Freud

Elektra kompleksi, kız çocuklarının 3 ila 6 yaşları arasında babalarına karşı sahiplenme, düşkünlük gibi duygular geliştirirken annelerine karşı rekabetçi ve düşmanca tavırlar sergilemesini açıklayan bir teoridir. Bu teori, Sigmund Freud ile ilişkilendirilse de ilk kez Carl Gustav Jung tarafından ortaya atılmıştır. Elektra kompleksinin bazı belirtileri şunlardır: Anneye karşı kıskançlık ve öfke; Anne ve babanın yalnız kalmasının istenmemesi; Baba ile uyumanın istenmesi ve anne ile babanın birlikte yatmasına müsaade edilmemesi; Babanın yokluğunda çocuğun huzursuz olması; Başarısızlık ve hatalardan annenin sorumlu tutulması. Elektra kompleksinin çözümlenmemiş olması, yetişkinlikte duygudurum bozuklukları, güven problemleri ve romantik ilişkilerde başarısızlığa yol açabilir. Elektra kompleksi bilimsel olarak geçerli görülmediği için, uzman kurumlarca tanımlanmış resmî bir tanı kriteri yoktur.

Freud'a göre bilinçaltının üç temel ilkesi şunlardır: 1. Haz İlkesi (İd). 2. Gerçeklik İlkesi (Ego). 3. Ahlak İlkesi (Süperego). Bu üç yapı, insan zihnindeki iç çatışmaları ve dengeleri açıklar.

Freudyen, Sigmund Freud'un kuramlarına ait veya bu kuramları destekleyen anlamına gelir. Ayrıca, Freud'un psikanaliz yöntemleriyle çalışan uzmanları veya bu yöntemlerin takipçilerini tanımlamak için de kullanılır. Freudyen kelimesi, aynı zamanda "Freudvari" veya "Freudçu" olarak da çevrilebilir. Örnekler: "Freudian slip" (Freudyen dil sürçmesi); "Freudian psychology" (Freudcu psikoloji).

Carl Gustav Jung'un "Akıl Hastalığının Psikogenezi" kitabı, psikolojik tedavi sürecinde karşılaşılan psikotik içeriklerin anlamını ele alır. Kitapta şu konular işlenir: Nevrozlar ve rüyalar: Nevrozlarda veya rüyalarda karşılaşılan psikolojik materyallerin kişilik bakış açısıyla anlaşılması gerektiği. Psikotik içerikler: Psikotik içeriklerin, biyografik verilerle kolayca açıklanamayan ve bireysel etkenlere indirgenemeyen özellikler gösterdiği. Arketipler: Psikotik içeriklerin, özellikle paranoid vakalarda, ilkel insanın "büyük rüya" diye adlandırdığı rüya türüyle benzerlikler gösterdiği ve bu rüyalarda mitolojidekilere benzer imgeler kullanıldığı. Jung, bu imgeleri "arketip" olarak adlandırır çünkü bunlar içgüdüsel davranış kalıplarına benzer şekilde çalışırlar.

Freud ve Jung'un psikanalitik kuramları arasındaki temel farklar şunlardır: Bilinçdışı kavramı: Freud'un bilinçdışı, bastırılmış cinsel ve agresif dürtülerin depolandığı bir alan olarak görülürken, Jung bilinçdışını kişisel bilinçdışına ek olarak kolektif bilinçdışı kavramıyla genişletir. Libido tanımı: Freud için libido cinsel içerikli bir enerjidir, Jung'da ise libido "hayat enerjisi" olarak ele alınır ve bireyin kişisel gelişim, yaratıcılık ve manevi arayışlarını da kapsayan bir anlayış sunar. Terapi yaklaşımı: Psikanaliz, nevrotik semptomları çözmek ve bilinçdışı çatışmaları çözüme kavuşturmak için serbest çağrışım ve transferans analizine dayanırken, analitik psikoterapi bireyselleşme sürecine vurgu yapar. İnsan doğasına bakış: Freud, insan doğasını temelde çatışmalarla dolu ve dürtülerle yönetilen bir yapı olarak görürken, Jung insanı daha bütüncül bir varlık olarak tanımlar. Enerji kaynağı: Freud, enerji kaynağı olarak temel gereksinimlerin karşılanmasından sonra duyguların doyurulmasını ve felsefi-manevi ihtiyaçların karşılanmasını içeren libidoyu kabul ederken, Jung ruhsal enerji olarak libidoyu benimser.

