Farsça

Sevde ismi iki farklı anlama gelebilir: 1. Arapça kökenli bir isim olup, "siyahlık, esmerlik" anlamına gelir. 2. "Rahatlık, huzur" anlamına gelen Farsça kökenli bir isimdir.

Perizat ismi, Farsça kökenli bir isimdir ve iki farklı anlama sahiptir: 1. Peri çocuğu. 2. Güzel, çok güzel.

İbrahim Olgun'un "Farsça-Türkçe Sözlük" adlı eseri 1966 yılında yayınlanmıştır.

"Meh" kelimesi farklı bağlamlarda farklı anlamlar taşır: 1. Konuşma dilinde: "Meh" kelimesi, kayıtsızlığı, isteksizliği veya ne iyi ne kötü bir durumu ifade etmek için kullanılır. 2. Argo dilinde: "Meh" kelimesi, ilgisizliği ve sıkılmışlığı belirtmek için de kullanılır. 3. Farsça kökenli bir kelime olarak: "Meh" kelimesi, ayın on ikide biri anlamına gelir.

Mila ismi, Farsça ve Arapça kökenine aittir.

Berfe ismi iki farklı anlama sahiptir: 1. Farsça kökenli bir isim olup, "kar, kartopu" anlamına gelir. 2. Osmanlıca sözlükte ise "kanepe, seki" olarak tanımlanmıştır.

"Kanun-i İlac ve Şifa-ül Emraz" adlı eser, İsma’il Cürcani’nin "Zahire-i H’arezmşahi" adlı Farsça eserinin XVI. yüzyıl Türkçe çevirisidir.

Gülabi ismi, Farsça kökenli bir erkek ismi olup "gülsuyu" anlamına gelir.

İşte bazı Farsça erkek isimleri: Arman. Behruz. Cemşid. Daryuş. Feridun. Keyvan. Nevruz. Peyman. Rüstem. Şehruz.

Feridun adı, Farsça kökenli bir erkek ismidir ve "eşsiz", "tek" anlamlarına gelir.

"Dildâr" kelimesi, Farsça kökenli olup "gönül alan", "sevgili" anlamlarına gelir. Bu kelime, genellikle edebi eserlerde ve halk müziğinde aşkı, sevgiyi ve samimiyeti ifade etmek için kullanılır.

"Hemzenin" ve "hemzemin" terimleri farklı anlamlara sahiptir: - "Hemzenin" kelimesi, Farsça kökenli olup "aynı seviyede, aynı düzeyde" anlamına gelir. - "Hemzemin" ise, kara yolu veya yaya trafiği güzergâhı ile demiryolunun aynı düzeyde kesiştiği kavşak ve geçit anlamına gelir.

Osmanlı Türkçesi, Arapça ve Farsça dillerine benzemektedir.

"Merhaba" kelimesi Farsça kökenlidir.

"Şar" kelimesinin kökeni Farsça'dır.

"Bibi" kelimesinin kökeni, farklı dillerde ve kültürlerde değişiklik göstermektedir: 1. Türkçe: "Bibi" kelimesi, halk ağzında "hala" anlamında kullanılır ve kökeni Eski Türkçe'de "hanım" veya Farsça "dul" kelimesine dayanır. 2. Özbek Türkçesi: Özbek Türkçesinde "teyze" anlamına gelir. 3. Farsça: Farsçada "evin hanımı, hanımı" anlamında kullanılır. 4. İngilizce: Bazı kültürlerde "sevecen bir hitap biçimi" olarak kullanılır ve "nan" anlamına gelir.

Dide ve didar kelimelerinin anlamları farklıdır: 1. Dide: Farsça kökenli bir kelime olup, "göz" veya "yüz" anlamına gelir. 2. Didar: Yine Farsça kökenli bir kelime olup, "görüşme", "görüş kuvveti" veya "yüz, çehre" anlamlarına gelir.

"Çapulcu" kelimesi, Farsça "çapul" kökünden türemiştir.

Boza kelimesi Farsça kökenlidir.

Postnişin kelimesi, bir tekkenin, özellikle de Mevlevi tekkesinin şeyhi olan kimse anlamına gelir. Farsça kökenli bir kelimedir ve "postta oturan" anlamına gelir.