Kemikler

Veteriner anatomisinde pelvis kemikleri üç ana kemikten oluşur: ilium, ischium ve pubis. Ayrıca, pelvisin arka kısmında sakrum ve kuyruk sokumu (koksiks) bulunur.

Kaburgalar yassı kemiklerdir. Dolayısıyla, kısa kemik değil, uzun kemik olarak sınıflandırılmazlar.

Radiocapitellar eklem, dirsek ekleminin bir parçasıdır ve yarıçap kemiğinin başı (radial kafa) ile humerusun kapitellumu arasında yer alır. Bu eklem, önkolun dönüşünü sağlar ve dirsek stabilitesine katkıda bulunur.

Yassı kemiklere örnek olarak kafatası kemikleri ve kalça kemiği verilebilir. Düzensiz şekilli kemiklere örnek olarak omurlar ve çene kemikleri gösterilebilir.

Diz içi oluşumlar şunlardır: 1. Kemikler: Diz eklemini oluşturan ana kemikler uyluk kemiği (femur), kaval kemiği (tibia) ve diz kapağı kemiğidir (patella). 2. Menisküsler: Dizin içinde bulunan iki adet hilal şeklindeki kıkırdak yapıdır, eklem bütünlüğünü sağlar ve kemiklerin sürtünme oranını azaltır. 3. Bağlar: Dizin stabilitesini sağlayan ön çapraz bağ, arka çapraz bağ, iç yan bağ ve dış yan bağ gibi yapılardır. 4. Eklem Kıkırdağı: Eklemi oluşturan kemiklerin yüzeylerini kaplayan, yüklenmeye karşı dayanıklılık sağlayan ve hareketlerde kolaylık sunan kıkırdak dokusudur. 5. Sinovyal Sıvı: Eklem zarı tarafından salgılanan, eklemde hareket sırasında sürtünmeyi azaltan sıvıdır.

Kosta (kaburga) kemikleri, insan vücudunda çeşitli önemli işlevler üstlenir: 1. Koruma: Kalp, akciğerler ve diğer göğüs içi organları korur. 2. Destek: Göğüs kafesini destekleyerek vücut duruşunun korunmasına yardımcı olur. 3. Hareket: Göğüs kafesinin esnekliğini sağlar ve solunum sırasında genişleme ve daralma hareketlerine katkıda bulunur. 4. Kan Üretimi: Kemik iliği içererek kan hücrelerinin üretiminde rol oynar.

Osteoplastik cerrahi, kemiklerin şeklini ve işlevini geri kazandırmak için yapılan cerrahi bir işlemdir. Başlıca osteoplastik cerrahi türleri: - Frontal sinüs ameliyatı: Alın kemiğinin kesilerek sinüslerin boşaltılması ve gerektiğinde yapısal onarımların yapılması. - Çene osteotomisi: Çene kemiklerinin yeniden hizalanması. - Omurga osteotomisi: Omurganın eğriliklerinin hizalanmasının düzeltilmesi. Osteoplastik cerrahi, enfeksiyon, kanama, sinir hasarı gibi bazı riskler taşır ve deneyimli bir cerrah tarafından yapılmalıdır.

Şakaklar, os temporale (şakak kemiği) üzerinde yer alır.

Ayak bileği ve ayak kemikleri toplam 26 tanedir. Ayak bileği kemikleri yedi tanedir ve bunlar: 1. Talus (Aşık Kemiği); 2. Calcaneus (Topuk Kemiği); 3. Navikular (Kayık Kemiği); 4. Kübik (Küp Kemiği); 5. Medial, Orta ve Lateral Kuneiform Kemikler. Ayak tarak kemikleri ise beş tanedir ve bunlara metatarsal kemikler denir.

İskelet sisteminde kemiklerin birleşme noktalarına "eklem" denir.

