İnfeksiyon

Menenjitin hangi temasla bulaştığının kesinleşmesi için tıbbi teşhis gereklidir. Menenjit, genellikle öksürme, hapşırma, öpüşme ve ortak eşyaların kullanılması gibi yollarla bulaşır. Menenjitin bulaşıcı olduğu durumlarda, kişilerin öksürürken veya hapşırırken ağzını kapatması ve ellerini yıkamadan herhangi bir yere dokunmaması gerekir.

Pnömokok polisakkarit aşısı (PPSV23) denekleri şunlardır: 65 yaş ve üzeri yetişkinler. Kronik kalp hastalığı, kronik akciğer hastalığı, diyabet, alkolizm, kronik karaciğer hastalığı gibi altta yatan kronik hastalığı olan kişiler. Bağışıklık sistemini etkileyen sağlık sorunları olanlar, örneğin HIV enfeksiyonu, lenfoma, lösemi, orak hücreli anemi. Dalak fonksiyon kaybı veya dalağı alınmış kişiler. BOS kaçağı veya koklear implantı bulunan kişiler. Bakımevlerinde kalanlar. Aşı uygulaması öncesinde bir sağlık uzmanına danışılması önerilir.

Humma, farklı hastalıkların belirtisi olabilir. İki yaygın örnek: 1. Sarı Humma: Akut viral kanamalı bir hastalıktır ve sivrisinek ısırığı ile bulaşır. 2. Dang Humması: Tropikal ve subtropikal bölgelerde yaygın olan viral bir enfeksiyondur ve Aedes türü sivrisinekler aracılığıyla bulaşır. Her iki hastalık da ciddi sağlık sorunlarına yol açabilir ve korunma için aşı ve sivrisineklerden korunma önlemleri alınması önerilir.

Zoonoz, omurgalı hayvanlardan insanlara geçen (zooantroponoz) ve insanlardan omurgalı hayvanlara geçen (antropozoonoz) herhangi bir enfeksiyon hastalığını tanımlayan terimdir. Günümüzde insan ve hayvanları ilgilendiren 200 kadar zoonoz hastalık bildirilmiştir. Zoonoz hastalıkların bulaşması hastalığın etkenine bağlı olarak farklı yollarla olmaktadır. Zoonoz hastalıklara örnek olarak şunlar verilebilir: brusella; kuduz; tüberküloz; şarbon; leptospirosis; salmonelloz.

Tokat hastalığı, tıbbi adıyla beşinci hastalık, Parvovirüs B19 adlı bir virüsün solunum yoluyla vücuda girmesiyle oluşur. Tokat hastalığının nedenleri: Hasta bir kişinin öksürmesi veya hapşırması sırasında etrafa yayılan damlacıkların solunması. Kirlenmiş bir yüzeye dokunup, ardından ağza veya buruna dokunmak. Cilt döküntüleri ortaya çıktığında, kişinin bulaştırıcılığı ortadan kalkar.

Verem hastalığında (tüberküloz) bulaştırıcılık, etkili tedavi başlandıktan 2-3 hafta sonra büyük oranda sona erer. Ancak, her hasta için bulaştırıcılığın sona erdiğine dair kesin karar, tedaviyi yürüten hekim tarafından laboratuvar testleri ve klinik bulgular değerlendirilerek verilir. Bulaştırıcılık süresini etkileyen faktörler şunlardır: tedavinin başlangıç zamanı; ilaçların düzenli kullanımı; bakterinin antibiyotiklere duyarlılığı; hastanın bağışıklık durumu.

Epididimite neden olan bazı bakteriler: Chlamydia trachomatis ve Neisseria gonorrhoeae. E. coli. Brusella ve tüberküloz bakterileri. Epididimit, bakteriyel enfeksiyonların yanı sıra yaralanmalar veya bazı tıbbi durumlar nedeniyle de ortaya çıkabilir.

Ebola hastaları, hastalığın yüksek ölüm oranı ve tedavi yöntemlerinin yetersizliği nedeniyle ölmektedir. Ebola'nın ölümcül olmasının bazı nedenleri: Yüksek bulaşma riski: Virüs, hasta insanların kanı, çeşitli salgıları, organları ya da vücut sıvıları ile ve bu tür sıvılarla kontamine olmuş nesnelerle temas edilmesi halinde bulaşır. Belirti ve bulguların geç ortaya çıkması: Belirtiler, virüse maruz kaldıktan 2 ila 21 gün sonra görülür. Tedavi eksikliği: Ebola'nın kanıtlanmış bir tedavisi yoktur.

Verem (tüberküloz) hastalığının sıcak havalarda arttığına dair bir bilgi bulunmamaktadır. Verem, genellikle solunum yoluyla bulaşan ve özellikle bağışıklık sistemi zayıf olan bireylerde hızla ilerleyebilen bir hastalıktır. Sıcaklık artışının hastalığa doğrudan etkisi hakkında spesifik bir bilgi mevcut değildir. Ancak, hastalığın bulaşma ve yayılma koşulları hakkında bazı genel bilgiler mevcuttur: Bulaşma: Verem, hasta kişilerin öksürme, hapşırma veya konuşma sırasında havaya saçtıkları mikrodamlacıklar yoluyla bulaşır. Yayılma: Kapalı, havasız ve güneş görmeyen ortamlarda bakterilerin daha uzun süre canlı kalması, hastalığın bulaşma riskini artırır. Verem belirtileri fark edildiğinde, doğru teşhis ve tedavi için bir sağlık kuruluşuna başvurulması önemlidir.

