CezaMuhakemesi

Yakalama Emri ve Nedenleri (CMK Madde 98) şu şekildedir: 1. Soruşturma Evresi: Çağrı üzerine gelmeyen veya çağrılamayan şüpheli hakkında, Cumhuriyet savcısının istemi üzerine sulh ceza hâkimi tarafından yakalama emri düzenlenebilir. 2. Kaçan Şüpheliler: Yakalanmış iken kolluk görevlisinin elinden kaçan şüpheli veya sanık ya da tutukevi veya ceza infaz kurumundan kaçan tutuklu veya hükümlü hakkında Cumhuriyet savcıları ve kolluk kuvvetleri de yakalama emri düzenleyebilirler. 3. Kovuşturma Evresi: Kaçak sanık hakkında yakalama emri, re'sen veya Cumhuriyet savcısının istemi üzerine hâkim veya mahkeme tarafından düzenlenir. 4. Yakalama Emrinde Yer Alması Gerekenler: Yakalama emrinde, kişinin açık eşkâli, kimliği ve yüklenen suç ile yakalandığında nereye gönderileceği gösterilir.

Ankesörlü telefon görüşmeleri, belirli şartlar altında delil olarak kabul edilebilir. Bu şartlar şunlardır: 1. Suça İlişkin Soruşturma veya Kovuşturma: Ankesörlü telefon görüşmelerinin delil olarak kullanılabilmesi için öncelikle bir suç dolayısıyla yapılan soruşturma veya kovuşturmanın söz konusu olması gerekmektedir. 2. Kuvvetli Suç Şüphesi: Somut delillere dayanan kuvvetli suç şüphesinin bulunması şarttır. 3. Başka Delil Elde Edilememesi: Başka suretle delil elde etme imkanının bulunmaması gerekmektedir. 4. CMK 135. Madde Kapsamında Değerlendirme: İletişimin tespiti, dinlenmesi ve kayda alınması, Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 135. maddesi uyarınca yapılmalıdır. Ancak, tek başına ankesörlü telefon kayıtları mahkumiyet için yeterli değildir; bu kayıtların içeriği ve diğer delillerle desteklenmesi gerekmektedir.

Ceza Muhakemesi Kanunu (CMK) dersinde aşağıdaki kanunlar ve düzenlemeler yer alır: 1. 5271 sayılı CMK: Türkiye'de ceza yargılamasının nasıl yapılacağını belirleyen temel kanun. 2. Türk Ceza Kanunu (TCK): Suç tanımları ve cezaların belirlendiği kanun, CMK ile birlikte değerlendirilir. 3. Ateşli Silahlar ve Bıçaklar ile Diğer Aletler Hakkında Kanun: Silah kaçakçılığı suçlarını düzenleyen kanun. 4. Bankalar Kanunu: Zimmet suçunu tanımlayan kanun. 5. Kaçakçılıkla Mücadele Kanunu: Hapis cezasını gerektiren suçları kapsayan kanun. 6. Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Kanunu: İlgili suçları belirten kanun. 7. Orman Kanunu: Kasten orman yakma suçlarını tanımlayan kanun.

CMK'nın 103 ve 104 maddeleri şunlardır: 1. CMK'nın 103. Maddesi: Cumhuriyet Savcısının Tutuklama Kararının Geri Alınmasını İstemesi: - Cumhuriyet savcısı, şüphelinin adli kontrol altına alınarak serbest bırakılmasını sulh ceza hâkiminden isteyebilir. - Hakkında tutuklama kararı verilmiş şüpheli ve müdafii de aynı istemde bulunabilirler. - Bu hâlde sulh ceza hâkimi, Cumhuriyet savcısı ile şüpheli ve müdafiini dinledikten sonra üç gün içinde karar verir. 2. CMK'nın 104. Maddesi: Şüpheli veya Sanığın Salıverilme İstemleri: - Soruşturma ve kovuşturma evrelerinin her aşamasında şüpheli veya sanık salıverilmesini isteyebilir. - Şüpheli veya sanığın tutukluluk hâlinin devamına veya salıverilmesine hâkim veya mahkemece karar verilir. - Bu kararlara itiraz edilebilir.

Ceza Muhakemesi Kanunu (CMK) uyarınca itiraz üzerine verilen kararlar genellikle kesindir. Ancak, ilk defa merci tarafından verilen tutuklama kararlarına karşı itiraz yoluna gidilebilir.

