Kemikler

Ayak tabanında bulunan vektörler şunlardır: 1. Kemikler: Ayak tabanında 26 adet kemik bulunur. 2. Ligamentler: Plantar aponevroz gibi ayak tabanını destekleyen önemli ligamentler vardır. 3. Tendonlar: Aşil tendonu gibi tendonlar, ayak hareketlerini kontrol eder. 4. Kaslar: Ayak tabanında yer alan intrinsik ve etrinsek kaslar, ayak parmaklarının hareketini ve stabiliteyi sağlar.

Evet, pazı kemiği uzun kemiklerden biridir.

Skapulotorasik krepitus (kürek kemiğinden ses gelmesi) çeşitli nedenlerden kaynaklanabilir: 1. Kas ve tendonların sürtünmesi: Kürek kemiği şeklindeki normal varyasyonlar, kasların kemikle veya birbiriyle sürtünmesine yol açabilir. 2. Bursit: Omuz veya kürek kemiğinin hareketleri sırasında bursit (bursa iltihabı) oluşabilir, bu da çıtırdama veya kütürdeme sesine neden olur. 3. Travma ve aşırı kullanım: Kolun aşırı kullanımı veya travma, yumuşak dokuların zedelenmesine ve krepitusa yol açabilir. 4. Kemik çıkıntıları ve tümörler: Osteokondrom gibi kemik büyümeleri veya kemik çıkıntıları, kasların bu yapılara sürtünmesiyle krepitusa sebep olabilir. Teşhis ve tedavi için bir doktora başvurulması önerilir.

Uzun kemik, kısa kemik ve yassı kemik — insan iskelet sisteminin üç ana kemik türüdür. Uzun kemikler — kemiğin uzunluğunun, genişlik ve kalınlığından daha fazla olduğu kemiklerdir. Kısa kemikler — kemik uzunluğu, genişliği ve kalınlığı birbirine eşit olan kemiklerdir. Yassı kemikler — ince, yassı ve kavisli kemiklerdir.

Evet, humerus ve kol aynı şeyi ifade eder. Humerus, omuzdan dirseğe kadar uzanan üst kol kemiğidir.

Periost zarı (kemik zarı), kemiğin enlemesine büyümesini sağlayan ve aşağıdaki işlevleri yerine getiren bir zardır: Kemiklerin onarılması: Kemik kırıldığında periost, kemiği onarır. Besin ihtiyacı: Kemiğin besin ihtiyacını karşılar. Koruma: Kemiği dış etkilerden korur. Periost zarı görevini yerine getiremezse, kemiklerin enine büyümesi gerçekleşmez, kırılan kemikler iyileşemez ve kemikler beslenemez.

Frajilite kırıkları en sık omurga (bel, sırt), kalça ve el bileği kemiklerinde görülür.

Yassı kemiklerde sarı ilik bulunmaz.

Üzengi kemiği, kulağın en küçük kemiğidir.

Falankslar, parmak ve ayak parmaklarındaki iskelet yapısını oluşturan kemikler olup, üç ana gruba ayrılır: 1. Proksimal Falankslar: Parmakların gövdesine en yakın olan kısımdır. 2. Orta Falankslar: Sadece normal parmaklarda bulunur ve parmağın ortasında yer alır. 3. Distal Falankslar: Parmak ucunda bulunur ve parmağın uç kısmıdır, genellikle tırnakla kaplıdır.

Kuyruk sokumu kemiği, diğer adıyla koksiks, omurganın en alt kısmındaki sakrum kemiğinin alt ucuna eklem yapmış 3-5 küçük kemikten oluşan yapıdır.

5. sınıf düzeyinde yassı ve uzun kemikler şu şekilde tanımlanır: 1. Yassı Kemikler: Levha şeklinde ve geniş yüzeyli kemiklerdir. 2. Uzun Kemikler: Boyu eninden fazla olan kemiklerdir.

Akromiyon ve spina skapula kürek kemiği (skapula) ile ilgili iki önemli anatomik yapıdır. 1. Akromiyon: Kürek kemiğinin en üst kısmında bulunan, yassı ve çengel şeklindeki kemik çıkıntıdır. 2. Spina skapula: Kürek kemiğinin arka yüzeyi boyunca uzanan kemikli bir çıkıntıdır.

Kalça eklemi, yassı kemik türüne örnektir.

Kalçada üç kemik birleşir: ilium, ischium ve pubis.

Uzun kemiğin baş kısmında süngerimsi kemik doku bulunur.

Kemiklerin yeniden şekillenmesi, Wolff Kanunu ile açıklanır.

Lingula hyoideae ifadesi, iki farklı bağlamda kullanılabilir: 1. Akciğer Lingulası: Sol akciğerin bir parçası olan, dil şeklinde bir lobdur. 2. Anatomik Yapı: Hyoid kemiğin bir parçası olan lingula, Latince'de "küçük dil" anlamına gelir.

Artt. sternocostales — kaburga kemikleriyle göğüs kemiği arasında oluşan eklemlerdir.

Kürek kemiği, göğüs kafesinin arka kısmında bulunur.