Freud

Freud'un psikoseksüel gelişim kuramı, Sigmund Freud'un, insan kişiliğinin çocukluk döneminde beş temel gelişim aşamasından geçtiğini öne sürdüğü teoridir. Bu aşamalar şunlardır: 1. Oral Dönem (0-1 yaş): Bebeğin haz kaynağı ağızdır, emme ve ısırma gibi eylemlerden zevk alır. 2. Anal Dönem (1-3 yaş): Haz bölgesi anüs olup, çocuk dışkılamaktan büyük keyif alır. 3. Fallik Dönem (3-6 yaş): Çocuğun cinsel organlarına olan ilgisi artar ve Oidipus kompleksi (erkeklerde) ile Electra kompleksi (kızlarda) yaşanır. 4. Latent Dönem (6-12 yaş): Cinsel enerji uyku halindedir ve çocuk daha çok sosyal ve akademik konulara yönelir. 5. Genital Dönem (ergenlikten yetişkinliğe kadar): Cinsel içgüdüler yeniden canlanır ve heteroseksüel zevke yönelir.

Süperego, Sigmund Freud'un psikanalitik teorisinde, bireyin ahlaki değerlerini, normlarını ve ideallerini temsil eden zihinsel yapıdır. Süperego iki ana bileşenden oluşur: 1. Vicdan (Conscience): Bireyin yanlış veya kabul edilemez davranışlarını yargılayan ve bu davranışların suçluluk duygusu yaratmasına neden olan yapıdır. 2. Ego İdeali (Ego Ideal): Bireyin ulaşmak istediği idealler ve mükemmellik standartlarını temsil eder. Süperego, bireyin davranışlarını düzenler ve sosyal ve etik standartlara uygun olmasını sağlar.

Fallik dönem, Sigmund Freud'un psikoseksüel gelişim kuramına göre 3-6 yaş arasını kapsayan gelişim evresidir. Bu dönemde çocuklar, cinsel organlarına ve cinsel farklılıklara ilgi duymaya başlarlar. Eğer bu evrede bir saplanma meydana gelirse, bireyin cinsel hayatında bazı sorunlar ortaya çıkabilir.

Bencil kişilik, Freud'un yapısal kişilik kuramına göre id baskın birey olarak adlandırılır.

Freud'a göre utanç ve hasetin kaynağı, bilinçdışı dürtüler ve içgüdülerdir. Freud, kişilik yapısını id, ego ve süperego olarak üçe ayırır ve bu yapılar arasındaki çatışmalar utanç ve haset gibi duyguların temelini oluşturur.

Kişiliğin üç temel birimi Sigmund Freud'un yapısal kişilik kuramına göre şunlardır: 1. İd (Alt Benlik). 2. Ego (Benlik). 3. Süperego (Üst Benlik).

Freud, kitle psikolojisinde Le Bon'a "Grup Psikolojisi ve Ego'nun Analizi" adlı kitabında atıfta bulunur. Freud, Le Bon'un kitledeki bireyin hipnotik durumuna ilişkin görüşlerini ele almış ve "hipnoz sürecini gruba uyarladığınızda, hipnotizmacının yerine kim geçecek" sorusunu sorarak hipnotik grup lideri üzerine temellenen bir kitle kuramı öne sürmüştür.

Freud okumak, özellikle başlangıç seviyesinde olanlar için zor olabilir. Freud'un eserlerini daha kolay anlamak için kronolojik sırayla okumak veya başkalarının yazdığı giriş niteliğindeki kitapları okumak önerilir.

Wilhelm Reich'in "Dinle Küçük Adam" kitabı, bireyin zihin dünyasını ve toplumun genel durumunu eleştirel bir bakış açısıyla ele alır. Kitapta anlatılan ana konular şunlardır: - Küçük Adam Tipi: Reich, "küçük adam"ı otoriteye boyun eğen, gerçek benliğini bastıran ve mutluluğu dış etkenlerde arayan bir birey olarak tanımlar. - Eleştirel Üslup: Yazar, küçük adamı iğneleyici bir dille eleştirir, onu sorumsuzluk ve aptallıkla suçlar. - Öz Gelişim: Reich, küçük adamın kendi duygularını kabul etmesi, kendisiyle yüzleşmesi ve büyük bir adam olmak için çaba göstermesi gerektiğini vurgular. Kitap, aynı zamanda Freud'un öğrencisinin sinir hastalıklarının temelinde cinsel bozuklukları görmesi ve bu nedenle yaşadığı zorlukları da yansıtır.

