Böbrekler

Sol pararenal bölge, retroperitonun bir kısmı olup, parietal peritonun arka yüzeyi ile böbrek fasyasının ön yansıması arasında yer alır. Bu bölge, aşağıdaki yapıları içerir: duodenumun retroperitoneal kısmı (D1'den D3'e kadar olan kısım); pankreas; yükselen ve inen kolonun retroperitoneal segmentleri; ince bağırsak mezenterinin kökleri ve enine mezokolon. Ayrıca, sol pararenal bölgede şu yapılar da bulunabilir: küçük bağırsak mezenterinin kökleri; transvers mezokolon; büyük omentum. "Pararenal" kelimesi, böbreklere yakın veya bitişik anlamına gelir.

Böbreklerin temel işlevleri: Atıkların vücuttan atılması. Vücut dengesinin sağlanması. Hormon üretimi. Kan basıncının düzenlenmesi. Alyuvar yapımını uyarma. Böbrekler bu işlevlerini yerine getiremediğinde, vücutta ciddi sağlık sorunları ortaya çıkabilir.

İdrar oluşumu, böbreklerde başlar ve biter. Başlangıç aşaması, böbreklerin nefronlarındaki glomerüllerde gerçekleşir; burada kan basıncı sayesinde su, tuzlar, glikoz, amino asitler ve atık ürünler (üre, kreatinin gibi) Bowman kapsülüne süzülür. Son aşama, toplama kanalında meydana gelir; burada suyun geri emilimi devam eder, süzüntüdeki ürenin bir kısmı geri emilir ve sodyumun geri emilimi tamamlanır. İdrar, böbreklerden üreter yoluyla idrar kesesine taşınır ve daha sonra üretra vasıtasıyla vücuttan atılır.

Eritropoetin (EPO) hormonu, böbreklerde üretilir. Özellikle, böbreklerin korteks bölgesindeki peritübüler fibroblast hücreleri, kanda oksijen seviyesi düştüğünde EPO salgılar. Az miktarda EPO üretimi ise karaciğerde gerçekleşir, ancak bu oran böbreklerin üretiminin çok altındadır. Fetüs ve yenidoğan döneminde ise karaciğer, EPO üretiminin ana kaynağıdır.

Renal fonksiyon, böbreklerin gerçekleştirdiği işlevler anlamına gelir. Böbreklerin temel fonksiyonları: kanı filtrelemek; hücre dışı sıvıda bulunan hidrojen, sodyum, potasyum, fosfat ve diğer iyonların konsantrasyonlarını düzenlemek; metabolizmanın son ürünlerini idrar formunda dışarı atmak. Renal fonksiyonların değerlendirilmesinde kullanılan bazı yöntemler: idrar test çubukları; spot idrar protein/kreatinin veya albümin/kreatinin oranı; 24 saatlik idrar toplama; glomerüler filtrasyon hızı (GFR).

Ürogenital sisteme dahil olan organlar şunlardır: Böbrekler. Üreterler. Mesane (idrar torbası). Üretra. Testisler. Penis. Prostat. Meni kesecikleri. Epididim. Kadınlarda ürogenital sistem ayrıca vajina, fallop tüpleri, rahim ve yumurtalıkları da içerir.

RAAS (Renin-Anjiyotensin-Aldosteron Sistemi), tıpta kan basıncını, sıvı ve elektrolit dengesini düzenleyen hormonal bir sistemdir. Sistemin çalışma prensibi: Kan basıncı düştüğünde, böbreklerdeki jukstaglomerüler hücreler renin salgılar. Renin, anjiyotensinojenden anjiyotensin I oluşumunu uyarır. Anjiyotensin I, anjiyotensin dönüştürücü enzim (ADE/ACE) ile anjiyotensin II'ye dönüştürülür. Anjiyotensin II, kan damarlarında daralmaya neden olarak kan basıncını artırır ve adrenal korteksten aldosteron salınımını uyarır. Aldosteron, böbrek tübüllerinden kana sodyum ve su geri alımını artırarak vücudun sıvı miktarını ve dolayısıyla kan basıncını yükseltir. RAAS'ın anormal derecede aktif olması yüksek kan basıncına yol açar.

Böbrekler, kanı süzerek zararlı maddeleri temizler. Böbrekler, nefron adı verilen fonksiyonel birimleri sayesinde kanı süzer, suyu ve elektrolitleri geri alır, zararlı maddeleri ise atık olarak idrara dönüştürür.

Evet, alkol idrar söktürücüdür. Alkol, antidiüretik hormon (ADH) salınımını engelleyerek böbreklerin kana daha az idrar vermesine ve daha fazlasının idrar olarak çıkmasına neden olur.

