FizikselMuayene

Testis çapının ölçülmesi için aşağıdaki yöntemler kullanılabilir: Dijital ölçüm: Testis boyutunu ölçmek için dijital aletler kullanılabilir. Kaliper kullanımı: Testislerin uzunluğunu ve genişliğini ölçmek için kaliper gibi hassas aletler kullanılabilir. Ultrasonografi: Testislerin boyutunu ve yapısını değerlendirmek için ultrasonografi kullanılabilir. Testis boyutlarının ölçümü için bir üroloji uzmanına danışılması önerilir.

Aşil klonusu, diz hafif fleksiyona getirildikten sonra ayak tabanının sağ elle tutularak aniden dorsifleksiyona getirilmesi ve bu pozisyonda tutulması sonucu ortaya çıkan, ardışık fleksiyon-ekstansiyon hareketleridir. Bu refleks, omurilikte inen yollarda bulunan üst motor sinirlerini etkileyen lezyonlar nedeniyle ortaya çıkar ve genellikle spastisite ile birlikte görülür.

Sağlıklı bir insanda lenf nodları genellikle elle hissedilmez. Ancak, enfeksiyon veya iltihaplanma durumunda lenf nodları büyüyebilir ve elle hissedilebilir hale gelebilir. Lenf nodlarının boyutu ve hissedilebilirliği bölgeden bölgeye değişir. Lenf nodlarında bir şişlik fark edildiğinde, doğru tanı ve tedavi için bir sağlık uzmanına başvurulması önerilir.

Pansistolik üfürüm, en iyi stetoskopun diyafram kısmı ile duyulur. Bu üfürüm, genellikle mitral yetmezlik, triküspit yetmezlik ve ventriküler septal defekt gibi durumlarda ortaya çıkar. Mitral yetmezlik durumunda, üfürüm birinci kalp sesiyle beraber başlar, tüm sistol boyunca devam eder ve diyastol başlangıcı ile son bulur. Triküspit yetmezlik ve ventriküler septal defekt durumlarında ise üfürüm, s1 ile başlar, şiddeti hiç değişmeden tüm sistol boyunca devam eder ve s2 ile beraber veya ondan kısa bir süre sonra sonlanır.

Hoffmann Testi şu şekilde yapılır: 1. Hazırlık: Hasta, elleri tamamen gevşemiş şekilde oturur. 2. Pozisyon: Hastanın eli, bilekten yukarı doğru bükülmüş ve parmaklar kısmen bükülmüş şekilde konumlandırılır. 3. Stabilizasyon: Orta parmak, işaret ve orta parmaklarla proksimal eklemden sabitlenir. 4. Flick Hareketi: Başparmak ile hastanın orta parmağının tırnağına hızlıca dokunulur. 5. Değerlendirme: Başparmağın hızlı bir şekilde uzaması ve işaret parmağının bükülmesi gözlemlenir. Testin Sonucu: Negatif: Orta parmak flicked edildiğinde hareket yoksa. Pozitif: Başparmak ve işaret parmağı hareket ederse, bu Hoffmann İşareti olarak adlandırılır ve spinal kord kompresyonu veya üst motor nöron lezyonlarını gösterebilir. Hoffmann Testi, yalnızca bir sağlık uzmanı tarafından yapılmalıdır.

Carnett ve Fothergill belirtilerinin pozitif olduğu durumlar: Carnett Belirtisi: Pozitif: Karın duvarındaki bir kütlenin konumu değişmez (orta çizgiyi geçmez) ve hasta karın kaslarını kastığında ağrı kötüleşirse. Negatif: Karın ağrısı, hasta başını kaldırdığında azalırsa, bu durum ağrının karın boşluğundan kaynaklandığını gösterir. Fothergill Belirtisi: Pozitif: Karın duvarındaki kitle, kaslar kasıldığında da hissedilmeye devam ederse ve perküsyonda rezonans sesi verirse. Bu belirtiler, özellikle karın duvarı ve karın içi hastalıkların ayrımında kullanılır.

