İnek

İneklerin çiftleşmesi için yüksek enerji ve protein içeren yemler verilmesi önerilir. Bu yemler arasında: Mısır silajı, arpa ve buğday gibi enerji yoğun yemler; Soya küspesi, ayçiçeği küspesi ve yonca gibi kaliteli protein kaynakları; Omega-3 ve Omega-6 yağ asitleri içeren balık yağı veya keten tohumu. Ayrıca, vitamin ve mineral takviyeleri de üreme performansını artırmak için önemlidir. Beslenme programının, ineklerin vücut kondisyon skorunun (3-3,5) korunmasına dikkat edilerek hazırlanması gerekir.

İneklerle karşılaşıldığında korkulmasının birkaç nedeni olabilir: 1. Stres ve Hareketsizlik: İnekler, yetersiz hareket ve stres nedeniyle kas zayıflığı ve bilinç kaybı gibi sorunlar yaşayabilir, bu da korkutucu olabilir. 2. Kızgınlık Dönemi: İneklerin kızgınlık döneminde olmaları, hareketlilikleri ve diğer ineklere binme gibi davranışları nedeniyle korkutucu bulunabilir. 3. Ani Ölüm Riski: İneklerde enfeksiyon hastalıkları ve metabolik bozukluklar gibi ani ölümlere yol açabilecek hastalıklar görülebilir. 4. İçgüdüsel Korku: Hayvanlar, tehlikeyi anlayacak şekilde evrimleşmiştir ve bu nedenle bir ineğin başka bir ineğin öldürüldüğünü görmesi, kendi güvenliği için korku yaratabilir.

1 inek yılda ortalama 6000-7000 kilogram süt verebilir.

Doğum yapan inek, eşini doğumdan sonra 12-24 saat içinde atmalıdır.

İneklere günde 2-5 kilogram arpa verilebilir. Ancak bu miktar, ineğin yaşına, cinsine, vücut ağırlığına, genel sağlık durumuna ve beslenme ihtiyaçlarına göre değişiklik gösterebilir.

100 kg ağırlığındaki bir inek, yıllık olarak yaklaşık 4 ton kuru, kaba yem yer. Günlük yem ihtiyacı ise ineğin yaşam ağırlığının %2-3'ü kadar olmalıdır, yani 100 kg canlı ağırlık için 10-15 kg kuru madde içeren kaba ve kesif yem verilmelidir.

İneklerin vücutlarında çeşitli desenler bulunabilir, bunlar arasında: 1. Siyah ve Beyaz Desen: Holstein ırkı inekler, siyah ve beyaz beneklere sahiptir. 2. Kahverengi ve Beyaz Desen: Guernsey ırkı inekler, kahverengi ve beyaz renklidir. 3. Kırmızı ve Beyaz Desen: Ayrshire ırkı inekler, kırmızı ve beyaz renklerde olabilir. 4. Benekli Desen: Genel olarak Holstein ırkında yaygın olan benekli desenler, her bireyde farklı bir düzen ve şekil sergiler. Bu desenler, ineklerin genetik yapıları ve çevresel koşullara bağlı olarak değişiklik gösterir.

İneklere kauçuk yatak verilmesinin birkaç önemli nedeni vardır: 1. Kaymayı Önleme: Kauçuk yataklar, hayvanların kaymasını önleyerek olası kazaların ve sakatlanmaların önüne geçer. 2. Isı Yalıtımı: Soğuk zemin ile teması engelleyerek hayvanların ayaklarında ve genel vücut ısısında artış sağlar. 3. Hijyen: Mikrop barındırmaz ve bakteri oluşumunu engelleyerek hayvanların daha temiz bir ortamda yaşamasını sağlar. 4. Süt Verimi: Kauçuk yatakların, hayvanların süt verimini artırdığı düşünülmektedir.

Sahibinden inek satışı yapmak için aşağıdaki yöntemler kullanılabilir: 1. Çiftlikler ve Yetiştiriciler: Doğrudan çiftlikleri ziyaret ederek inekleri yerinde görmek ve satın almak mümkündür. 2. Online İlan Siteleri: Sahibinden.com, Letgo gibi platformlarda inek satış ilanları yayınlanabilir. 3. Hayvan Fuarları ve Sergileri: Bu tür etkinliklerde çeşitli çiftliklerin ürünleri sergilenir ve satılık hayvanlar hakkında bilgi edinilebilir. 4. Tarım Kooperatifleri ve Birlikleri: Bu tür kuruluşlar, hayvan alım-satımında aracılık yapabilir ve güvenilir yetiştiricilerle bağlantı kurmayı sağlayabilir. 5. Sosyal Medya Grupları: Facebook, Instagram gibi platformlarda yer alan yerel gruplara katılarak, satılık inek ilanlarını takip edebilir ve grup üyeleriyle iletişime geçebilirsiniz.

Bir inek günlük olarak 15-20 kg süt yemi tüketir.

Sıcak havada Brahman inekleri daha iyi verim verir.

İneklerde gebelik, çeşitli fiziksel ve davranışsal değişikliklerle belli olur. Bu değişiklikler arasında: 1. Karın Büyümesi: Gebeliğin ilerleyen aylarında ineğin karnı belirgin şekilde büyür. 2. Memede Büyüme ve Salgı: Memeler büyür ve 5. aydan itibaren süt salgısı başlar. 3. Hormon Düzeyleri: Kan testlerinde progesteron hormonunun seviyesi yükselir. 4. Kızgınlık Göstermeme: Gebe inekler kızgınlık dönemi yaşamazlar. 5. Ağır Başlılık ve Huy Yumuşaması: İnekler daha sakin ve ağır başlı hale gelir. Kesin teşhis için rektal palpasyon, ultrason veya veteriner kontrolü önerilir.