Scapula (kürek kemiği), üst sırt bölgesinde yer alan üçgen şeklinde bir kemiktir. Anatomisi şu şekilde özetlenebilir: 1. Eklemler: Scapula, humerus (üst kol kemiği) ve clavicle (köprücük kemiği) ile eklem yapar ve glenohumeral (omuz) eklemini oluşturur. 2. Yüzeyler ve Sınırlar: İki yüzeyi (anterior ve posterior) ve üç sınırı (superior, lateral ve medial) vardır. 3. Kemikli Çıkıntılar: Spine of scapula (kürek kemiği omurgası), acromion (akromiyon), coracoid process (korakoid çıkıntı) gibi önemli çıkıntılar içerir. 4. Kas Bağlantısı: 17 kas, scapula'ya bağlanır ve bu kaslar omuzun hareket etmesini sağlar. 5. Kan Dolaşımı: Axillary arter ve subclavian arter gibi önemli arterler, scapula'nın önünde ve arkasında yer alır.

Kasların kemiklere bağlandığı kısma "tendon" denir.

Sesamoidit (sesamoid kemik iltihabı) çeşitli nedenlerden kaynaklanabilir: 1. Aşırı kullanım ve tekrarlayan stres: Koşmak, dans etmek veya zıplamak gibi ayaklara aşırı baskı uygulayan aktiviteler sesamoidit gelişimine yol açabilir. 2. Travma veya yaralanma: Ani bir darbe veya düşme gibi doğrudan ayak travmaları sesamoid kemiklere zarar verebilir. 3. Ayak yapısı anormallikleri: Yüksek kemer veya belirgin metatarsal kemik gibi yapısal sorunlar, sesamoid kemiklere ekstra baskı uygulayarak iltihaplanmaya neden olabilir. 4. Uygun olmayan ayakkabılar: Yeterli destek veya yastıklama sağlamayan ayakkabılar giymek sesamoidit riskini artırabilir. 5. Aşırı kilo veya obezite: Fazla vücut ağırlığı, sesamoid kemikler üzerindeki baskıyı artırarak onları iltihaplanmaya karşı daha duyarlı hale getirebilir. Sesamoidit şüphesi varsa, doğru teşhis ve tedavi için bir sağlık uzmanına danışmak önemlidir.

Oksipital kemik, kafatasının arka ve alt kısmında bulunur.

Ayak kemikleri üç ana gruba ayrılır: tarsal kemikler, metatarsal kemikler ve falankslar. 1. Tarsal Kemikler: Ayak bileği ve topuğu oluşturur. Bu grupta 7 kemik bulunur: - Talus (Aşık Kemiği). - Calcaneus (Topuk Kemiği). - Navikular (Kayık Kemiği). - Kübik (Küp Kemiği). - Medial, Orta ve Lateral Kuneiform Kemikler. 2. Metatarsal Kemikler: Ayağın orta kısmında yer alır ve 5 kemik içerir. 3. Falankslar: Parmak kemikleridir ve her parmakta üç falanks (proksimal, orta ve distal) bulunur, ancak başparmakta sadece iki falanks vardır (proksimal ve distal).

Sternum, klavikula ve ilk yedi çift kaburga ile eklem yapar.

Kalbur kemiği (os ethmoidale), kafa iskeleti içerisinde bulunur. Bu kemik, burun duvarının üst çıkıntısı ve her iki göz çukurunun iç kanatlarında yer alır.

Etmoid kemik, göz çukuru ve burun boşluğunu ayıran kemiktir.

Yassı ve uzun kemikler arasındaki temel farklar şunlardır: Yassı kemikler: - İnce ve düz bir yapıya sahiptirler. - Genellikle koruyucu bir işlev görürler ve geniş yüzey alanları kasların bağlanması için uygun zemin sağlar. - Örnekler: Kafatası kemiği, kürek kemiği, kaburga kemiği, göğüs kemiği ve kalça kemiği. Uzun kemikler: - Boyları kalınlıklarından fazla olup, silindir şeklindedirler. - Vücudun daha büyük hareketlerini sağlayan kaslarla bağlantılıdırlar ve gelişmiş bir yapısal dayanıklılığa sahiptirler. - Örnekler: Uyluk kemiği, kaval kemiği, pazı kemiği, ön kol kemiği, dirsek kemiği.

Kürek kemiklerinin birleştiği yere "eklem" denir.