Karar

Nakzetmek kelimesi, TDK'ye göre iki farklı anlama gelir: 1. Bozmak. 2. Yargıtay'ın, bir mahkemenin kararını yerinde veya yolunda bulmayarak geri çevirmesi. Nakzetmek kelimesi, Arapça "naḳż" kelimesine "etmek" fiilinin eklenmesiyle oluşmuştur.

Hüküm ve karar arasındaki temel farklar şunlardır: Tanım: Hüküm, mahkeme tarafından verilen ve davanın sonucunu belirleyen nihai karardır. Karar, mahkemelerin dava sürecinde verdiği her türlü ara karardır. Zaman: Hüküm, dava sürecinin sonunda verilir. Karar, davanın her aşamasında alınabilir. Bağlayıcılık: Hüküm, taraflar için kesin bir sonucu ifade eder ve temyiz yoluyla değiştirilebilir. Karar, genellikle geçici bir çözüm sunar ve bağlayıcılığı sınırlıdır. Sonuç: Hüküm, dava sonucu hakkında tazminat miktarı, ceza veya boşanma gibi kesin bir hüküm verir. Karar, tanık dinlenmesine veya delil sunulmasına dair bir yönü içerebilir.

Karar düzeltmede onanan kararlar, genellikle Yargıtay'ın temyiz incelemesi sonucunda verdiği ve belirli koşulları sağlayan kararlardır. Bu koşullar şunlardır: Temyiz dilekçesi ve kanuni süresi içinde verilmiş olması şartıyla karşı tarafın cevap dilekçesinde ileri sürülüp hükme etkisi olan itirazların kısmen veya tamamen cevapsız bırakılması. Yargıtay kararında birbirine aykırı fıkralar bulunması. Yargıtay incelemesi sırasında hükmün esasını etkileyen belgelerde bir hile veya sahteliğin ortaya çıkması. Yargıtay kararının usul ve kanuna aykırı bulunması. Karar düzeltme yoluna gidilemeyen kararlar arasında ise iş mahkemelerinin kararları, miktar veya değeri belirli bir sınırı aşmayan hükümler ve bazı özel davalar (örneğin, kira sözleşmesine dayanan tahliye davaları) yer alır.

Sulh Hukuk Mahkemesi kararının kesinleşmesinin ne anlama geldiğine dair bilgi bulunamadı. Ancak, Sulh Hukuk Mahkemesi kararına karşı istinaf ve temyiz kanun yollarına başvurulabileceği bilinmektedir. İstinaf. Temyiz. Ayrıca, görevsizlik kararı veren Sulh Hukuk Mahkemesi, dava dosyasının görevli mahkemeye gönderilmesine karar verir.

Gerekçeli kararın yazılma süresi, yargılama türüne göre değişiklik gösterir: Hukuk mahkemelerinde: Tefhim tarihinden itibaren (kararın duruşmada bildirilmesi) bir ay içinde yazılır. Ceza mahkemelerinde: Hükmün açıklanmasından itibaren en geç 15 gün içinde yazılır. İdare mahkemelerinde: Kararın verildiği tarihten itibaren 30 gün içinde yazılır. Bu süreler, mahkemenin iş yoğunluğu ve davanın karmaşıklığı gibi faktörlere bağlı olarak değişebilir.

Do karar akortunda kullanılan teller: Alt tel: Fa; Orta tel: Si Bemol; Üst tel: Do.

İlamın tebliğe çıkarılması, mahkeme kararının (ilamın) taraflara resmi olarak bildirilmesi anlamına gelir. Bu süreç, kararın gerekçelerinin de taraflara iletilmesini sağlar ve hukuki sürecin şeffaflığını artırır. Kararın tebliğe çıkarılması, kararın kesinleşmesi için gereklidir; aksi takdirde hüküm kesinleşmemiş olur.