Tifüs hastalığı tehlikeli olabilir, tedavi edilmezse ağır ve ölümcül sonuçlar doğurabilir. Tifüsün bazı tehlikeli sonuçları: Vaka ölüm oranı: Özel tedavi uygulanmazsa %40'lara çıkabilir. Komplikasyonlar: Periton iltihabı, safra kesesi iltihabı, tromboembolizm, kemik veya kemik iliği iltihabı, kalp iç zarının iltihabı, beyin zarı iltihabı gibi yaşamı tehdit eden durumlar ortaya çıkabilir. Ancak, antibiyotik tedavisiyle hastalık kolaylıkla tedavi edilebilir.

Treponema pallidum bakterisi, frengi (sifiliz) hastalığına neden olur. Treponema pallidum'un neden olduğu diğer hastalıklar arasında veremdutu (pertenue alttürü), pinta (carateum alttürü) ve endemik frengi (endemicum alttürü) bulunur. Frengi, dört aşamada ilerler: 1. Birincil frengi: Bakteri ile temas edilen bölgede ağrısız bir yara veya şankr oluşur. 2. İkincil frengi: Avuç içleri ve ayak tabanlarında yayılmış döküntü görülür. 3. Latent frengi: Az belirti gösterir veya hiç göstermez. 4. Üçüncül frengi: Tedavi edilmezse kalp, beyin ve sinir sistemine zarar verebilir.

Uyuzlu bir hastanın kaç gün karantinada kalacağına dair bilgi bulunamadı. Ancak, genel olarak karantina süreleri, hastalığın türüne ve kişinin aşılı olup olmadığına göre değişiklik gösterebilir. Örneğin, COVID-19 hastaları için karantina süresi, aşılı olma durumuna göre 7 ila 14 gün arasında değişebilir. Karantina süresi hakkında en doğru bilgiyi, sağlık yetkilileri veya ilgili rehberler verebilir.

El ayak hastalığı (el ayak ağız hastalığı), belirtiler ortaya çıktıktan sonraki ilk 5-7 gün boyunca en bulaşıcıdır. El ayak hastalığının kuluçka süresi ise 3 ila 6 gün arasındadır.

LGV (Lenfogranüloma Venereum), Chlamydia trachomatis bakterisinin neden olduğu bir cinsel yolla bulaşan enfeksiyondur. LGV'nin üç aşaması vardır: 1. Ülseratif aşama: Genital veya anal bölgede küçük yaralar veya ülserler gelişir. 2. Lenfadenit aşaması: Lenf düğümleri şişer, genellikle kasık bölgesinde ağrı ve hassasiyet oluşur. 3. Komplikasyonlar aşaması: Rektal kanama, fistüller, kalıcı hasarlar ve diğer komplikasyonlar görülebilir. LGV, antibiyotik tedavisi ile başarılı bir şekilde tedavi edilebilir.

Evet, domuz gribi geçiren bir kişi iyileştikten sonra tekrar bulaştırabilir. Domuz gribi taşıyan hastalar, belirtiler ortaya çıkmadan bir gün öncesinden başlayarak 5 ila 7 gün boyunca virüsü bulaştırabilirler. Domuz gribinden korunmak için hijyen kurallarına dikkat etmek, aşı olmak ve enfekte kişilerle yakın temastan kaçınmak önemlidir.

Brusella tedavisi genellikle 6-8 hafta sürer. Tedaviye erken evrede başlanması önemlidir.

Halk arasında "domuz gribi" olarak bilinen H1N1 virüsü nedeniyle alınan raporlu devamsızlık süresi, hastalığın seyrine ve doktorun önerilerine bağlı olarak değişir. Genellikle domuz gribi (H1N1) vakaları 7-10 gün içinde iyileşir. Raporlu devamsızlık süresi, doktorun yazdığı sağlık raporuna göre belirlenir ve bu süre, hastalığın ciddiyetine ve hastanın risk grubunda olup olmadığına göre değişebilir.

Köpeklerde kuduz riski, enfekte bir hayvan tarafından ısırıldıkları veya tükürüklerine maruz kaldıkları andan itibaren başlar. Kuduzun kuluçka süresi, yani klinik belirtilerin ortaya çıkması için gereken süre, 10 gün ile 1 yıl arasında değişebilir. Kuduz belirtileri ortaya çıktıktan sonra, hastalık hızla ilerler ve neredeyse her zaman ölümle sonuçlanır.

Kırım Kongo Kanamalı Ateşi (KKKA) vaka sayısının artmasının birkaç nedeni vardır: Hava sıcaklığının artması. Tarım ve hayvan otlatma sezonunun başlaması. Kenelere karşı yeterli önlem alınmaması. Ayrıca, iklim değişikliği ve hayvan hareketlerinin artması, kenelerin daha önce görülmediği bölgelere yayılmasına neden olarak KKKA hastalığının farklı bölgelerde ortaya çıkma riskini artırmaktadır.

Tüberküloz (verem) kardeşten kardeşe bulaşır. Tüberküloz, "Mycobacterium tuberculosis" bakterisinin solunum yoluyla vücuda girmesiyle oluşan bulaşıcı bir hastalıktır. Bulaşma için genellikle verem hastası bir kişi ile uzun süre birlikte yaşamak gereklidir.