Keçi

Keçiler, ortalama 5 ay (144-157 gün) içinde doğum yaparlar.

Evde beslenebilecek keçiler arasında süt keçileri ve kıl keçileri yaygın olarak tercih edilir. Beslenme önerileri: 1. Yemler: Keçilere enerji, protein, vitamin ve mineral bakımından zengin yemler verilmelidir. 2. Su: Keçilerin her zaman temiz ve taze suya erişimi olmalıdır. 3. Ek besinler: Havuç, şeker pancarı, şalgam gibi kök ve yumru yemler sınırlı ölçüde verilebilir. Keçi beslemeye başlamadan önce, yerel uzmanlara danışmak ve keçilerin bakımı için gerekli ekipmanları temin etmek önemlidir.

Ezine peyniri, koyun, keçi ve inek sütlerinin karışımından yapılır.

Karakul keçisi, çeşitli özellikleri nedeniyle değerlidir: 1. Dayanıklılık ve Verimlilik: Zorlu iklim koşullarına uyum sağlayabilme, az bakım gereksinimi ve yüksek verimlilik gösterir. 2. Süt ve Et Üretimi: Süt verimi ve et kalitesi yüksektir, bu da ekonomik açıdan önemli bir katkı sağlar. 3. Kıl Kullanımı: Keçinin kılı, tekstil sektöründe ve geleneksel Türk halılarının yapımında kullanılır. 4. Genetik Çeşitlilik: Farklı renk çeşitleri ve genetik çeşitliliği, çevresel faktörlere adapte olabilme yeteneğini artırır.

Hamile keçinin memesi, gebeliğin ikinci yarısından itibaren gözle görülür şekilde şişmeye başlar. Bunun yanı sıra, hamile keçilerde şu belirtiler de görülebilir: - İştah artışı: Keçiler daha fazla enerjiye ihtiyaç duydukları için daha çok yemek yerler. - Karın sertleşmesi: Karın bölgesi el yardımıyla kontrol edildiğinde sertleşme ve sıkılaşma fark edilir. - Uykuda horlama: Keçiler uyku esnasında horlamaya benzer sesler çıkarabilirler. Kesin teşhis için veteriner hekime başvurulması önerilir.

2 yaşındaki bir süt keçisi, günde ortalama 2-5 litre süt verebilir.

Bağıran keçi, farklı bağlamlarda farklı anlamlar taşıyabilir: 1. Pagan İnanışlar: Antik dönemlerde keçi, doğa tanrılarıyla ilişkilendirilmiş ve doğanın kontrol edilemeyen güçlerini, hayvani içgüdüleri ve cinselliği simgelerdi. 2. Hristiyanlık: Hristiyanlıkta keçi, günahın, kötülüğün ve şeytani güçlerin sembolü olarak kullanılmıştır. 3. Modern Anlamlar: Bir evde bağıran keçi, genellikle yalnızlık, yaklaşan doğum, açlık, rahatsızlık veya hastalık gibi durumlarla ilişkilendirilir.

Tiftik keçisi, doğal yaşam koşullarında ortalama 10-15 yıl yaşar.

En ağır keçi olarak bilinen Boer keçisi, yetişkinlik döneminde 100-135 kilogram arasında bir ağırlığa ulaşabilir.

Lübnan'da Damascus (Şam) keçisi yetiştirilmektedir.

