Felsefe

"Sav" kelimesi farklı bağlamlarda farklı anlamlara gelebilir: 1. Hukuk ve Felsefe Terimi: İleri sürülerek savunulan düşünce, iddia veya tez. 2. Edebiyat Terimi: İslamiyet öncesinde, destan dönemi Türk edebiyatında atasözlerine verilen ad. 3. Dini Terim: "Allah'ın selamı onun üzerine olsun" anlamına gelen bir kısaltma (s.a.v.). 4. Genel Kullanım: Haber veya söz.

Ütopik ve distopik kavramları, toplum ve geleceğe ilişkin farklı bakış açılarını ifade eder: 1. Ütopik: Gerçekleşmesi imkansız şekilde tasarlanmış ideal toplum hayalini ifade eder. 2. Distopik: Ütopyanın tam tersi olarak, gelecekte gerçekleşmesinin mümkün olacağından korkulan baskıcı ve totaliter toplumları tarif eder.

Thomas Hobbes'un "Leviathan" kitabı, iki ana nedenle yasaklanmıştır: 1. Din ile İlgili Görüşler: Kitapta, kralın tanrısal haklarına yer verilmemesi, din ile ilgili eleştirel görüşler ve egemenliğin parlamentoda da olabileceğini kabul etmesi, hem İngiliz kral yanlıları hem de Katolik Kilisesi ve Fransız yönetimi tarafından tepkiyle karşılanmış ve bu da kitabın yasaklanmasına yol açmıştır. 2. Felaketlerin Sorumluluğu: 1665 yılındaki veba salgını ve 1666'daki büyük Londra yangını olaylarında, parlamento "tanrısız" olarak nitelediği "Leviathan" kitabını bu felaketlerden sorumlu tutmuş ve eserlerin basımını yasaklamıştır.

İbni Haldun, asabiyeti devlet için gerekli görmüştür çünkü bu kavram, toplumların devletleşmesine ve egemenliklerini kurmalarına olanak tanır. Asabiyet, bireyleri bir araya getiren, onları sıkı bağlarla bağlayan bir görüş ve amaç birliğidir.

Hegel'in diyalektik yöntemi, gerçekliğin ve düşüncenin sürekli bir değişim ve ilerleme sürecinde olduğunu ileri süren bir yöntemdir. Bu yöntem, tez-antitez-sentez üçlüsüne dayanır: 1. Tez: Bir fikir veya durum ortaya konur. 2. Antitez: Bu teze karşıt bir fikir sunulur. 3. Sentez: İki düşüncenin birleştiği yeni bir kavrayış veya durum oluşturulur. Hegel'e göre, bu süreç, varoluşun temel yapısını anlamamıza olanak tanır ve düşünceyi durağan bir şekilde ele almak yerine, onun içindeki hareketi ve gelişimi açığa çıkarır.

İyiliğin ve kötülüğün kaynağı farklı bakış açılarına göre değişiklik gösterebilir: 1. Felsefi Bakış Açısı: Ahlak felsefesinde, iyiliğin kaynağı ahlaki değerler ve insanın yapması gereken davranışlar olarak kabul edilir. 2. Dini Bakış Açısı: İslam inancına göre, hem iyilik hem de kötülük Allah'tan kaynaklanır. 3. Psikolojik Bakış Açısı: Psikiyatrist Prof. Dr. Nevzat Tarhan'a göre, kötülüğün kaynağı empatinin eksikliği ve başkalarının haklarını göz ardı etmek olarak tanımlanır.

Bağıntılar mantığı, mantıkta iki şey arasındaki ilişkileri inceleyen bir kavramdır. Temel özellikleri şunlardır: - Özsel (içsel) ve arızi (dışsal) bağıntılar: Özsel bağıntılar, şeylerin doğasını doğrudan etkilerken, arızi bağıntılar etkilemez. - Yansıma, bakışım ve geçişlilik: Bağıntılar, yansıma (her iki şeyin de kendisiyle ilişkili olması), bakışım (iki yönlü ilişki) ve geçişlilik (bir ilişkiden diğerine geçiş) özelliklerine göre sınıflandırılır. Tarihsel gelişimi içinde, bağıntılar mantığı ilk kez Aristoteles'in Organon eserinde ele alınmış, daha sonra 17. yüzyılda Leibniz ve diğer mantıkçılar tarafından incelenmiştir.

"Devişme" kelimesi, devinim kelimesinin yanlış yazılmış hali olabilir. Devinim ise farklı bağlamlarda çeşitli anlamlara gelir: 1. Fizikte: Bir cismin sabit bir noktaya göre yerinin zamana karşı değişimi, hareket. 2. Felsefede: Bir ruh durumundan başka bir ruh durumuna geçiş, bir düşünce sürecinin başlaması, zaman içinde durum değiştirme. 3. Edebiyatta: Harekete geçme durumu, bir anlatımın başlangıcı. 4. Sinemada: Filmin aralı devinime uğramaksızın düzgün geçişi.

Foucault'ya göre biyopolitika, yaşamı düzenlemek ve sürdürmek üzerine kurulu modern bir yaşam politikası anlamına gelir. Bu kavram, iktidarın bireyler ve toplumlar üzerindeki biyolojik ve yaşamsal etkilerini inceler ve şu unsurları kapsar: - Sağlık, üreme, cinsellik gibi biyolojik varoluşun düzenlenmesi. - Surveillance, sağlık politikaları, nüfus kontrol önlemleri gibi uygulamalar aracılığıyla iktidarın yönetimi. Foucault, biyopolitika ile iktidarın amacının artık sadece bireysel davranışlar değil, doğrudan yaşamın kendisi olduğunu iddia eder.

