Munzur Baba efsanesi, Tunceli ilinin Ovacık ilçesinde halk arasında bilinen bir hikayedir. Hikayenin özeti: Bir pirin tek kızı ölür. Dede, birkaç gün üst üste kızını rüyasında görür. Kızı, rüyasında babasına mezarını açmasını ve içindeki emaneti almasını söyler. Mezar açıldığında, tabutun içinde beşiğe benzer bir şeyin içerisinde bir çocuk ve çocuğun şahadet parmağını emdiği görülür. Dede, rüyasında tekrar kızını görür ve kızın, çocuğun adının “Munzur” bırakılmasını istediğini duyar. Munzur, yedi yaşına geldiğinde, bir ağanın koyunlarını gütmek için çobanlık yapmaya başlar. Munzur’un ağası hacca gittiğinde, Munzur ağanın hanımının yanına gidip ağasının canının sıcak helva çektiğini söyler. Ağanın hanımı helvayı yapıp Munzur’a verir. Munzur, ağasına helvayı götürürken ağa namaz kılmaktadır. Ağa, Munzur’u yanında görünce helvayı ister, ancak Munzur kaybolur. Ağa hacdan döndüğünde, Munzur koyunlarından süt sağıp ağasını karşılamaya gider. Ağa, Munzur’un elini öpmek ister, ancak Munzur bunu reddeder ve kaçmaya başlar. Ağa ve yanındakiler Munzur’u kovalarken, Munzur’un elindeki süt dolu çanak dökülür ve sütün döküldüğü yerden beyaz bir su fışkırır. Munzur kırk adım daha atar ve bu sulardan bir ırmak meydana gelir. Munzur’un arkasından koşanlar ırmaktan öteye geçemezler ve Munzur dağlarda kaybolur. Bu efsaneyle, bir çobanın da keramet sahibi olabileceği ve Tanrı’nın sevgisine mahzar olabilecek temiz yürekli, imanlı bir insan olabileceği anlatılmaktadır.