Freud'un psikanaliz teorisine göre üç temel savunma mekanizması şunlardır: 1. Bastırma. 2. Yansıtma. 3. Mantığa bürüme.

Özgürleşmenin diyalektiği, Stefan Bird-Pollan tarafından kaleme alınan ve Fol Kitap tarafından yayımlanan bir kitapta ele alınan bir konudur. Bu kitap, öznenin kuruluş sürecini Hegel, Freud ve Fanon düşüncesi üzerinden okumakta ve şu konuları tartışmaktadır: Özne olma süreci: Sancılı ve kanlı bir süreçtir. Kendiyle bütünleşme: Doğayla ve ötekiyle bütünleşmeyi gerektirir. Etkilenen filozoflar ve çalışmalar: Kant, Marx, Sartre, postkolonyal çalışmalar ve psikanalist bakış açıları da ele alınmaktadır. Ayrıca, Freudyen psikanalizin politik boyutları ve Hegel'in toplum teorisinin psikolojik boyutları da özgürleşmenin diyalektiği bağlamında incelenmektedir.

Psikanalitik ve psikodinamik kavramlar farklı anlamlara sahiptir: - Psikanalitik, Sigmund Freud tarafından ortaya atılan perspektif ve teorik fikirleri ifade eder. - Psikodinamik ise psikanalizden ilham alan, insan zihnini inceleyen bir psikoloji yaklaşımıdır ve Freud'un yanı sıra Carl Jung, Alfred Adler gibi takipçilerinin çalışmalarını da kapsar. Dolayısıyla, psikanalitik ve psikodinamik aynı şeyler değildir.

Freud 550 mm çapındaki dairesel testere bıçakları, dairesel testereler ve sabit makineler için uygundur.

Psikanaliz, Sigmund Freud tarafından geliştirilen, bilinçaltının insan davranışlarını nasıl şekillendirdiğini inceleyen bir terapi yöntemidir. Psikanalizin temel prensipleri: - Bilinç, önbilinç ve bilinçaltı: Zihnin farklı katmanlarının varlığı. - İd, ego ve süperego: Kişiliğin üç ana yapısının dengesi. - Rüya analizi: Rüyaların bilinçaltındaki mesajları çözmek için kullanılması. - Serbest çağrışım: Danışanın aklına gelen her şeyi sansürsüz anlatması. - Aktarım: Danışanın terapiste karşı geliştirdiği duyguların değerlendirilmesi. Psikanaliz süreci: 1. Ön görüşme: Danışanın öyküsü alınır. 2. Serbest çağrışım: Danışanın aklına gelen düşünceleri özgürce ifade etmesi sağlanır. 3. Rüya analizi: Rüyalar incelenerek bilinçaltındaki mesajlar çözülür. 4. Direnç ve aktarım: Danışanın terapiste karşı geliştirdiği duygular değerlendirilir. 5. Sonlandırma: Bilinçaltındaki problemler çözümlenerek terapi tamamlanır. Psikanaliz, uzun bir eğitim sürecinden geçmiş deneyimli psikanalistler tarafından uygulanır.

Ego ve süperegonun görevleri, Sigmund Freud'un psikanalitik kuramına göre, bireyin iç dünyasını ve davranışlarını şekillendiren temel unsurlardır. Ego'nun görevleri: 1. Gerçeklik ilkesine göre çalışmak: İd'in dürtülerini kontrol ederek, dış dünyayla uyumlu bir şekilde tatmin edilmesini sağlamak. 2. Dengeleme görevi: İd ile süperego arasında bir denge kurmak, bireyin içsel çatışmalarını yönetmek. 3. Problem çözme: Analitik düşünme, plan yapma ve sonuçları değerlendirme yeteneklerini kullanarak bireyin daha iyi kararlar almasına yardımcı olmak. Süperegonun görevleri: 1. Ahlaki değerleri temsil etmek: Bireyin ahlaki standartlarını ve toplumsal normları içselleştirmek, doğru ile yanlışı ayırt etmesine yardımcı olmak. 2. Vicdan işlevi: Yanlış davranışlardan dolayı suçluluk duygusu hissetmek ve bireyi eleştirmek.

