Emperyalizmde hiyerarşik ilişki, merkez ve çevre ulusları arasındaki hakimiyet ve güç dengesi ile karakterizedir. Merkez uluslar, emperyalist ülkeler olarak, genellikle ekonomik, siyasi ve askeri açıdan daha gelişmiştir ve diğer ülkeler üzerinde kontrol kurar. Çevre uluslar, daha az gelişmiş olup, kaynakları ve pazarları, merkez ulusların çıkarları doğrultusunda sömürülür. Bu ilişki, sadece doğrudan denetim (işgal, ilhak) ile değil, aynı zamanda ekonomik emperyalizm ve kültür emperyalizmi gibi daha yumuşak biçimlerle de sürdürülebilir.