Norduz koyun ve keçilerinde hemoglobin tipleri, serum protein fraksiyonları ve lipoprotein seviyelerinin belirlenmesi ile ilgili bazı çalışmalar şunlardır: 1. "Norduz Keçilerinde Hemoglobin, Eritrosit Potasyum ve Glutatyon Tiplerinin Araştırılması" başlıklı yüksek lisans tezi, Yüzüncü Yıl Üniversitesi'nde 2008 yılında Serap Emekçi tarafından yürütülmüştür. 2. "Norduz Koyun Serumunda SDS-PAGE ve HPTLC İle Protein ve Lipid Profili Analizi" başlıklı bir diğer çalışma, Kastamonu Üniversitesi'nde Özgür Kaynar ve ekibi tarafından gerçekleştirilmiştir. Bu çalışmada, Norduz koyunlarının serum protein ve lipid profilleri analiz edilmiştir. 3. "Norduz Koyun ve Keçilerinde Hemoglobin Tipleri, Serum Protein Fraksiyonları ve Lipoprotein Seviyelerinin Belirlenmesi" başlıklı bir makale, Van Veterinary Journal'da 1998 yılında yayımlanmıştır. Bu makalede, Norduz koyun ve keçilerinin hemoglobin tipleri ve serum protein fraksiyonları üzerine yapılan araştırmalar özetlenmiştir.

Gaziantep'in en iyi keçisi olarak Kilis Keçisi kabul edilmektedir. Bu keçi ırkı, genellikle siyah renkte olup, gri, kahverengi ve alacalara da rastlanır.

Keçiler genellikle 1-2 yavru doğururlar.

Küçük kulaklı koyun veya keçi için kullanılan terim "çomu"dur.

Beyaz keçiye "kaşkar" denir.

Halep keçisinin en iyisinin bulunduğu yerler Türkiye'nin Akdeniz bölgesi ve Güneydoğu Anadolu Bölgesi olarak belirtilmiştir. Özellikle Adana, Mersin, Osmaniye, Hatay, Gaziantep, Kahramanmaraş ve Kilis illerinde Halep keçisi yetiştiriciliği yaygındır.

Keçi barınağı şu özelliklere sahip olmalıdır: 1. Alan ve Yerleşim: Her keçiye en az 10-15 metrekare alan sağlanmalıdır. 2. Havalandırma ve Işıklandırma: İyi bir havalandırma sistemi olmalı, doğal ışık alacak şekilde tasarlanmalıdır. 3. Temizlik ve Hijyen: Barınak düzenli olarak temizlenmeli ve dezenfekte edilmelidir. 4. Beslenme ve Su: Yeterli miktarda yemlik ve otluk olmalı, temiz su temin edilebilecek alanlar bulunmalıdır. 5. Güvenlik: Barınak, dış tehlikelere karşı korumalı olmalı, keçilerin kaçmasını engelleyecek çitlerle çevrilmelidir. 6. Veteriner Bakımı: Keçilerin düzenli veteriner kontrolünden geçmesi için uygun bir alan ayrılmalıdır.

"Kara keçi" ifadesi, kıl keçisi ırkını ifade eder ve bu keçiler genellikle siyah renkte oldukları için bu şekilde adlandırılırlar.

Keçilerde ikiz gebeliği anlamak için aşağıdaki yöntemler kullanılabilir: 1. Fiziksel Gözlemler: Gebeliğin ilerleyen dönemlerinde keçinin karın büyüklüğü artar, yanlardan dışa doğru bir şişkinlik fark edilir ve meme gelişimi daha belirgin olur. 2. İştah Artışı: İkiz gebelik durumunda keçiler daha fazla enerjiye ihtiyaç duyar, bu nedenle iştahları artar. 3. Davranış Değişiklikleri: Keçiler genellikle gebelik sürecinde daha sakinleşir, hareketlerinde yavaşlama ve dinlenmeye daha fazla zaman ayırma eğilimi gösterirler. 4. Ultrason ve Veteriner Muayenesi: En kesin yöntem, veteriner hekimlerin gebeliğin yaklaşık 40. gününden itibaren ultrason yardımıyla yavru sayısını tespit etmesidir. 5. Hormon Testleri: Kan ve idrar testleri, gebelik hormonlarının seviyesini ölçerek ikiz gebelik hakkında bilgi sağlayabilir.

Tiftikli keçiler, step iklimi gibi kuru ve orta derecede soğuk iklimlerde yaşamaya uygundur.