Folklor

Kafdağı'nın arkasında hangi ülkenin olduğu konusunda kesin bir bilgi bulunmamaktadır. Ancak, Kafdağı'nın genellikle Doğu ülkeleri folklor ve inançlarında yer aldığı belirtilmektedir.

Giresun'un en meşhur kıyafeti, folklor kostümleri olarak bilinmektedir. Erkek folklor kostümü genellikle alpaka ve bossa kumaşlardan, bayan folklor kostümü ise saten veya jarse kumaşlardan yapılmaktadır.

Dârü’l-Elhân’ın Türk halk müziği derleme faaliyetleri şunlardır: 1. Halk Şarkıları Koleksiyonu: 1922'de kamu anketleri aracılığıyla halk şarkılarının ilk koleksiyon çalışmasını yapmıştır. 2. Plak Kayıtları: Derlenen türküleri plak kayıtlarına almış ve bu kayıtlar Odeon, Orfeon ve Columbia plak şirketlerinde yayımlanmıştır. 3. Notaya Aktarma: Türkülerin notaya kaydedilmesi ve bu notaların yayınlanması faaliyetlerini yürütmüştür. 4. Konserler: Halk şarkılarının icra edildiği konserler düzenlemiştir. 5. Araştırma ve Derleme Gezileri: 1926'dan itibaren Anadolu'da folklor inceleme gezileri yapmış ve bu gezilerde derlenen türküleri yayımlamıştır. 6. Folklor Kurulu ve Toplulukları: Folklor İnceleme ve Derleme Kurulu ile Folklor Tatbikat Topluluğu'nu kurmuştur.

Türkiye'de folklorun çeşitli türleri bulunmaktadır. İşte bazıları: 1. Halk Masalları ve Efsaneleri: Toplumun inançlarını ve mitolojisini yansıtan sözlü anlatılar. 2. Destanlar: Eski zamanlarda yaşanan olayları ve kahramanlıkları anlatan epik şiirler. 3. Halk Şarkıları ve Türküler: Toplumun duygularını ve yaşam tarzını yansıtan müzikal ifadeler. 4. Halk Oyunları: Toplulukların özel etkinliklerinde sergilediği geleneksel danslar. 5. Geleneksel El Sanatları: Dokuma, halı-kilim yapımı, seramik, ahşap oyma gibi el işçiliği ürünleri. 6. Halk Mimarisi: Geleneksel mimari tarzlar ve süslemeler. 7. Folklorik Giysiler: Coğrafi ve kültürel özelliklere göre farklılık gösteren geleneksel kıyafetler. 8. Halk Tıbbı ve Ritüelleri: Geleneksel yöntemlerle yapılan halk tıbbı uygulamaları. 9. Halk Mutfağı: Geleneksel yemek tarifleri ve mutfak kültürü.

Anadolu folklorunda 4000'in üzerinde halk oyunu türü bulunmaktadır. Bazı ana türler şunlardır: Zeybek: Batı Anadolu yöresine ait bir halk oyunudur. Halay: Güneydoğu Anadolu, Doğu Anadolu, İç Anadolu, Orta Karadeniz ve Çukurova bölgesinde oynanan oyunların genel adıdır. Horon: Doğu Karadeniz bölgesine ait halk oyunu türüdür. Bar: Erzurum, Erzincan, Bayburt ve Gümüşhane'de oynanan Kuzeydoğu Anadolu bölgesine özgü halk oyunu türüdür. Karşılama: Kadın ve erkeklerin karşılıklı yürüttükleri halk oyunu türüdür. Kaşık: Batı Karadeniz, Güney Marmara, İç Batı Anadolu, Konya ve Mersin çevresinde oynanan bir oyundur.

Gemilerde ruh olduğu inancı, denizcilik folklorunda ve efsanelerinde yer almaktadır. Eski zamanlarda, yeni bir gemi inşa edildiğinde, deniz tanrılarının bu gemiyi kollaması için tanrılara bir kurban sunulması bir zorunluluktu. Günümüzde ise bazı denizciler, teknelerini yaşayan varlıklar olarak görmekte ve onlarla konuşmaktadırlar.

Köroğlu'nun farklı tiplerinin olmasının sebebi, anlatıların farklı coğrafyalarda ve kültürlerde şekillenmesidir. Köroğlu, Türk dünyasında hem destan kahramanı hem de hikâye ve masal kahramanı olarak yer alır: 1. Âşık Köroğlu: 16. yüzyılda yaşadığı bilinen bir ozan. 2. Eşkıya Köroğlu: Bolu dolaylarında eşkıya olarak kayıtlara geçen kişi. Bu çeşitlilik, folklor ürünlerinin yaşadıkları coğrafyaya ve anlatıcıların topluluğuna göre değişmesiyle ilgilidir.

"Li Qamishlo" şarkısı, Shivan Akreyi tarafından seslendirilmiş ve Qamişlo şehrinin folklorunu ve kültürünü anlatmaktadır.

2000 yılında KYK folklor yarışması, "Folklor Araştırmacıları Vakfı" tarafından düzenlenmiştir.