Savunma mekanizmaları, bireyin kabul edilemez dürtüler ve tehdit edici düşünceler karşısında kaygıyı azaltmak için geliştirdiği bilinçdışı stratejilerdir. Olgun ve olgunlaşmamış savunma mekanizmaları şu şekilde açıklanabilir: Olgun savunma mekanizmaları: Yüceltme (süblimasyon). Özgecilik (fedakarlık). Mizah. Olgunlaşmamış savunma mekanizmaları: Yansıtma (projeksiyon). Pasif agresif davranış. Gerileme (regresyon). Savunma mekanizmalarının kullanımı, bireyin ruhsal durumuna ve çevresel faktörlere bağlı olarak değişir.

"Çocuk ve Ergen Psikanalizi: Kuramcılar ve Kavramlar" kitabı, çocuk psikanalizinin Freud'un ünlü Küçük Hans vakasını analiziyle başladığını ve bu alanda birçok analistin yöntemler ve kuramlar geliştirdiğini anlatıyor. Kitapta ele alınan bazı kuramcılar ve kavramlar: Freud: Oidipus karmaşası, anal dönem, iğdiş edilme tehdidi. Yüceltme: Dürtülerin bastırılması ve kültürel etkinliklere yönlendirilmesi. Gizil dönem: Cinselliğin ve saldırganlığın bastırılması, çocuğun toplumsal kuralları ve ahlaki değerleri içselleştirmesi.

"Freud hangi çeviri daha iyi?" sorusuna yanıt bulunamadı. Ancak, Freud'un eserlerinin Türkçe çevirileri için aşağıdaki kaynaklar kullanılabilir: hiwellapp.com. eksisozluk.com. tr.wikipedia.org. context.reverso.net. ceviri.yandex.com.tr.

İnkar, en tehlikeli savunma mekanizmalarından biri olarak kabul edilir. İnkar savunma mekanizmasını kullanan bireyler, acı verici, yıkıcı veya travmatik olayların duygusal etkilerinden kaçınmak için o olayların hiç gerçekleşmediğini düşünürler. Diğer tehlikeli savunma mekanizmaları arasında bastırma, yansıtma ve yer değiştirme de bulunur. Savunma mekanizmalarının kullanımı, kişinin bilinçdışını dış tehditlerden korur. Savunma mekanizmalarının kullanımı hakkında bir uzmana danışmak faydalı olabilir.

"Ego kendi evinin efendisi değildir" ifadesi, Sigmund Freud'un bir sözü olup, insanın bilinçaltındaki gerçek dönüşümün sadece ölüm kutbundan geçebileceğini ifade eder. Bu bağlamda, ego kişinin bilinçaltındaki katlardan birinde kendini rahat hissettiğinde ve oraya alıştığında, başka bir değişime ihtiyaç duymaz ve orada kalmak ister.

Erikson ve Freud arasındaki temel farklar şunlardır: 1. Odak Noktası: Freud'un teorisi, insan gelişiminin psikoseksüel aşamalara odaklanır ve bilinçaltı cinsel ve saldırgan dürtülerin rolünü vurgular. 2. Yaşam Süresi: Freud, gelişimin büyük ölçüde çocukluk döneminde tamamlandığını ve ilk beş yılın en kritik olduğunu düşünür. 3. Motivasyonel Faktörler: Freud'a göre, bireyler doğuştan gelen dürtüleri ile toplumun beklentileri arasındaki dengeyi sağlamaya çalışırken içsel çatışmalar yaşarlar. 4. Çatışma ve Çözüm: Freud'un teorisinde, her psikoseksüel aşamadaki çözülmemiş çatışmalar yetişkinlikte fiksasyon ve nevrozlara yol açabilir.

İd ve ego, Sigmund Freud'un kişilik kuramında yer alan iki temel yapıdır. İd, kişinin doğuştan gelen içgüdülerini ve temel arzularını temsil eder. Ego, gerçek dünya ile etkileşimde bulunan ve gerçeklik ilkesine göre çalışan bir yapıdır.

Freud'un gelişim dönemleri beş temel aşamadan oluşur: 1. Oral Dönem (0-18 ay). 2. Anal Dönem (18 ay – 3 yaş). 3. Fallik Dönem (3-6 yaş). 4. Latent (Gizil) Dönem (6-12 yaş). 5. Genital Dönem (12 yaş ve sonrası).