CMK'nın 191 ve 192 maddeleri ile 193 ve 195 maddeleri birlikte şu şekilde uygulanır: 1. CMK'nın 191. maddesi, duruşmanın başlangıcını düzenler ve sanığın ve müdafiinin hazır bulunup bulunmadığının tespit edilmesini, tanıkların duruşma salonundan çıkarılmasını ve iddianamenin okunmasını içerir. 2. CMK'nın 192. maddesi, sanığın sorgusunu düzenler ve bu işlemin nasıl yapılacağını belirler. 3. CMK'nın 193. maddesi, sanığın duruşmada hazır bulunmaması durumunu düzenler ve sadece kanunun ayrık tuttuğu hâller dışında, sanık gelmeden duruşmanın yapılamayacağını belirtir. 4. CMK'nın 195. maddesi, suçun yalnız veya birlikte adli para cezasını veya müsadereyi gerektirdiği durumlarda, sanık gelmese bile duruşmanın yapılabileceğini öngörür.

Adli Tıp Kurumu'nda fotoğraf çekimi, belirli koşullar altında yasaklanmıştır. 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 183. maddesine göre, adliye binası içerisinde ve duruşma salonunda her türlü sesli veya görüntülü kayıt ve nakil olanağı sağlayan aletler kullanılamaz. Ancak, tutanak düzenlenmesi amacıyla yapılan ve yasanın izin verdiği ses ve görüntü kayıtları bu yasak kapsamında değildir.

Evet, hakim tanık beyanına dayanarak hüküm verebilir. Ceza muhakemesinde tanık beyanı, takdiri delil niteliği taşır ve hakimi bağlayıcı değildir. Ancak, tanık beyanının tek başına yeterli olmayıp, diğer delillerle desteklenmesi gerektiği unutulmamalıdır.

Mağdur ve şikâyetçinin hakları, ceza muhakemesinde şu şekilde sıralanabilir: 1. Bilgilendirme Hakkı: Mağdur ve şikâyetçiler, suçla ilgili gelişmeler hakkında bilgilendirilme hakkına sahiptir. 2. Katılma Hakkı: Kamu davasına katılma hakkı, delillerin toplanmasına itiraz etme, tanık dinleme ve bilirkişi incelemesi isteme gibi hakları içerir. 3. Tazminat Talep Etme Hakkı: Mağdur ve şikâyetçiler, suçtan dolayı uğradıkları maddi ve manevi zararları tazmin etme hakkına sahiptir. 4. Korunma Hakkı: Tehdit, yıldırma ve şiddetten korunma hakkı, kolluk kuvvetleri ve adli merciler tarafından sağlanır. 5. Gizlilik Hakkı: Kimlik bilgileri ve özel hayatlarına ilişkin bilgilerin gizli tutulması hakkı. Ayrıca, mağdur ve şikâyetçiler; avukat yardımından yararlanma, soruşturma belgelerini inceleme ve Cumhuriyet savcısının kovuşturmaya yer olmadığı yönündeki kararına itiraz etme gibi haklara da sahiptir.

CMK 254 ve 253 maddeleri, Ceza Muhakemesi Kanunu'nda yer alan uzlaştırma kurumunu düzenler. CMK 254 maddesi, kamu davası açıldıktan sonra suçun uzlaşma kapsamında olduğunun anlaşılması halinde, dosyanın uzlaştırma bürosuna gönderilmesini öngörür. CMK 253 maddesi ise, soruşturma aşamasında uzlaştırma işlemlerini düzenler.

CMK 210, Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 210. maddesi anlamına gelir ve "Duruşmada Okunmayacak Belgeler" başlığını taşır. Bu madde iki fıkradan oluşur: 1. Birinci fıkra: Olayın delili bir tanığın açıklamalarından ibaretse, bu tanık duruşmada mutlaka dinlenir ve daha önce yapılan dinleme sırasında düzenlenmiş tutanağın veya yazılı bir açıklamanın okunması dinleme yerine geçemez. 2. İkinci fıkra: Tanıklıktan çekinebilecek olan kişi, duruşmada tanıklıktan çekindiğinde, önceki ifadesine ilişkin tutanak okunamaz.

"İfadeleri alınmak üzere" ifadesi, bir kişinin suç isnadı ile ilgili olarak kolluk görevlileri veya Cumhuriyet savcısı tarafından dinlenmesini ifade eder.

