Freud

Freud, suçluluğu insan zihninin üç bölümü arasındaki çatışmanın bir sonucu olarak açıklar: id, ego ve süperego. Freud'a göre suçluluğun temel nedenleri şunlardır: 1. İçgüdülerin bastırılması: Uygarlık, bireylerin doğal içgüdülerini (cinsellik, saldırganlık) bastırmalarını gerektirir. 2. Süperego'nun baskısı: Süperego, toplumun değerlerini ve kurallarını içselleştirerek bireyin davranışlarını denetler. 3. Toplumsal normlar ve yasalar: Uygarlık, bireyin içgüdülerini kontrol altına almak için çeşitli yasalar ve normlar koyar. 4. Kültürel ve dini etkiler: Kültür ve din, bireyin içgüdülerine karşı suçluluk duygusu yaratmada büyük rol oynar.

Freud'un xyz ifadesi, muhtemelen yapısal kişilik kuramı içindeki üç ana kavramı ifade ediyor: id, ego ve süperego. Bu kavramlar şu şekilde açıklanır: 1. İd: Dürtüsel davranışları temsil eder ve arzuların kaynağıdır. 2. Ego: Gerçek dünya ile isteklerimiz arasındaki bağı kurar. 3. Süperego: Toplumsal normları ve ahlaki değerleri temsil eder.

Konversiyon histeri savunma mekanizması, Freud tarafından açıklanan ve libidonun bastırılmış çatışmalı düşünceden disosiye edilerek sinir sistemine yönlendirilmesi olarak tanımlanan bir mekanizmadır. Bu mekanizma, anksiyetenin azalması ve ikincil kazanımlar elde etme amacıyla ortaya çıkar. Konversiyon histeri, fiziksel semptomların psikolojik faktörlerle etkileşimini içeren bir somatoform bozukluk olarak da kabul edilir.

Freud'un "Günlük Yaşamın Psikopatolojisi" adlı eserinde ele aldığı konular şunlardır: 1. Dil Sürçmeleri ve Unutkanlıklar: Günlük hayatta yapılan hatalar ve unutkanlıkların bilinçaltındaki bastırılmış düşüncelerin yansımaları olduğunu savunur. 2. Sakar Eylemler: Anlık bozulmalar ve beklenen eylemlerin yerine bilinçdışı isteklerin ortaya çıkması. 3. Rüyalar: Rüyaların psikolojik anlamlarını ve kişisel iç dünyayla olan bağlantılarını inceler. 4. Şaka ve Gülme: Espri ve şakaların psikanalitik yorumunu yapar, bunların bilinçdışı işleyişle ilişkisini araştırır. Bu eser, psikanalizin temel taşlarından biri olarak kabul edilir.

Oral dönem ve anal dönem, Sigmund Freud'un psikoseksüel gelişim kuramının ilk iki aşamasıdır. Oral dönem, doğumdan 1,5 yaşına kadar olan süreyi kapsar. Anal dönem ise 1,5-3 yaş arasını kapsar.

Freud'un psikoseksüel gelişim kuramı ile ahlak gelişimi arasındaki ilişki, süperego kavramının gelişimiyle açıklanır. Freud'a göre, ahlak gelişimi süperegonun oluşumuyla birlikte başlar. Bu dönemde çocuk, başkalarının yararına olacak özveriyi, paylaşmayı ve bağışlamayı içeren yüksek ahlak göstergelerini öğrenir. Böylece, bireyin ahlaki değerleri kazanması, psikoseksüel gelişim sürecinin önemli bir parçası haline gelir.

"Freud" dizisi, 1 sezon olarak yayınlanmıştır.

Evet, rüyalar genellikle bilinçaltının dışa vurumu olarak kabul edilir. Sigmund Freud'a göre rüyalar, bilinçdışındaki isteklerin ve bastırılmış duyguların sembolik bir şekilde dışa vurumudur.

Yüceltme (süblimasyon), Freud'un savunma mekanizmalarından biridir. Bu mekanizmada, bastırılmış olan istek ve ihtiyaçların beraberinde getirdiği gerginlik, toplum tarafından kabul edilen yeni hedeflere ve etkinliklere çevrilir. Örnekler: - Cinsel saldırganlığı kontrol altına alabilmek için toplumsal olarak kabul edilebilir olan evliliğe yönelmek. - Saldırgan dürtülere sahip birinin asker olması.

Ego ve süperego, Sigmund Freud'un kişilik teorisine göre, bireyin davranışlarını ve içsel çatışmalarını şekillendiren iki önemli yapıdır. Ego, kişiliğin bilinçli kısmıdır ve gerçeklik ilkesine göre çalışır. Süperego ise bireyin ahlaki değerlerini ve toplumsal normları temsil eder. Süperego iki bileşenden oluşur: - Vicdan: Yanlış davranışlardan dolayı suçluluk duygusu hissetmemizi sağlar. - Ego ideali: Olması gereken davranışları belirler ve bireyi daha iyi bir insan olmaya teşvik eder. Sağlıklı bir kişilik yapısı, id, ego ve süperego arasındaki dengeye bağlıdır.