Danıştay'ın onama kararı vermesi, yerel mahkemenin veya istinaf mahkemesinin kararının hukuka aykırı olmadığını ve yerinde bir karar olduğunu belirtir. Onama kararının kesinleşmesi, bu kararın yasal süresi içerisinde kanun yollarına müracaat edilmemesi veya kanun yollarına müracaat edilip onama ya da düzelterek onama kararı verilmesi anlamına gelir. Onama kararı kesinleştikten sonra, mahkeme kararının sonucu (hapis cezası veya adli para cezası gibi) infaz edilir.

Tebliğname onama olursa, yerel mahkemece verilen temyize konu kararın kanuni usul ve esaslara uygun olduğu anlamına gelir. Tebliğnamede onama istenmişse, bu durum aynı zamanda Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının, kararın esastan reddine yani onanmasına karar verilmesini talep ettiği anlamına da gelir. Ancak, tebliğnamedeki görüşler ne kadar önemli olsa da Yargıtay Ceza Daireleri için bağlayıcı değildir; tebliğnamedeki düşüncenin tam aksine karar verilebilir.

Tüketici hakem heyeti, şirket aleyhine karar verirse, kararın uygulanması için aşağıdaki adımlar izlenir: Kararın Tebliği: Heyet kararı, taraflara tebliğ edilir. İcra Takibi: Tüketici, kararın uygulanması için icra takibi başlatabilir. Borçlunun İtirazı: Şirket, kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde tüketici mahkemesinde dava açarak karara itiraz edebilir, ancak bu itiraz icra takibini durdurmaz. Hakim Kararı: Talep edilmesi halinde hakim, kararın icrasını tedbir yoluyla durdurabilir, bu da icra takibini geciktirir. Tüketici hakem heyeti kararları, ilam niteliğinde kabul edilir ve 10 yıllık zamanaşımına tabidir.

2003/5753 sayılı karar, "Bakanlıklararası Ortak Kültür Komisyonunun Çalışma Esas ve Usulleri ile Bu Komisyon Tarafından Yurtdışında Görevlendirilecek Personelin Nitelikleri ile Hak ve Yükümlülüklerinin Belirlenmesine İlişkin Karar"dır. Bu karar, 5/6/2003 tarihinde Bakanlar Kurulu'nca kabul edilmiş ve 3/7/2003 tarihinde Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe girmiştir. Kararın amacı, Türk kültürünün yurtdışında tanıtılması, yayılması ve korunması, yurtdışındaki vatandaşlar ve soydaşların kültürel bağlarının güçlendirilmesi ve dini konularda aydınlatılması ile Türk dilinin öğretilmesi amacıyla yurtdışına görevlendirilecek personelin unvan, sayı, nitelik, seçim, görev yeri ve süresi gibi hususları düzenlemektir.

"Dosya incelendi, karar verildi" ifadesi, mahkemede görülen bir davanın ya da incelenen bir talebin sonuçlandırıldığı anlamına gelir. Bu ifade şu durumlarda kullanılabilir: Dava sonuçlandığında. İtirazlar ve temyiz süreçlerinde. Ancak bu ibareyi görmek, sürecin tamamen sona erdiği anlamına gelmez.

Nihai karar, bir davada mahkemenin verdiği kesin ve son hükümdür. Nihai kararın bazı özellikleri: Bağlayıcılık: Nihai kararlar, mahkeme tarafından verilen en son kararlardır ve taraflar arasında bağlayıcıdır. Davayı sonlandırma: Nihai kararlar, genellikle davayı sona erdirir ve taraflara net bir hukuki çözüm sunar. Kesinlik: Nihai kararlar, belirli koşullar altında itiraz edilebilir veya temyiz edilebilir, ancak kural olarak kesindir. Esasa ilişkin olma: Nihai kararlar, davanın esasına dair bir değerlendirme içerir. Hukuki sonuçlar doğurma: Nihai kararlar, hukuki sonuçlar doğurur ve bu kararların hukuki sonuçları, taraflar için büyük önem taşır. Nihai karar, esasa ilişkin ve usule ilişkin nihai kararlar olarak ikiye ayrılır.

