İmmünoloji

İntradermal inokülasyon, maddenin derinin epidermis tabakasının altına ve dermis tabakasının içine enjekte edilmesi anlamına gelir. Bu yöntem, genellikle bakteri, bakteri toksinleri, ilaç ve alerjenler gibi yabancı proteinlere karşı vücudun lokal reaksiyonlarını belirlemek için kullanılır.

Alerji için Mehmet Sait'in gitmesi gereken doktor, immünoloji ve alerji hastalıkları uzmanıdır.

IgG ile ilgili yanlış ifade: "Glikoprotein yapıdadır". IgG, 4 polipeptit zincirden oluşan bir proteindir.

Tip 1 diyabette yapılan immünolojik testler şunlardır: 1. Adacık Hücre Antikoru (ICA) Testi: Pankreas hücrelerine saldıran antikorların varlığını tespit eder. 2. Glikozla Bağlanmış Hemoglobin (A1C) Testi: Son birkaç ayın ortalama kan şekeri seviyesini ölçer. 3. Glukoz Tolerans Testi: Şekerli bir çözelti içildikten sonra kan şekerini zaman içinde ölçer. 4. İnsülin ve C-peptid Testi: Pankreasın insülin salgılama kapasitesini değerlendirir. Bu testler, tip 1 diyabetin teşhisini ve takibini kolaylaştırmak için kullanılır.

Tıbbi mikoloji dersinde işlenen konular şunlardır: 1. Mantarların Genel Özellikleri ve Sınıflandırılması: Mantarların morfolojik ve fizyolojik özellikleri, sınıflandırılmaları. 2. Mantarların Üremesi ve İzolasyonu: Mantarların üreme yöntemleri ve izolasyon teknikleri. 3. Yüzeyel Mikozlar: Pityriasis versicolor, tinea nigra, piedra gibi yüzeyel mantar hastalıkları. 4. Kutanöz ve Subkutan Mikozlar: Kutanöz (deri) ve subkutan (deri altı) mantar enfeksiyonları. 5. Endemik Mikozlar: İnsanda endemik olarak görülen mantar hastalıkları. 6. Fırsatçı Mikozlar: Bağışıklığı baskılanmış bireylerde görülen mantar enfeksiyonları. 7. Antifungal Profilaksi ve Kemoterapi: Antifungal ilaçların kullanımı ve kemoterapi yöntemleri. 8. Mantarlara Karşı Aşırı Duyarlılık: Mantar enfeksiyonlarına karşı gelişen aşırı duyarlılık reaksiyonları. Ayrıca, immünolojik ve moleküler tanı yöntemleri de tıbbi mikoloji dersinin önemli bir parçasıdır.

İnflamatuar hücre infiltrasyonu, bağışıklık sisteminin tepkimesiyle oluşan ve çeşitli hücresel bileşenlerin bir araya gelmesiyle oluşan karmaşık bir durumu ifade eder. Bu süreç genellikle şu adımları içerir: 1. Hücre Göçü: Enfeksiyon veya yaralanma durumunda, iltihap hücreleri yerel dokulardan etkilenen bölgeye yönlendirilir. 2. Hücre Aktifleşmesi: Göç eden hücreler, çeşitli sinyallerle aktif hale gelir ve sitokinler üreterek inflamatuvar yanıtı artırır. 3. Hücre İnfiltrasyonu: Akut ve kronik hücreler birlikte, enfekte veya hasar görmüş dokuda birikir. 4. Doku Hasarı ve Yenileme: İnfiltrasyon sonrası, iltihaplı doku hasar görebilir ve bu süreçte yenileme veya onarım mekanizmaları devreye girer. İnflamatuar hücre infiltrasyonu, enfeksiyonlar, otoimmün hastalıklar ve kronik inflamatuvar hastalıklar gibi birçok klinik durumu etkileyebilir.

Temel immünoloji kitapları, immün sistemin işleyişi ve bozuklukları hakkında kapsamlı bilgiler sunar. Bu kitaplarda genellikle aşağıdaki konular ele alınır: İmmün sistemin evrimi ve bileşenleri: Lenfoid dokular, hücreler ve antijenite gibi temel immünolojik yapılar. Doğuştan ve adaptif immün sistem: Sistemin tepkileri ve bileşenleri. İmmünopatoloji: İmmünolojik doku hasarı mekanizmaları. Aşılar ve immün yetmezlikler: Enfeksiyonlar ve aşırı duyarlılık reaksiyonları gibi konular. Klinik uygulamalar: İmmün tedavinin prensipleri ve güncel tedavi yöntemleri. Bu tür kitaplar, tıp, sağlık bilimleri ve biyoloji öğrencileri için önemli bir kaynak niteliğindedir.

İGE testi için alerji ve immünoloji bölümüne gidilmesi gerekmektedir.

İmmünolojide afinite, bir antikor ile bir antijen arasındaki çekimi ifade eder.