Husumetli tanık, belirli koşullar altında dinlenebilir. Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 259. maddesine göre, tanıklar davaya bakan mahkemede dinlenir. Yine de, yan delil veya olgularla desteklenen husumetli tanık beyanlarına itibar edilebilir.

Savcılık tarafından el konulan telefonun geri verilmesi, Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 131. maddesine göre belirlenir. Buna göre, el konulan telefon soruşturma veya kovuşturmanın seyri bakımından gerek kalmadığında, eşyadan delil elde etmenin imkansız olduğu veya gereken delilin elde edildiği hallerde sahibine iade edilir. Telefonun iadesi için yapılacak işlem, telefonun sahibinin savcılığa veya mahkemeye başvuruda bulunmasıdır.

İadei muhakeme, yani yargılamanın yenilenmesi, Ceza Muhakemesi Kanunu'nda (CMK) belirlenen hallerde, mahkeme tarafından verilen ve kesinleşen bir hükümle ilgili olarak, hükümlü lehine veya aleyhine yeniden yargılama yapılmasıdır. Bu süreç, olağanüstü bir kanun yolu olarak kabul edilir ve aşağıdaki durumlarda uygulanabilir: - Duruşmada kullanılan ve hükme esas teşkil eden belgenin sahte olması. - Hükme katılmış olan hakimlerden birinin, görevlerini yapmada kusurlu olması. - Sanığın beraat ettikten sonra mahkeme önünde suçu ikrar etmesi. - İnsan Haklarını ve Ana Hürriyetleri Korumaya Dair Sözleşme'nin ihlal edilmesi durumunda. Yargılamanın yenilenmesi talebi, hükmü veren mahkemeye sunulan bir dilekçe ile yapılır.

5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun 8. maddesi, 1 Haziran 2024 tarihinde yürürlüğe girecektir.

İddianamenin iadesi halinde hakim, eksiklikleri gidermek üzere savcıya iade kararı verir. Bu süreçte hakim şu adımları izler: 1. Eksikliklerin Tespiti: Mahkeme, iddianamenin CMK'nın 170. maddesine uygun hazırlanıp hazırlanmadığını ve gerekli unsurların bulunup bulunmadığını değerlendirir. 2. Geri Bildirim: Eksiklikler tespit edilirse, mahkeme bunları savcıya bildirir. 3. Yeni İddianame: Savcı, belirtilen eksiklikleri gidererek yeni bir iddianame hazırlar ve mahkemeye sunar. 4. Tekrar Değerlendirme: Mahkeme, yeni iddianameyi tekrar inceler ve eğer herhangi bir sorun yoksa kabul eder.

Nemo tenetur ilkesi, kimsenin kendisini suçlayıcı beyanlarda bulunmaya zorlanamayacağı anlamına gelen Latince bir deyimdir. Bu ilke, Anayasa'nın 38. maddesinin 5. fıkrasında da düzenlenmiştir ve şu şekilde ifade edilir: "Hiç kimse kendisini ve kanunda gösterilen yakınlarını suçlayan bir beyanda bulunmaya veya bu yolda delil göstermeye zorlanamaz". Nemo tenetur ilkesi, susma hakkı ile de ilişkilidir ve ceza muhakemesi işlemlerinde sanığın aktif katılmaya zorlanmasını yasaklar.

Hükmün Açıklanmasının Geri Bırakılması (HAGB), Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 231. maddesi uyarınca düzenlenmiştir.

CMK (Ceza Muhakemesi Kanunu) kapsamında aşağıdaki konular yer almaktadır: 1. Soruşturma Aşaması: Suç şüphesinin ortaya çıkmasından itibaren delillerin toplanması ve suçun aydınlatılması süreci. 2. Kovuşturma Aşaması: İddianamenin kabul edilmesinden itibaren mahkeme aşaması ve yargılama süreci. 3. Koruma Tedbirleri: Tutuklama, gözaltı, arama, el koyma gibi özgürlük kısıtlayıcı tedbirler. 4. Delillerin Değerlendirilmesi: Delillerin toplanması, korunması ve mahkemede sunulması. 5. Adil Yargılama İlkeleri: Masumiyet karinesi, savunma hakkı, eşitlik ilkesi gibi temel ilkeler. 6. Kanun Yolları: İlk derece mahkemelerinin kararlarına karşı istinaf ve temyiz başvuruları. 7. Çocukların Yargılanması: Çocuklar için özel usul ve kurallar. 8. Uluslararası Adli İşbirliği: Yabancı ülkelerle adli yardımlaşmaya ilişkin usul ve esaslar.