İstinaf başvurusu yapılmazsa, ilk derece mahkemesinin kararı kesinleşir ve bu karara karşı üst mahkemelerde itiraz edilemez. Kesinleşen kararın bazı sonuçları: İnfaz: Mahkeme kararı infaz edilebilir hale gelir. Hak kaybı: Taraflar, karar üzerinde herhangi bir değişiklik yapma şansını kaybeder. İstinaf başvurusu için belirlenen süre, kararın taraflara tebliğinden itibaren işlemeye başlar ve genellikle iki haftadır.

Evet, stopaj vergisi yüzde 20'den yüzde 25'e çıkmıştır. 28 Haziran 2023 tarihinde Resmi Gazete'de yayımlanan Cumhurbaşkanı Kararı ile döviz mevduat hesaplarında uygulanan stopaj oranı yüzde 20'den yüzde 25'e yükseltilmiştir. 2025 yılı için stopaj oranlarında yapılan son değişiklikler ise 9 Temmuz 2025 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanan kararla ilgilidir.

Hayır, gerekçenin hükümden önce yazılması doğru değildir. Gerekçeli karar, hükmün tefhiminden (taraflara bildirilmesinden) sonra belirli bir süre içinde yazılır.

Hayır, tefhim ve tebliğ aynı şey değildir. Tefhim, mahkeme tarafından verilmiş olan kararın, duruşmada hazır bulunan tarafa veya taraflara hakim tarafından sözlü olarak bildirilmesidir. Tebliğ ise, yazılı olarak yapılan bildirimdir; yani kararın daha sonra taraflara yazılı olarak gönderilmesidir.

2011 14411 sayılı karar, farklı yargı dairelerine ait çeşitli kararlara atıfta bulunabilir. İşte bazı örnekler: Yargıtay 2. Ceza Dairesi Kararı. 12. Hukuk Dairesi Kararı. 6. Hukuk Dairesi Kararı. 15. Ceza Dairesi Kararı. Ayrıca, Yargıtay 9. Hukuk Dairesi'ne ait 2011/14411 Esas numaralı kararlar da bulunmaktadır.

Tedbir kararı, bir dava sonuçlanıncaya kadar tarafların haklarını korumak, mevcut durumu muhafaza etmek ve telafisi mümkün olmayan zararları engellemek amacıyla mahkeme tarafından alınan geçici bir önlemdir. İhtiyati tedbir olarak da bilinen bu karar, üç ana amaca hizmet eder: Hak kaybının önlenmesi. Telafisi güç zararların engellenmesi. Mevcut durumun korunması. İhtiyati tedbir, eda amaçlı, teminat amaçlı ve düzenleme amaçlı olmak üzere üçe ayrılır. İhtiyati tedbir kararı, ilgili yargı mercii tarafından verildikten sonra, kararın uygulanması için icra dairesine başvurulur. 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’na göre, ihtiyati tedbir kararı, aksi belirtilmedikçe, son kararın kesinleşmesine kadar devam eder.

Yargılamanın yenilenmesi talebinin reddi kararı kesinleşirse, mahkeme kararının kesinleşmesi söz konusu olur. Bu durumda, yargılamanın yenilenmesi talebi reddedilen kişi için aşağıdaki hukuki alternatifler değerlendirilebilir: İtiraz: Kararın temyiz mercii tarafından incelenmesini sağlar. Temyiz başvurusu: Kararın hukuka uygun olup olmadığını inceleyen bir süreçtir. Anayasa Mahkemesine bireysel başvuru: Temel hakların ihlal edilmesi durumunda yapılabilir. Yeniden yargılama talebi: Yeni delillerin ortaya çıkması durumunda mümkün olabilir. Yeni dava açma: Aynı konu üzerinden yeniden dava açma imkanı tanımayabilir, ancak farklı bir hukuki temel veya delil ile yeni bir dava açma imkanı bulunabilir. Her durumda, doğru hukuki adımların atılması ve profesyonel yardım alınması önemlidir.