İntravenöz İmmünglobulin (İVİG) tedavisinin seans sayısı, hastanın durumuna ve tedavi edilen hastalığa bağlı olarak değişir. Genellikle ortalama bir ila beş seans her ay uygulanır. İVİG tedavisi başlamadan önce, tedavi süreci ve seans aralıkları konusunda bir immünoloji uzmanına danışılması önerilir.

Evet, gıda intoleransı için alerji bölümüne gidilir. Bu tür testler, alerji ve immünoloji bölümünde yapılır.

İmmunkompleks hastalıkları aşağıdaki durumlarda ortaya çıkabilir: 1. Sistemik Lupus Eritematosus: DNA ve nükleoprotein antijenlerine karşı oluşan antikorlar nedeniyle nefrit, artrit ve vaskülit gibi belirtilerle karakterizedir. 2. Akut Glomerulonefrit: Streptokok enfeksiyonlarından sonra böbrek glomerüllerinde antijen-antikor komplekslerinin birikmesiyle oluşur. 3. Henoch-Schönlein Purpurası: Küçük damarlarda immunoglobulin A ve immunkompleks birikimiyle ilişkili bir vaskülit türüdür. 4. Pemphigus: Keratinositlerin yüzey antijenlerine karşı antikorların oluşması sonucu deride kabarcıkların oluştuğu bir hastalıktır. Bu hastalıklar, antijen-antikor komplekslerinin patolojik olaylara yol açmasıyla karakterizedir.

VIG tıpta "vaccinia immune globulin" (çiçek hastalığı bağışıklık globulini) anlamına gelir.

Non-enfeksiyöz granülomatöz hastalıklar şunlardır: 1. Sarkoidoz: Multisistemik bir inflamatuar hastalık olup, göz tutulumu yaygındır. 2. Churg Strauss: Otoimmün ve romatizmal bir hastalık. 3. Romatoid nodül: Romatoid artrit ile ilişkili. 4. Granüloma annulare: Ciltte görülen bir hastalık. 5. Behçet hastalığı: Otoimmün bir vaskülit hastalığı. 6. Vogt-Koyanagi-Harada (VKH) sendromu: Melanositik dokuları hedef alan otoimmün bir hastalık. 7. Wegener granülomatozu: Küçük ve orta çaplı damarları etkileyen nekrotizan bir vaskülit hastalığı. 8. İnflamatuar barsak hastalıkları (Crohn ve Ülseratif Kolit): Göz tutulumu sık görülür. 9. Yabancı cisim reaksiyonu: Talk, nişasta, sütür gibi maddelerin neden olduğu. 10. İlaçlara bağlı granülomatöz hastalıklar: Biyolojik ajanlar, bisfosfonatlar ve bazı antibiyotiklerin neden olduğu.

Ender Argun'un hastalığı, immünoterapi tedavisi gördüğü ve alerjik reaksiyonlar yaşadığı belirtilen immünolojik bir rahatsızlık olabilir.

Sarkoidozda nekrotizan granülom bulunmaz; bu hastalık, non-nekrotizan epiteloid hücreli granülom oluşumu ile karakterizedir.

IL-12 ve IL-23 inhibitörlerinin etki mekanizması, bu sitokinlerin aktivitesini bloke ederek bağışıklık sistemini modüle etmeye dayanır. IL-12 ve IL-23 inhibitörlerinin spesifik etkileri: - IL-12 inhibitörleri, Th1 hücrelerinin farklılaşmasını ve IFN-γ üretimini azaltarak, kronik inflamatuar hastalıklarda doku hasarını hafifletir. - IL-23 inhibitörleri, Th17 hücrelerinin bakımını ve IL-17, IL-22 ve TNF-α üretimini engeller, bu da özellikle mukozal bağışıklık ve iltihaplanmanın azalmasına yol açar. Bu inhibitörler, monoklonal antikorlar gibi ilaçlar aracılığıyla, p40 alt birimini hedef alarak çalışır ve bu alt birimin reseptörlere bağlanmasını ve sinyal iletimini önler.

Kompleman fiksasyonu, spesifik bir antijenle reaksiyona giren antikor tarafından yapılır.

TI-1 testi olarak belirtilen bir test bulunmamaktadır. Ancak, "T bağımsız (TI) antijenleri" ve "T-bağımsız-1 (TI-1) antijenleri" terimleri, immünoloji alanında kullanılan kavramlardır. T bağımsız antijenleri, B lenfositlerin T lenfositlerin katılımı olmadan antikor üretmesini sağlayan antijenlerdir. Bu tür testler veya prosedürler hakkında daha spesifik bilgi almak için ilgili sağlık profesyonellerine danışılması önerilir.

Anti-HCV ve anti-HAV IgG antikorlarının yükselmesi farklı hepatit enfeksiyonlarıyla ilişkilidir: 1. Anti-HCV IgG: Hepatit C virüsüne (HCV) karşı bağışıklık kazanıldığını gösterir. 2. Anti-HAV IgG: Hepatit A virüsüne (HAV) karşı bağışıklık kazanıldığını veya aşı olunduğunu gösterir.