Joseph Conrad'ın "Karanlığın Kalbi" adlı eserinde emperyalizm eleştirisi, sömürgeciliğin yıkıcı ve adaletsiz yönlerini ortaya koyarak yapılır. Ana eleştiriler şunlardır: 1. Köleleştirme ve vahşet: Conrad, emperyalizmin yerli halkların sömürülmesi ve kötü muameleye maruz bırakılması anlamına geldiğini vurgular. 2. İdeolojik tutarsızlık: Emperyalistlerin "uygarlaştırma misyonu" olarak sundukları faaliyetlerin, aslında açgözlülük ve bencilliği gizleyen bir maske olduğunu gösterir. 3. Gerçek amaçların gizlenmesi: Şirketlerin asıl amacının, daha fazla hammadde ve fildişi toplamak olduğunu, bu süreçte yerlilerin haklarının hiçe sayıldığını ortaya koyar. Sonuç olarak, Conrad emperyalizm ve sömürgeciliği, ideallerinden saptırılmış ve insanlığa zarar veren bir olgu olarak eleştirir.