"Totem ve Tabu" Sigmund Freud'un 1912 yılında yazdığı bir eserdir ve insan toplumlarının ilkel çağlarda nasıl oluştuğunu ve evrimini açıklamaya çalışır. Kitapta anlatılan ana konular şunlardır: 1. Totem: İlkel toplumların kendilerine ait bir sembol veya kutsal nesne olarak kullandıkları, toplumun ortak bir anısını veya geçmişini temsil eden nesnedir. 2. Tabu: İlkel toplumlar için bir tür yasak olup, bu yasağın ihlali toplum için ciddi bir suç sayılır ve cezalandırılır. 3. Ensest Korkusu: İlkel kabilelerde aynı klanın üyeleri birbirleriyle evlenemez ve cinsel ilişkiye giremezdi. 4. Oidipus Kompleksi: Freud, totem ve ensest yasağının kökenine inmek için Oidipus Kompleksi'ni kullanır. 5. Ruhsal Motifler: Freud, bilinçdışı fikirlerin ilkel insanlardan zamanımıza kadar geldiğini belirtir ve günümüz toplumsal gelişimiyle bağlantılar kurar.

Freud'a göre tekinsizlik, tanıdık ve bilindik olanın birdenbire yabancı ve ürkütücü hale gelmesiyle ortaya çıkar. Bu durumun birkaç nedeni vardır: 1. Bastırılmış olanın geri dönmesi: Bilinçaltında bastırılan arzuların, travmatik deneyimlerin veya korkuların yüzeye çıkması. 2. Zihinsel belirsizlik: Yeni bir bilgi ile karşılaşıldığında yaşanan güvensizlik ve kaygı. 3. İkizlik durumları: Kişinin kendisine tıpatıp benzeyen bir ikiz beden ile karşılaşması. 4. Canlı-cansız ayrımının bulanıklaşması: Cansız bir nesnenin canlı gibi görünmesi veya tam tersi. 5. Tesadüflerin örüntüler oluşturması: Tesadüfi olayların tekrarlanarak rahatsız edici bir düzen oluşturması.

İd, ego ve süperego, Sigmund Freud'un kişilik kuramında yer alan üç temel yapıdır ve insan davranışlarını ve zihinsel süreçleri açıklamak için kullanılır. Nasıl çalışırlar: 1. İd: Doğuştan gelen içgüdülerin ve temel arzuların kaynağıdır. 2. Ego: Gerçek dünya ile etkileşimde bulunan ve gerçeklik ilkesine göre çalışan yapıdır. 3. Süperego: Kişinin içsel ahlaki değerlerini ve toplumsal normları temsil eder.

Freud'u anlamak için aşağıdaki kitaplar önerilir: 1. "Rüyaların Yorumu". 2. "Medeniyet ve Hoşnutsuzluk". 3. "Haz İlkesinin Ötesinde". 4. "Cinselliğin Teorisi Üzerine Üç Deneme". Ayrıca, Michael D. Kahn'ın "Freud'u Anlamak: Hayatta ve Terapide" kitabı da Freud'un teorilerini ve kavramlarını anlamak için iyi bir kaynaktır.

Sigmund Freud'a göre insanlar, cinsel içgüdü nedeniyle cinsel ilişkiye girerler. Freud, çocuğun ruhsal gelişimini ele aldığı "Cinsellik Kuramı Üzerine Üç Deneme" adlı eserinde, her çocuğun doğuştan cinsel dürtüleri olduğunu ve bu dürtülerin gelişimin farklı dönemlerinde değişimler göstererek yetişkin formuna ulaştığını belirtmiştir. Freud, cinselliğin amacını, "şu ya da bu erojen bölgenin uygun biçimde uyarılması ile elde edilen doyum" olarak tanımlar. Freud'un cinsellik teorisi, dönemin bilimsel düşüncesine göre şekillenmiş olup, günümüzde farklı bilim dalları tarafından eleştirilmekte ve tartışılmaktadır.

Freud'un bir zamanlar söylediği söz: "Bir gün dönüp geriye baktığınızda, mücadelelerle geçen yıllarınızın hayatınızın en güzel yılları olduğunu fark edeceksiniz".

Freud'un psikoseksüel gelişim kuramına göre, cinsel kimlik gelişimi 3-6 yaş arasındaki fallik dönemde tamamlanır.