Edebiyat

Recaizade Mahmut Ekrem, Araba Sevdası dışında birçok eser yazmıştır. İşte bazıları: Şiir: Nağme-i Seher (1871); Yadigâr-ı Şebâb (1873); Zemzeme (3 cilt, 1883-1885); Tefekkür (düzyazı ile karışık, 1888); Pejmürde (düzyazı ile karışık, 1893). Tiyatro: Afife Anjelik (1870); Atala Yahut Amerika Vahşileri (1873); Vuslat Yahut Süreksiz Sevinç (1874). Roman: Araba Sevdası (1896). Diğer Eserler: Talim-i Edebiyat (1897); Nijad Ekrem (2 cilt, anılarla birlikte, 1900-1910); Nefrîn (1914).

Mısır Ölüler Kitabı'nın sonunda, ölen kişinin yargılanması ve ölümden sonraki yaşamı hakkında bilgiler yer alır. Ölen kişinin kalbi, iyilik oranına göre Osiris, İsis, Neftis ve Anubis karşısında tartılır. Bazı ruhlar, yargılanma işleminden sonra tekrar yeryüzünde doğar; bazıları ise İsis ve Osiris'in hükümranlığındaki organizasyonlarda görev alır. Ölüler Kitabı, ölümden sonraki yaşamda ölen kişiye yol göstermek ve hayatını düzenlemek amacıyla oluşturulmuş metinlerden oluşur.

Hiciv ve yergi kavramları genellikle aynı anlamı ifade eder ve bir kişi, olay veya durumu iğneleyici sözlerle, alaylı ifadelerle eleştirmeyi tanımlar. Farklar: - Kullanım: Hiciv terimi daha çok Osmanlı Türkçesi ve klasik edebiyat bağlamında kullanılır. Yergi terimi ise günümüz Türkçesinde ve modern edebiyatta tercih edilir. - Edebî Tür: Divan edebiyatında hiciv, halk edebiyatında taşlama, yeni edebiyatta ise yergi olarak anılır. - Örnekler: Hiciv: Fuzulî'nin "Şikâyetname", Nef'î'nin "Siham-ı Kaza" eserleri. Yergi: Şair Eşref, Neyzen Tevfik'in eserleri.

Ahmet Ümit'in en iyi polisiye kitabı olarak değerlendirilebilecek bazı eserler: İstanbul Hatırası. Beyoğlu'nun En Güzel Abisi. Patasana. Sis ve Gece. Şeytan Ayrıntıda Gizlidir.

Osmanlı'da surname yazılmasının birkaç nedeni vardır: Törenlerin kaydedilmesi: Surnameler, padişah çocuklarının doğum, sünnet ve evlilik törenleri gibi önemli şenlikleri ayrıntılı bir şekilde anlatır. Sanat ve edebiyat: Bu tür eserler, dönemin sanat anlayışını yansıtan, süslü bir dil ve betimleyici üslupla yazılmış edebi metinlerdir. Caize ve ihsan: Yazarlar, bu eserleri yazarak padişahın ihsanına kavuşmak veya atiyye elde etmek istemişlerdir. Gelecek nesillere aktarma: Surnameler, şatafatlı saray ritüellerinin görkemini ve Osmanlı toplumunun kültürel değerlerini gelecek nesillere aktarır. Ayrıca, surnamelerde eğlencelerin niteliğine, esnaf alaylarının anlatımına ve törenlerde dağıtılan hediyelere de yer verilir.

"Buda Gelir Buda Geçer Ağlama" sözleri, Aşık Daimi'ye aittir. Bu türkü, Aşık Daimi tarafından Aşık Pervani'nin "Üzülme" adlı türküsünden etkilenerek yazılmıştır.

"Komşu Namusu" hikayesi, Refik Halit Karay'ın "Memleket Hikayeleri" adlı eserinin içinde yer alır. Ömer Seyfettin'in de "Komşu" adlı bir hikayesi bulunmaktadır, ancak bu hikaye "Komşu Namusu" ile karıştırılmamalıdır.

Beş Hececiler, Milli Edebiyat akımının görüşleri doğrultusunda, aruz veznine tepki olarak doğmuştur. Bu grup, Ziya Gökalp ve Ömer Seyfettin gibi isimlerin fikirlerinden etkilenmiş, Anadolu'yu ve halkın konuştuğu Türkçeyi şiire dahil ederek hece ölçüsünü kullanmışlardır.

Doğrudan anlatım, bir sözün, herhangi bir değişikliğe uğratılmadan, söylendiği gibi aktarılmasıdır. Doğrudan anlatım cümleleri genellikle tırnak içerisinde veya iki virgül arasında belirtilecek şekilde gösterilir. Doğrudan anlatım örnekleri: "Çiçero’nun ‘Bir yerde yaşam varsa orada umut da vardır.’ sözü çok hoşuma gider." "Kadın, arkadaşının kulağına eğilerek: ‘Birazdan kalkalım mı?’ diye fısıldadı." "Bu konuda atalarımız: ‘Cesurun bakışı, korkağın kılıcından keskindir.’ der." "Deskartes’in: ‘Düşünüyorum öyleyse varım.’ sözü çok ünlüdür." "Babam da annem de bu köyde doğup büyümüşler."

Yaşar Kemal'in en güzel şiiri olarak değerlendirilebilecek bir şiir yoktur, çünkü bu öznel bir konudur. Ancak, Yaşar Kemal'in bazı şiirleri şunlardır: "Bekle". "Yalnızlık". "Güzelleme". "Şikâyet". "Bu Sabah". Şiirlerin tam metinlerine aşağıdaki kaynaklardan ulaşılabilir: soylentidergi.com; onedio.com; neoldu.com.tr; listelist.com; nazlim.net.