Psikanalitik kuram slaytları, Sigmund Freud tarafından geliştirilen ve insan davranışlarının bilinçdışı unsurlar tarafından yönlendirildiğini savunan psikanalitik kuramı anlatan sunum materyalleridir. Bu slaytlarda genellikle aşağıdaki konular ele alınır: Topografik model: Zihnin bilinç, bilinçöncesi ve bilinçdışı olmak üzere üç bölüme ayrılması. Yapısal model: İd, ego ve süperego kavramlarıyla kişiliğin yapısı. Psikoseksüel gelişim dönemleri: Oral, anal, fallik, gizil ve genital dönemler. Savunma mekanizmaları: Bireylerin çatışmalarla başa çıkmak için kullandığı psikolojik savunma yöntemleri. Psikanalitik kuram, sosyal hizmet ve psikoterapi gibi alanlarda da kullanılmaktadır.

Le Bon ve Freud'un kitle psikolojisi yaklaşımları şu şekilde özetlenebilir: Gustave Le Bon, kitle psikolojisini bireylerin kalabalık içinde anonimleşerek ilkel ve duygusal davranışlara yönelmesi olarak tanımlar. Sigmund Freud ise kitle psikolojisini bireylerin bilinçaltı arzularının ve bastırılmış duygularının ortaya çıkması olarak açıklar. Her iki yaklaşım da kitle psikolojisini, bireylerin rasyonel düşünmekten saptığı ve duygusal olarak yönlendirildiği bir durum olarak ele alır.

Psikoseksüel evrelerin temel ilkeleri, Sigmund Freud'un psikoseksüel gelişim kuramına göre şu şekilde özetlenebilir: 1. Beş temel dönem: Freud'a göre insan gelişimi, oral, anal, fallik, latent ve genital dönem olmak üzere beş evreden geçer. 2. Erojen bölgeler: Her dönemde, bireyin libidosu (yaşam enerjisi) farklı bir vücut bölgesine odaklanır ve bu bölgelerin sağlıklı gelişimi, bireyin ileriki yaşamındaki psikolojik dengesiyle ilişkilidir. 3. Çatışmaların çözümü: Bu dönemlerde yaşanan çatışmalar ve bu çatışmaların çözüm biçimleri, bireyin kişilik yapısını ve ruhsal sağlığını şekillendirir. 4. Dengeli gelişim: İd, ego ve süper ego gibi yapıların dengeli gelişimi, sağlıklı bir kişilik yapısının temelini oluşturur. 5. Yetişkinlikteki etkiler: Çocukluk döneminde yaşanan olumlu veya olumsuz deneyimler, bireyin yetişkinlikteki davranışlarını ve duygusal sağlığını büyük ölçüde etkiler.

Süblimasyon (yüceltme), psikolojide bireylerin istenmeyen dürtülerini veya duygularını sosyal olarak kabul edilen daha üretken bir şeye yöneltmesi olarak tanımlanan bir savunma mekanizmasıdır. Bu mekanizma, Sigmund Freud tarafından psikanaliz diline sokulmuş ve uygarlığın zorlaması karşısında cinsel içgüdünün amacının dönüştürüldüğü bir süreç olarak açıklanmıştır.

Sigmund Freud, ifade edilmemiş duygular için şu sözü söylemiştir: "İfade edilmeyen duygular asla ölmez, sadece diri diri gömülür ve sonradan daha korkunç şekillerde tezahür ederler".

Freud daire testereleri farklı çaplarda üretilmektedir. Bazı yaygın çap ölçüleri şunlardır: 250 mm; 300 mm (Freud LU5B0801 modeli); 300 mm (Freud LU3D 0600 modeli).

Freud'a göre cinsellik, çocukluk döneminin ilk evrelerinden itibaren başlar. Freud'un psikoseksüel gelişim kuramına göre, birey çocukluk dönemi boyunca oral, anal, fallik, latent ve genital olmak üzere beş farklı cinsel gelişim aşamasından geçer.

Freud'a göre fantazm, bilinçdışı düşünce etkinliğinin bir parçasıdır ve gerçeklik ilkesinden bağımsız olarak sadece haz ilkesine tabi olan senaryoları ifade eder. Freud, daha sonraki çalışmalarında bilinçdışı fantazm kavramını kullanmış ve bunu şu şekilde tanımlamıştır: Ya başından beri bilinçdışı olan; Ya da bilinçli fantazmlar, gündüz düşleri olmalarına rağmen kasıtlı olarak unutulan ve "bastırma" yoluyla bilinçdışı hale gelen. Ayrıca, Freud semptom ve fantazm arasındaki ayrımı da yapmıştır: semptom, özneyi zorlayan psişik gerilimin bir sonucu olarak ortaya çıkarken, fantazm semptomların kaynağı olarak işlev görür.

Arkadaşının annesine aşık olan kişiye "Oedipus kompleksi" yaşayan biri denir.

Freud'a göre histeri, bilinçaltına itilmiş, çoğunlukla cinsel kökenli, daha derin bir bozukluğun bedene yansıması olarak ortaya çıkan bir durumdur. Freud'un histeri kavramıyla ilgili bazı temel görüşleri şunlardır: Kişilik Yapısı: Freud, kişiliği id, ego ve süperego olmak üzere üç yapıya ayırır ve bu yapılar arasındaki çatışmanın histeriye yol açabileceğini öne sürer. Psikoseksüel Gelişim: Freud, histerinin, özellikle oral ve ödipal (fallik) dönemlerde yaşanan saplantılardan kaynaklanabileceğini belirtir. Tedavi Yöntemleri: Freud ve meslektaşı Breuer, histerinin tedavisinde katarsis yöntemini geliştirmiştir; bu yönteme göre, hastalar bastırılmış duygularını ifade ettiklerinde fiziksel belirtileri kaybolur. Günümüzde histeri, psikiyatrik sınıflandırmada konversiyon bozukluğu veya somatizasyon bozukluğu altında yer almaktadır.