Trendelenburg pozitif, Trendelenburg işareti (testi) sonucunda elde edilen olumlu bulguyu ifade eder. Bu işaret, kalça abdüktör kaslarının zayıflığı durumunda görülür. Olumlu sonuç, şu şekilde değerlendirilir: Hasta tek ayak üzerinde durduğunda, pelvis, duruşun sağlandığı bacağın (stance leg) aksine, diğer tarafa ciddi şekilde düşer. Hasta, gövdeyi etkilenen tarafa doğru eğerek bu zayıflığı telafi ederse, pelvis o tarafta yükselir.

Thomas pozisyonu, Thomas testinin uygulanması için hastanın yattığı pozisyondur. Bu pozisyon, hastanın sırtüstü yattığı ve bel omurunun esnediği hissedildiğinde, bir dizinin göğse doğru çekildiği bir düzenlemeyi içerir. Thomas testi ise kalça fleksör kaslarının esnekliğini değerlendirmek için kullanılır.

Kas iskelet sistemi değerlendirmesi iki ana bölüme ayrılır: 1. Subjektif değerlendirme (anamnez/öykü alma). 2. Objektif değerlendirme (fizik muayene). Objektif değerlendirme ayrıca şu alt bölümlere ayrılabilir: İnspeksiyon (gözlem). Palpasyon. Hareket değerlendirmesi. Kas gücü değerlendirmesi.

Refleks çekiçle test edilen bazı refleksler: Biseps refleksi. Triseps refleksi. Brakiyoradyal refleks. Patellar refleks. Aşil refleksi. Ayrıca, çene refleksi, kremaster refleksi, karın derisi refleksi ve plantar refleks gibi diğer refleksler de refleks çekici ile test edilebilir. Bu testler, sinir sistemi sağlığını ve işleyişini değerlendirmek için kullanılır.

Propedotik kitap, farklı alanlarda başlangıç bilgisi sunan eserler için kullanılır. Felsefi Propedotik. Tıbbî Propedotik.

Çene eklem refleksinin nasıl değerlendirildiği hakkında bilgi bulunamadı. Ancak, çene eklemi rahatsızlıklarının teşhisinde kullanılan bazı yöntemler şunlardır: Hastalık öyküsünün alınması. Fiziksel muayene. Radyolojik tetkikler. Çene eklemi rahatsızlığı şüphesi durumunda, diş hekimliği fakültelerinde çene cerrahisi veya kulak burun boğaz uzmanlarına başvurulması önerilir.

Rovsing ve Blumberg belirtileri, apandisit teşhisinde kullanılan fiziksel muayene bulgularıdır. Rovsing belirtisi: Bir el sol iliak fossaya bastırılırken, diğer elle dalak fleksurasına doğru adım adım bastırarak inen kolondaki gaz proksimale doğru ilerletilmeye çalışılır. Böylece çekumun dolaylı olarak gerilmesi sağlanır ve sağ alt kadranda ağrı ortaya çıkar. Bu, rebound hassasiyetin bir varyasyonudur. Blumberg belirtisi hakkında bilgi bulunamadı. Apandisit şüphesi durumunda, doğru teşhis ve tedavi için bir sağlık profesyoneline başvurulması önerilir.

Fremitus artışının görüldüğü bazı hastalıklar: Akciğer dokusunun yoğunluğunun artması. Kısmi veya toplam akciğer çökmesi (atelektazi). Akciğerlerde katı bir kütlenin bulunması (örneğin, tümör). Pnömoni, akciğer apsesi ve akciğer ödemi gibi durumlar. Fremitus artışının veya azalmasının, kesin tanı için diğer klinik bulgularla birlikte değerlendirilmesi gerekir. Fremitus, kalp rahatsızlıkları, mide-bağırsak koşulları ve diğer tıbbi durumlar nedeniyle de artabilir. Tıbbi bir teşhis için bir doktora başvurulması önerilir.