Sigmund Freud'a göre suçluluk, bireyin içgüdülerinin toplum tarafından bastırılması ve yasaklanması sonucu ortaya çıkar. Freud'un suçluluk kavramına ilişkin görüşleri şu şekilde özetlenebilir: 1. Süperego'nun Baskısı: İnsan zihninin üç bölümden oluştuğunu öne süren Freud'a göre, süperego toplumun değerlerini ve kurallarını içselleştirerek bireyin davranışlarını denetler ve içgüdüsel arzulara karşı baskı uygular, bu da suçluluk duygusu yaratır. 2. Kültürel ve Dini Etkiler: Kültür ve din, bireyin içgüdülerine karşı suçluluk duygusu yaratmada büyük rol oynar; din, cinsellik ve saldırganlık gibi içgüdüleri kontrol altına almayı amaçlayan bir dizi kural ve yasak getirir. 3. Psikoseksüel Gelişim: Freud'un psikoseksüel gelişim kuramına göre, özellikle fallik dönem (3-6 yaş) ve sonraki aşamalarda yaşanan çatışmalar, bireyin suçluluk duygularının temelini oluşturabilir.

Fare Adam Vakası, Sigmund Freud'un obsesyon nevrozu üzerine çalıştığı ve psikanaliz literatüründe önemli bir yer tutan bir vakadır. Bu vakada, askerlikte iken Uzakdoğu'da esirlere uygulanan ve anüse fare konularak yapılan bir işkenceyi duyan 29 yaşındaki bir hukukçu, bu düşüncenin babası ve sevdiği kadının başına geleceği korkusuna kapılır ve psikiyatriste başvurur. Freud, bu vakayı analiz ederken, hastanın obsesyonlarının arkasında yatan iki temel çatışmaya odaklanır: birincisi, kendisi, babası ve sevdiği kadın arasındaki ödipal çatışma; ikincisi ise aşk ve nefret arasındaki dengesizlik. Jacques Lacan ise Freud'un vakalarını yeniden yorumlayarak, obsesyon nevrozunu aileden gelen mitler üzerinden ele alır ve borç konusuna yaptığı vurgu ile Lacan, Fare Adam'ın kaygılarını bu bağlamda değerlendirir.

Freud'a göre bilinçaltının üç temel ilkesi şunlardır: 1. Bilinçdışı (Unconscious): Bireylerin farkında olmadığı, ancak davranışlarını ve düşüncelerini derinden etkileyen dürtüleri, arzuları ve bastırılmış anıları barındırır. 2. Önbilinç (Preconscious): Şu anda bilinçte yer almayan, ancak uygun koşullarda bilince çıkabilecek düşünce ve duyguları kapsar. 3. Süper Ego (Superego): Toplumsal moral değerleri temsil eder ve bireyin içsel ahlaki bilincini ve vicdanını içerir.

Elektra kompleksi, Sigmund Freud'un Oedipus kompleksinin kız çocukları için geçerli olan versiyonu olarak tanımlanır. Bu kompleks, 3-6 yaş arasındaki kız çocuklarının babalarına karşı aşırı düşkünlük ve anneye karşı rekabet duyguları geliştirmesiyle karakterizedir. Terim, Carl Gustav Jung tarafından 1913 yılında, Yunan mitolojisindeki Elektra ve Orestes efsanesinden esinlenerek adlandırılmıştır.

Freudyen terimi, ünlü psikolog Sigmund Freud’un çalışmalarına ve teorilerine atıfta bulunan bir terimdir. Freudyen düşünce şu anlamlara gelebilir: - İnsan davranışlarını, bilinçaltı süreçleri ve psikolojik durumları anlama biçimi; - Psikoterapi yöntemleri, bireylerin bilinçaltındaki çatışmaları keşfetmelerine yardımcı olan; - Cinsellik üzerine vurgu, Freud’un cinsellik üzerine yaptığı vurgunun yansıması olarak. Ayrıca, "Freudyen kayma" (freudian slip) ifadesi de, bilinçaltı düşüncelerin yanlışlıkla ifade edilmesi anlamında kullanılır.