"Çeviri", bir dildeki bir metnin başka bir dile aktarılması işlemini ve bu süreç sonucunda elde edilen ürünü anlatmak amacıyla kullanılır. "Çeviri" sözcüğü, Arapça kökenli bir Türkçe kelime olan "tercüme" sözcüğü ile eş anlamlıdır. Çeviri yapan kişi anlamında "çevirmen" sözcüğü kullanılır.

Köylü çocuğu karakteri, farklı bağlamlarda çeşitli özelliklerle tanımlanabilir: Onedio'ya göre. Ekşi Sözlük'teki bir hikayeye göre. Milliyet Blog'daki bir yazıya göre. Ayrıca, Gülten Dayıoğlu, İpek Ongun ve Muzaffer İzgü gibi yazarların eserlerinde köylü ve şehirli çocuklar arasındaki farklar ele alınmıştır.

Aruz vezni, 8 ana kalıba ayrılır. 8 ana kalıp: 1. fa'ûlün (fe'ûlün) (._ _); 2. fâ'ilün, fâ'ilât (_._); 3. mefâ'ilün (._._); 4. fâ'ilâtün (_._ _); 5. müstef'ilün (_ _._); 6. mef’ûlâtü (_ _ _.); 7. müfâ'aletün (._.._); 8. mütefâ'ilün (.._._). Her beyitte en az dördü bulunan bu parçalara tef'il, tef'ile ya da cüz adı verilir.

"Ziyafet Sofrası", Osman Nuri Topbaş'ın "Hüdayi'nin Ziyafet Sofrası" kitabından esinlenerek sahneye uyarlanmış bir tiyatro oyunudur. Oyun, soğuk bir kış günü Üsküdar'daki Hüdayi Dergâhı'na yolu düşen iki sarhoş, Ahmet Kemal ve Mehmet Kemal'in hikayesini anlatır. Karınlarını doyurmak için geldikleri dergâhta manevi bir ziyafetle karşılaşan Kemaller, yeni bir yaşamı tanımaya başlarlar.

"Boyalı Kuş" kitabının sonunda, dili tutulmuş olan çocuk, başına gelenlerden ötürü konuşamaz durumdadır. Film uyarlamasında ise çocuk, sonunda babasını bulur ve ona başından geçenleri anlatır. Her iki versiyonda da çocuğun kimliği ve adını unutmadığı vurgulanır; bu, özgürlüğün ve kimliğin önemi üzerine bir mesajdır.

Kaptan Ahab'ın takıntısı, beyaz balina Moby Dick'tir. Ahab, Moby Dick'ten intikam alma çabasındadır. Ayrıca, Kaptan Ahab'ın takıntılı bir kişiliği, Boysen Tavşanı Sendromu olarak da bilinen ve insanların ruhunu ele geçiren, onları takipçi ya da avcıya dönüştüren nadir bir sendroma benzetilmiştir.

Bir eserde tema bulmak için şu adımlar izlenebilir: 1. Eserin konusunu belirleme: Eserin ne hakkında olduğunu anlamak için "Bu metin ne anlatıyor?" sorusu sorulur. 2. Yazarın amacını analiz etme: "Şair veya yazar bu eseri niçin yazmıştır?" sorusu ile temaya dair ipuçları bulunabilir. 3. Ana karakterin değişimini inceleme: Ana karakterin nasıl bir dönüşüm geçirdiği ve diğer karakterler üzerindeki etkisi, temaya işaret edebilir. 4. Edebi unsurları değerlendirme: Olay örgüsü, karakterizasyon, ortam, ton ve dil üslubu gibi unsurlar, temanın belirlenmesine yardımcı olabilir. 5. Yazarın bakış açısını değerlendirme: Yazarın karakterlere ve olaylara karşı tutumu, temayı yansıtabilir. Tema, eserin ana fikrini ve yazılış amacını ifade eder, ancak konu ile aynı değildir; tema, konunun sanatçı tarafından özel ve soyut bir şekilde işlenişidir.

Yunus Emre'nin en çok meşhur olan şiiri konusunda kesin bir bilgi bulunmamaktadır. Ancak, en çok sevilen şiirlerinden bazıları şunlardır: "Bana Seni Gerek Seni". "Bir Kez Gönül Yıktıysan". "Biz Kimseye Kin Tutmayız". "Bize Didar Gerek Dünya Gerekmez". "Şöyle Garip Bencileyin". Yunus Emre'nin en bilinen eserlerinden biri, şiirlerinin toplandığı Divan'ıdır.

Gabriel García Márquez'in "Yüzyıllık Yalnızlık" romanı, birkaç farklı temayı işler: Buendia ailesinin hikayesi. Latin Amerika'nın tarihi ve toplumsal değişimleri. Büyülü gerçekçilik. Ayrıca, yazar Gabriel García Márquez, romanı büyükannesinin anlatım tarzını örnek alarak yazdığını belirtmiştir.

Mihail Bulgakov'un yazdığı Usta ile Margarita romanı, biri 1930'ların Moskova’sında, diğeri eski Kudüs’te geçen iki ayrı hikâye üzerinden şu konuları işler: Toplumsal eleştiri. Dinsel alegori. Komedi. Aşk. Ayrıca, Usta ve Margarita, Faust, Dante'nin Cehennemi ve İncil gibi eserlere referanslar içerir.