Tıpta perküsyon, doktorların hastanın vücuduna hafif bir şekilde vurma veya çarpma yoluyla, iç organların durumunu değerlendirmek için kullandığı bir muayene tekniğidir. Perküsyonun temel amacı, organların boyutunu, yerini ve durumunu belirlemektir. Perküsyonun iki ana tipi vardır: Direkt perküsyon. İndirekt perküsyon. Perküsyon, vücudun çeşitli hastalıklarını teşhis etmek için önemli bir araçtır. Ayrıca, acil servislerde de hızlı bir değerlendirme süreci olarak perküsyon kullanılır.

Hornblower Testi şu şekilde yapılır: 1. Hasta oturma veya ayakta pozisyonda olur. 2. Muayene eden kişi kolu 90° abdüksiyon ve 90° dış rotasyona getirir. 3. Hastaya bu pozisyonu koruması talimatı verilir. 4. Pozitif test, hastanın kolunun iç rotasyona düşmesi ile sonuçlanır ve bu, teres minor veya infraspinatus kasında yırtılma olduğunu gösterir. Test sırasında ağrı oluşursa, bu da pozitif bir işaret olarak değerlendirilebilir. Hornblower Testi, rotator manşet kaslarının, özellikle teres minor ve infraspinatusun zayıflığını değerlendirmek için kullanılır. Testin uygulanması için bir fizyoterapist veya sağlık uzmanına danışılması önerilir.

"V pozisyonu" ifadesi, farklı bağlamlarda çeşitli anlamlar taşıyabilir. Ancak, spesifik bir "V pozisyonu" hakkında bilgi bulunamadı. Bazı cinsel pozisyonlar: Standing Amazon 180. Ters Kadın Kovboy. Yönetici pozisyonları: Chief (Şef). Vice President (Başkan Yardımcısı). Daha fazla bilgi için bağlamın belirtilmesi gerekebilir.

Karın fıtığı muayenesi, genellikle şu adımları içerir: 1. Fiziksel Muayene: Hasta sedyeye yatırılır ve göbek bölgesi elle muayene edilir. 2. Valsalva Manevrası: ıkındırma ve öksürtme ile karın duvarındaki şişliğin belirginleşmesi ve fıtık kesesinin içindeki içeriğin ortaya çıkması sağlanır. 3. Görüntüleme Yöntemleri: Şüpheli durumlarda ultrason, röntgen veya tomografi gibi görüntüleme tekniklerine başvurulabilir. Karın fıtığı teşhisi ve tedavisi için bir genel cerrahi uzmanına başvurulması önerilir.

Fizik muayenede inspeksiyon ve palpasyon şu anlamlara gelir: İnspeksiyon. Palpasyon. Fizik muayenede ayrıca oskültasyon (stetoskop aracılığıyla dinleme) ve perküsyon (vücut bölgelerine parmaklarla vurma) yöntemleri de kullanılır.

Fizik muayene ve laboratuvar verileri ile korelasyon, bu iki farklı veri kaynağının birbiriyle ilişkilendirilmesi ve bütüncül bir bakış açısıyla değerlendirilmesi anlamına gelir. Bu süreç, hastalıkların doğru teşhis edilmesi ve uygun tedavi planının belirlenmesi için kritik öneme sahiptir. Korelasyon türleri: Klinik korelasyon: Hastanın semptomları, fizik muayene bulguları ve tıbbi geçmişi gibi klinik verilerin diğer tanısal bulgularla ilişkilendirilmesi. Radyolojik korelasyon: Görüntüleme yöntemleri ile elde edilen verilerin klinik bulgularla birlikte değerlendirilmesi. Laboratuvar korelasyonu: Laboratuvar test sonuçları ile klinik bulgular arasındaki ilişkinin değerlendirilmesi. Korelasyon, tanı sürecindeki belirsizlikleri azaltır ve tedavi planlamasını daha etkili hale getirir.