İneklerde iki doğum arası en ideal süre 12 aydır. Ancak, yüksek süt verimli hayvanlarda bu süreyi tutturmak zor olabilir ve 390 günü geçmemesi önerilir.

İneklerin bazı özellikleri şunlardır: 1. Fiziksel Yapı: İnekler genellikle iri ve güçlü bir vücut yapısına sahiptir, omuz yüksekliği 1,2 ile 1,5 metre arasında değişir ve ağırlıkları 400 ile 900 kilogram arasında olabilir. 2. Kıllar: İneklerin derisi kalın ve tüylerle kaplıdır, tüylerin rengi ırka bağlı olarak beyaz, siyah, kahverengi ve kırmızı gibi tonlarda olabilir. 3. Baş Yapısı: İneklerin başları geniş ve düz bir yapıya sahiptir, gözleri yan tarafta yer alır ve geniş bir görüş açısına sahiptir. 4. Sindirim Sistemi: İnekler ruminant hayvanlar olup, dört mideye sahiptirler, bu sayede bitkisel gıdaları daha etkili bir şekilde sindirebilirler. 5. Üreme: İnekler genellikle yılda bir kez doğum yaparlar, gebelik süresi yaklaşık 9 ay sürer ve genellikle bir buzağı doğururlar. 6. Yaşam Süresi: İneklerin ortalama yaşam süresi 15-20 yıl arasında değişmektedir. 7. Davranış: İnekler sosyal hayvanlardır ve sürü halinde yaşarlar, genellikle sakin ve uysal hayvanlardır.

İneklere yılda en az iki kez aşı yapılması önerilir: 1. Kuru dönemde: E. coli, Klostridyum, Pastörella ve IBR-BVD aşıları mutlaka yapılmalıdır ve bu dönemde yılda bir kez tekrarlanır. 2. Doğumdan önce: Gebe ineklere septisemi aşısı uygulanır ve doğuma 3 hafta kala bu aşıların ikinci dozu yapılır. Ayrıca, mastitis ve parazit aşıları da ihtiyaca göre yılda 6 ayda bir yapılabilir.

İşkembe (rumen) ve şirden (abomasum) ineklerde farklı mide bölümleridir. İşkembe, geviş getiren hayvanların midelerinin ilk ve en geniş bölümüdür. Şirden ise midenin son ve dördüncü bölümüdür.

İneklerin sürekli geviş getirmesi ve fazla gaz çıkarması birkaç nedenden kaynaklanabilir: 1. Geviş Getirme: İnekler, geviş getiren hayvanlar oldukları için midelerindeki sindirimi kolaylaştırmak amacıyla sürekli olarak geviş getirirler. 2. Gaz Çıkarma: İneklerin midesinde sindirim sırasında karbondioksit ve metan gibi gazlar oluşur ve bu gazlar geğirme ile dışarı atılır. Aşırı gaz ve şişkinliğin diğer nedenleri arasında kalitesiz kaba yem, ani yem değişiklikleri, aşırı miktarda nişasta ve baklagil tüketimi yer alır.

İkiz buzağı doğduktan sonra, ineğin tekrar boğaya gelmesi ve çiftleşmesi mümkündür. Doğumdan sonraki üçüncü kızgınlıkta salınan yumurta, döllenmeye uygun yüksek kaliteli bir yumurta olarak kabul edilir ve bu dönemde tohumlama yapılması önerilir. Genel olarak, inekler doğum yaptıktan sonra 85-90 gün içinde tekrar gebe kalmalıdır ve iki buzağılama arasındaki süre yaklaşık 400 gün veya bir yıl olmalıdır.

İnek doğumuna 3 gün kala şu değişiklikler gözlemlenebilir: 1. Meme Büyümesi: İneklerin memeleri büyür ve şişer. 2. Sağrı Kaslarında Gevşeme: Sağrı kaslarında gevşeme ve çökme olur. 3. Yem Tüketiminin Azalması: İneklere verilen yem miktarı azaltılır ve süt sağımı durdurulur. 4. Vitamin ve Mineral Takviyesi: İneklere vitamin, mineral ve iz elementleri takviyesi yapılır. Bu dönemde ineğin rahat bir doğum yapabilmesi için doğum bölmesinin hazırlanması ve sürekli olarak temizlenmesi önemlidir.

İneklerin sindirim sistemi, dört ana bölümden oluşan karmaşık bir yapıya sahiptir: 1. Rumen: İneklerin midesinin en büyük bölümüdür ve selüloz gibi kompleks karbonhidratların mikroorganizmalar tarafından fermente edildiği yerdir. 2. Retikulum: Rumenden sonra gelen ikinci bölüm olup, besinlerin daha küçük parçalara ayrılmasına ve yabancı cisimlerin tutulmasına yardımcı olur. 3. Omasum: Daha küçük bir hacme sahip olan bu bölüm, sıvıların ve besin maddelerinin emilimini sağlar. 4. Abomasum: "Gerçek mide" olarak da adlandırılır ve asidik bir ortamda pepsin gibi enzimler yardımıyla proteinlerin sindirilmesini sağlar. Sindirim süreci şu şekilde devam eder: - İnekler, yedikleri besinleri tekrar ağızlarına alıp çiğnerler, bu işlem sindirimi kolaylaştırır. - Gaz oluşumu sırasında oluşan yan ürünler, rumende depolanır ve zamanla salınır. - Sindirilmiş besinler, ince bağırsağa geçmeden önce son bir kez işlenir.