omuzun en büyük kemiğidir. Omuzu oluşturan diğer kemikler ise kürek kemiği (skapula) ve köprücük kemiğidir (klavikula).

Skafoid, el bileğindeki 8 küçük kemikten biridir ve en sık kırılan kemiktir. Skafoid kelimesinin diğer anlamları: Latince "Os scaphoideum" teriminin Türkçe karşılığı olup, "el naviküler kemiği" olarak da bilinir; "Karpus" kelimesinden türemiş olup, bilek anlamına gelir.

Asetabulum, kalçadaki çanak şeklindeki yuvadır. Bu yuva, uyluk kemiğinin yuvarlak başını tutar ve kalça eklemini oluşturur. Ayrıca, asetabulum terimi, bazı halkalı solucanlar ve yassı kurtlarda bulunan fincan tabağı şeklinde bir bağlanma organını ve kalamar, ahtapot, mürekkep balığı gibi sefalopod yumuşakçalarının kollarındaki emme ekini tanımlamak için de kullanılır. Latince "acetum" (sirke) ve "-bulum" (fincan tabağı veya kap gösteren bir sonek) kelimelerinden türetilmiştir.

Articulatio coxae (kalça eklemi), os coxae (kalça kemiği) ve os femoris (femur, uyluk kemiği) arasında oluşur. Os coxae, üç ayrı kemikten oluşur: Os ilium; Os ischii; Os pubis. Bu kemikler, çocuklarda birbirinden ayrıdır ancak 14-16 yaşlarında Y şeklindeki kıkırdaklarla birleşirler.

Kürek ve kalça kemiği, yassı kemiklerdir. Yassı kemikler, yapısı yassı ve ince olan kemiklerdir.

İnfraorbital sinir, 5. kraniyal sinirin bir dalı olup, infraorbital kanal ve infraorbital foramen üzerinden geçer. İnfraorbital kanal, orbitanın alt duvarındaki infraorbital yarığın öne doğru devam etmesiyle oluşur. İnfraorbital foramen, maksiller kemiğin orbital kenarında bulunur ve buradan yüze açılır. Bu sinir, alt göz kapağı, burun dış duvarı, burun kanatları, üst dudak ve diş etlerini innerve eder.

Osteon kelimesi farklı bağlamlarda farklı anlamlara gelebilir. Osteon (besin takviyesi). Osteon (kemik dokusu birimi). Osteon kullanmadan önce, özellikle hamile, emziren veya kronik hastalığı olan kişilerin doktora danışmaları önerilir.

Quymuch (uyluk) kemiği, insan vücudunda kalçadan dize kadar olan bacak bölümünde bulunur. Uyluk kemiğinin diğer adı "femur"dur.

Tarak kemiği, hem elde hem de ayakta bulunur. Ayakta, tarak kemikleri, ayak parmaklarının hemen arkasında, ayağın orta kısmında yer alır. Elde, tarak kemikleri, bilek ve parmak kemikleri arasında, elin ortasında bulunur.

Kemiği oluşturan üç temel madde şunlardır: 1. Organik madde: Tip I kollagen ve şekilsiz temel madde (kondroitin 4 sülfat, kondroitin 6 sülfat, keratan sülfat, hiyaluron asit ve osteonektin). 2. İnorganik madde: Kalsiyum fosfat (%85), kalsiyum karbonat, kalsiyum florid, magnezyum florid, sülfat ve hidroksit bileşikleri. 3. Su: Kemiğin %25'ini oluşturur. Bu maddeler, kemik dokusunun dayanıklılığını ve sertliğini sağlar. Organik maddeler dayanıklılığı, inorganik maddeler ise sertliği artırır.