Bertrand Russell ateist bir görüşe sahipti ve herhangi bir dine mensup değildi.

Deontoloji, bir mesleği uygularken mutlaka uyulması gereken ahlaki değer ve etik kuralları inceleyen normatif etik teorisidir. Bu bilim dalı, insanın belirli ödevleri olduğunu varsayan ahlak öğretilerini temel alır ve bu öğretilerden kaynaklanan görev ve kuralların çeşitli mesleklerdeki somut izdüşümlerini inceler.

Montaigne, "Denemeler" adlı eserinde özgür düşünceyi ve bireysel ifadeyi savunur. Montaigne'in diğer öne çıkan görüşleri şunlardır: - Kibir ve rekabete karşı çıkar, insanların kibirlerini eleştirir. - Dostluk kavramını ve dostluk ilişkilerinin önemini inceler. - Deneyimlerin insan bilgisine ve hikmetine katkısını tartışır. - Eğitim konusunda, somut örneklerin ve kişisel deneyimin soyut bilgiden daha değerli olduğunu savunur.

Özcülüğe göre insan, değişmez ve evrensel niteliklere sahip bir varlıktır. Özcülük, her varlığın kendisini belirleyen bir öze sahip olduğunu ve bu özün, varlığın varoluşundan önce geldiğini savunur.

Evet, Aristoteles ve Aristo aynı kişidir. Aristoteles (MÖ 384 - MÖ 322), Antik Yunanistan'da klasik dönem aralığında yaşamış olan Yunan filozof ve bilgedir.

Beşer ve insan arasındaki fark, şu şekilde özetlenebilir: - Beşer, insanın maddi yapısını ve biyolojik varlığını ifade eder. - İnsan ise, sosyal bir varlık olarak tanımlanır ve irade, sorumluluk, akıl ve bilinç gibi özelliklerle öne çıkar.

"Çağıma ayak uydurmak zorundayım palavrasına hiç mi hiç inanmıyorum" sözü, yazar Mina Urgan'a aittir ve "Bir Dinozorun Anıları" adlı kitabında yer almaktadır. Urgan bu sözünde şöyle demektedir: > "Eğer yaşadığım çağın en yüce ideali köşeyi dönmekse; eğer yaşadığım çağ toplumsal adaletsizlik üstüne kuruluysa; eğer yaşadığım çağ inandığım her şeyi yadsıyorsa; eğer yaşadığım çağa bayağılık ve çirkinlik egemense ben böyle bir çağa neden ayak uydurmak zorunda kalayım? Tam tersine başkaldırırım, direnirim böyle bir çağa karşı".

"Kaotik" kelimesi, düzensizlik, karmaşıklık ve belirsizlik anlamına gelir ve çeşitli alanlarda farklı bağlamlarda kullanılır: 1. Bilim ve Matematik: Kaos teorisi, matematiksel ve fiziksel sistemlerdeki öngörülemezlikleri inceler ve başlangıç koşullarına hassas bağımlılığı açıklar. 2. Sosyal Bilimler: Toplumsal dinamiklerdeki karmaşıklığı ve belirsizliği ifade eder, sosyal değişimlerin analizini zorlaştırır. 3. Felsefe: Evrenin veya varlığın temel düzenini sorgulayan bir düşünce biçimidir. 4. Sanat ve Kültür: Sanatçılar, kaotik temaları düzensizliği ve karmaşıklığı ifade etmek için kullanırlar. 5. Günlük Hayat: Finansal piyasalar, trafik akışı ve kişisel ruh halleri gibi alanlarda da kaotik olarak tanımlanabilir, bu durumlarda düzen yakalamak zor olabilir.

Montaigne, denemeler yazarak insan ve toplumla ilgili konuları yeni baştan düşünmeyi ve yazmayı amaçlamıştır. Bu türdeki ilk eseri olan "Denemeler"de, başta insan sevgisi olmak üzere iyimserlik, dayanışma, özgürlük ve okuma alışkanlığı gibi temalar üzerine özgün yazılar kaleme almıştır.

Nurettin Topçu, çeşitli konularda farklı görüşleri savunan bir düşünürdür: 1. Ahlak: Topçu'nun düşüncesinde ahlak, temel belirleyici bir niteliktir ve insanın olgunluğa ulaşması için gereklidir. 2. Devlet: Devleti, ahlak ve adaletten soyutlamaz, otoritenin mesuliyet duygusuyla yaşatılması gerektiğini savunur. 3. Eğitim: Milli ve dini değerlere dayalı bir eğitimi savunur, yabancı okul ve yabancı dilde eğitimi eleştirir. 4. Milliyetçilik: Anadolu milliyetçiliğine dayalı, İslam'ı temel alan bir milliyetçiliği savunur. 5. Sosyalizm: Anadolu sosyalizmini, yani komünist ve kapitalist sistemlerin dışında, milliyetçi ve ruhçu bir sosyalizmi savunur.

Epifani ve aydınlanma kavramları farklı anlamlara sahiptir: 1. Epifani: Hristiyanlıkta, İsa Mesih'in doğumuna ve vaftizine adanmış bir bayramdır. 2. Aydınlanma: 17. ve 18. yüzyıllar arasında akılcılığı eski inançlardan özgürleştirmeyi ve yeni bilgiye açıklığı geliştirmeyi amaçlayan düşünsel bir dönemdir.