• Buradasın

    Hiciv ve yergi arasındaki fark nedir?

    Yazeka

    Arama sonuçlarına göre oluşturuldu

    Hiciv ve yergi kavramları genellikle aynı anlamı ifade eder ve bir kişi, olay veya durumu iğneleyici sözlerle, alaylı ifadelerle eleştirmeyi tanımlar 134.
    Farklar:
    • Kullanım:
      • Hiciv terimi daha çok Osmanlı Türkçesi ve klasik edebiyat bağlamında kullanılır 2.
      • Yergi terimi ise günümüz Türkçesinde ve modern edebiyatta tercih edilir 12.
    • Edebî Tür:
      • Divan edebiyatında hiciv, halk edebiyatında taşlama, yeni edebiyatta ise yergi olarak anılır 34.
    • Örnekler:
      • Hiciv: Fuzulî'nin "Şikâyetname", Nef'î'nin "Siham-ı Kaza" eserleri 2.
      • Yergi: Şair Eşref, Neyzen Tevfik'in eserleri 14.
    5 kaynaktan alınan bilgiyle göre:

      Yanıtı değerlendir

      5 kaynak

      1. nedirvenedemek.com.tr
        1
      2. forumsitesi.com.tr
        2
      3. turkedebiyati.org
        3
      4. edebiyatvesanatakademisi.com
        4
      5. forum.turkmmo.com
        5

    Konuyla ilgili materyaller

    Yergi ne anlama gelir?

    Yergi, bir kimseyi, bir toplumu, bir düşünceyi, bir nesneyi veya bir göreneği yermek için yazılmış yazı veya söylenmiş söz, hicviye, hiciv, satir anlamına gelir.
    5 kaynak

    Yergici ve hicivci ne demek?

    Yergici ve hicivci, bir kişiyi veya bir şeyi yeren, eleştiren kişi anlamına gelir. Hiciv (yergi), edebiyat ve sanatta, bir kişi, bir olay ya da durumun, iğneleyici sözlerle, alaylı ifadelerle eleştirildiği bir türdür. Hicivci ise hiciv yazan kişidir. Satir, hicvin sadece manzum ürünler için kullanılan bir terimdir.
    5 kaynak

    Satir ve hiciv aynı şey mi?

    Satir ve hiciv kavramları birbirine çok yakın olsa da aynı şey değildir. Hiciv, bir kişiyi, bir toplumu, bir âdeti veya toplumdaki kusur ve eksiklikleri yermek, alaycı bir dille eleştirmek amacıyla yazılan manzum veya mensur ürünler için kullanılan bir terimdir. Satir ise, hicvin sadece manzum ürünler için kullanılan bir terimdir. Dolayısıyla, satir ve hiciv kavramları benzer anlamlar taşısa da farklı bağlamlarda kullanılırlar.
    5 kaynak

    Hiciv ne anlama gelir?

    Hiciv, edebiyat ve sanatta bir kişi, bir olay ya da durumun iğneleyici sözlerle, alaylı ifadelerle eleştirildiği bir türdür. Hiciv kelimesinin diğer anlamları: sitem, iğneleme, dokundurma; taşlama, taş atma. Türk Dil Kurumu (TDK) sözlüğüne göre hiciv, "yergi" anlamına gelmektedir.
    5 kaynak

    Hiciv ve satire nedir?

    Hiciv, bir kimseyi, bir nesneyi ya da yeri, bir inancı ya da düşünüş biçimini yermek, toplumun ya da düzenin aksayan, kusurlu yanlarını iğneleyici, alaycı bir dille eleştirmek amacını taşıyan manzum ve mensur ürünlerin adıdır. Satir ise, Batı edebiyatında hiciv türüne verilen addır. Büyük Alman şairi F. Schiller, hicvi "Noksan olan gerçek, ideal ile, yani en yüce gerçekle karşılaştırılmaktadır" şeklinde tanımlamıştır. Hiciv ve satir örnekleri arasında şunlar sayılabilir: Nefi. Şair Eşref. Seyranî, Ruhsatî, Kazak Abdal. Neyzen Tevfik, Orhan Veli.
    5 kaynak

    Hicviye ne demek edebiyatta?

    Edebiyatta hicviye, bir kişiyi, bir grubu, herhangi bir durumu ya da düşünceyi eleştirmek, mizahi bir üslupla alay etmek esasına dayanan manzumelerdir. Özellikleri: Alay etme, dalga geçme, birini küçük duruma düşürme ve olumsuz anlamda eleştirme amacı taşır. Genellikle gazel, murabba, muhammes ve kaside gibi nazım türleri ile yazılır. Divan şiirinde “hezl, tehzil, müzah, latife, mutayebe, mülatafa, tariz” gibi kavramlarla adlandırılır. Önemli temsilciler ve örnekler: Nef’i (Siham-ı Kaza); Şeyhi (Harname); Kani (Hirre-name); Ali Vasi (Hümayun-name); Şair Eşref. Halk edebiyatında hicviyenin karşılığı "taşlama"dır.
    5 kaynak

    Hiciv ve eleştiri şiiri nedir?

    Hiciv ve eleştiri şiiri, bir kişi, olay veya durumun iğneleyici sözler ve alaylı ifadelerle eleştirildiği şiir türüdür. Hiciv ve eleştiri şiirinin bazı özellikleri: Edebî tür: Hiciv, edebi bir tür değil, edebi türlerin herhangi birinde ortaya konulan bir tavır ve tutumdur. Nazım ve nesir: Hicivler, nazım veya nesir olarak yazılabilir. Amaç: Toplumun ya da düzenin aksayan, kusurlu yanlarını iğneleyici ve alaycı bir tavırla eleştirmek amaçlanır. Konu: Zengin-fakir farkı, halkın aç kalması ve devlet görevlilerinin zulmü gibi sosyal konular sıkça işlenir. Örnek hiciv ve eleştiri şairleri arasında Bağdatlı Ruhi, Nef'î, Ziya Paşa, Şair Eşref ve Neyzen Tevfik bulunur.
    5 kaynak