Nevşehir kız folklor kıyafeti, bindallı ve kaftan şeklinde olup, üzerine sırma ve nakış işlemesi yapılmıştır. Diğer başlıca aksesuarlar ve parçalar ise şunlardır: - Gömlek: Şile bezi. - Etek: İşlemeli. - Başlık: Paralı fes üzerine yazma ve poşi. - Ayakkabı: Deri ayakkabı.

"Bir Kış Gecesi Masalı" serisi, Katherine Arden tarafından yazılmış ve iki kitaptan oluşmaktadır: "Ayı ve Bülbül" ve "Cadının Kışı". İlk kitap olan "Ayı ve Bülbül", Rus folklorünün büyülü atmosferinde geçen bir masalı anlatır. İkinci kitap olan "Cadının Kışı" ise serinin finali olup, Vasya ve Morozko'nun Moskova halkını kurtarmak için verdikleri büyük savaşı anlatır.

Halkbilimi kuramı, 19. yüzyılda ortaya çıkmıştır. Bu alanda ilk çalışmalar, Alman Grimm Kardeşler tarafından 1812 yılında yayımlanan "Ev ve Çocuk Masalları" adlı kitapla başlamıştır.

Artvin horonunun hikayesi, Karadeniz Bölgesi'nin kültürel etkileşim ve tarihsel süreçleriyle şekillenmiştir. Horonun kökenleri Orta Çağ'a kadar uzanmakta olup, bölgedeki farklı halkların düğünlerde ve bayramlarda birlikte dans etmeleriyle başladığı düşünülmektedir. Artvin horonu, dağlık coğrafyanın etkisiyle daha yavaş ve ritmik hareketlere sahip bir horon türüdür. Günümüzde Artvin horonu, folklor grupları ve çeşitli kültürel organizasyonlar tarafından yaşatılmakta ve tanıtılmaktadır.

Ogre ve ogress terimleri, genellikle folklorik yaratıklara atıfta bulunur. - Ogre: Erkek cinsiyetli, insan yiyen dev veya korkunç canavar anlamına gelir. - Ogress: Kadın cinsiyetli ogre, yani kötü, zalim veya grotesk kadın olarak tanımlanır.

Evet, halk bilimi ve folklor aynı şeyi ifade eder. Halk bilimi (folklor), bir ülkede veya bölgede yaşayan halkın kültür ürünlerini, sözlü edebiyatını, geleneklerini, törelerini, inançlarını, mutfağını, müziğini, oyunlarını, halk hekimliğini inceleyerek bunların birbirleriyle ilişkilerini belirten bilim dalıdır.

Sağ avucun kaşınması, halk arasında genellikle para geleceğine işaret eden bir batıl inanç olarak yorumlanır.

İhtilâc-nâme, insan vücudundaki bazı organların istem dışı kasılıp gevşemesi olan seğirmeleri, iyi veya kötü şeylerin habercisi olarak ele alan bir tür fal kitabıdır. Bu eserlerde, geleceğe dair beklentilerin yer aldığı ve Türk toplumunun folklor unsurlarının görüldüğü belirtilmektedir. İhtilâc-nâmelerde genellikle Cafer-i Sadık, İskender ve Danyal gibi isimlerle temellendirilmiş çıkarımlar yapılmaktadır.

Bayburt barları, Doğu Anadolu ile Karadeniz Bölgesi arasında bir geçiş noktası olması nedeniyle ortaya çıkmıştır. Ayrıca, bar oyunlarının Türklerin Orta Asya'dan getirdiği bir gelenek olduğu ve savaş taktiklerini paylaşmak için kullanıldığı da düşünülmektedir.

Vampirler, farklı kültürlerde çeşitli şekillerde mitolojik ve folklorik unsurlarla vampir haline gelmiştir. Bazı ana kaynaklar: 1. Slav Mitolojisi: Slav halk inançlarında vampirler, ölülerin mezarlarından çıkarak kan emen varlıklar olarak tasvir edilirdi. 2. Antik Yunan ve Roma: Antik Yunan'da "Lamia" ve "Strigoi" gibi yaratıklar, vampir benzeri varlıklar olarak kabul edilirdi. 3. Orta Çağ Avrupa: Orta Çağ'da vampir inancı, korku ve batıl inançlarla birleşerek daha korkutucu bir hal aldı. 4. Edebiyat ve Sinema: Bram Stoker'ın "Dracula" romanı, vampir mitolojisini modernleştirdi ve vampirleri cazibeli, aristokrat ve zeki varlıklar olarak tanımladı. 5. Bilimsel Teoriler: Bazı bilim insanları, vampir efsanelerinin Porfiria gibi hastalıklarla ilişkili olabileceğini öne sürmektedir.

Grýla ve Leppalúði, İzlanda folklorunda yer alan Yule Lads (Noel Çocukları) adlı yaramaz figürlerin ebeveynleridir. - Grýla, çocukları misbehave ettiklerinde tespit eden, onları yakalayan ve mağarasına götürüp yemek yapan korkunç bir trol annedir. - Leppalúði, Grýla'nın tembel kocasıdır ve evde pek bir şey yapmaz, sadece karısını kızdırır ve onun yemeklerini yer.