İdrarın ilk oluştuğu yer böbreklerdir. İdrar oluşumu, nefronda glomerüler filtrasyon, tübüler geri emilim ve tübüler sekresyon olayları sonucunda gerçekleşir. Glomerüler filtrasyon: Kan, böbrek atardamarları aracılığıyla böbreklere gelir ve glomerulus adı verilen kılcal damar yumağına ulaşır. Tübüler geri emilim: Süzüntü, nefronun kıvrımlı tübüllerinden geçerken, vücudun ihtiyacı olan maddeler (su, glikoz, amino asitler, bazı tuzlar) kana geri emilir. Tübüler sekresyon: Kan damarlarından nefron tübüllerine aktif olarak bazı atık maddeler ve toksinler salgılanır.

Tıpta IDR farklı anlamlara gelebilir: İntradermal reaksiyon (IDR). İdrar (idr). IDR (Intrusion Detection and Response).

Tubulus, tıpta "borucuk" anlamına gelen bir terimdir. Böbrek bağlamında ise tubulus, böbrekteki epitel gözelerin yapı ve işlevlerine göre değişiklik gösteren borucukları ifade eder.

Nefron, böbreğin en küçük yapısal ve fonksiyonel birimidir. Görevleri: Kanı filtreleme. Tuz ve suyun geri emilimi. İdrar oluşturma. Her böbrek, 1 milyondan fazla nefron içerir.

Krom eksikliği durumunda vücutta birikme genellikle gerçekleşmez. Krom, bağırsaklardan zayıf bir şekilde emilir ve fazla miktarda alındığında genellikle idrar yoluyla atılır. Ancak, yüksek doz krom takviyelerinin uzun süre kullanılması durumunda vücutta birikme ve toksik etkiler yaratma riski olabilir. Bu durum özellikle böbrek ve karaciğer sağlığı üzerinde olumsuz etkiler yaratabilir. Kromun vücutta biriktiği belirli bir bölge veya organ hakkında kesin bilgi bulunmamaktadır. Krom takviyesi kullanmadan önce bir sağlık uzmanına danışılması önerilir.

Böbrekler, her 60 dakikada (yaklaşık 1 saatte) vücuttaki tüm kanı tek tur filtreler. Sağlıklı bir insanda iki böbreğin toplam glomerüler filtrasyon hızı (GFH) değeri ortalama 120 ml/dakika civarındadır ve bu da günlük yaklaşık 180 litre kanın süzüldüğü anlamına gelir. Bu bilgiler, genel bilgilendirme amacıyla verilmiştir; bireysel farklılıklar gösterebilir. Kesin bir değer için bir sağlık uzmanına danışılması önerilir.

Renal, "böbrekle ilgili" veya "böbreğe ilişkin" anlamına gelir. Renal olmayan ifadesi ise, böbrekle ilgili olmayan durumları ifade eder. Örnekler: - Renal arter: Böbreklere kan taşıyan ana arter. - Renal kolik: Böbrek taşı nedeniyle oluşan şiddetli ağrı. - Renal yetmezlik: Böbrek fonksiyonlarının yetersizliği. - Renal olmayan kist: Böbreklerde oluşan kesecikler, ancak böbrekle ilgili olmayan bir durum.

ADH (Antidiüretik Hormon), diğer adıyla vazopressin, beyinde yer alan hipotalamus tarafından üretilen ve hipofiz bezinin arka lobunda depolanan bir hormondur. ADH'nin temel işlevleri: Su dengesini sağlamak: Böbreklerin su tutmasını teşvik ederek idrarın yoğunlaşmasını ve su kaybının önlenmesini destekler. Kan basıncını düzenlemek: Yüksek dozlarda kan damarlarını daraltarak kan basıncını artırır. Sosyal davranışları etkilemek: Beyinde sosyal davranışlar, çift bağları ve stres tepkileri üzerinde etkili olduğu bilinmektedir. ADH seviyelerindeki dengesizlikler, su dengesi ve kan basıncı ile ilgili ciddi sağlık sorunlarına yol açabilir.

Vücutta toksinlerin en çok biriktiği organlar karaciğer, böbrekler, bağırsaklar, ter bezleri ve akciğerlerdir. Ayrıca, toksinler yağ dokusunda da birikebilir; vücutta ne kadar fazla yağ dokusu varsa, toksin yükü o oranda artabilir.

Bir insanın süzülmesi, farklı bağlamlarda çeşitli nedenlerle ilişkilendirilebilir: Ölüme yakın deneyimler: Ölüme yaklaşan kişilerde, beynin oksijensiz kalması sonucu, vücudun kontrolünü sağlamak amacıyla sinyaller gönderilir. Bu sinyaller, kişinin hafiflediğini ve havada süzüldüğünü hissetmesine neden olabilir. Fizyolojik tepkiler: Ağır hastalıklar veya vücudun her tarafının hastalıkla sarılması, kişinin "süzüm süzüm süzülmek" olarak tanımlanan bir duruma girmesine yol açabilir. Boşaltım sistemi: Böbrekler, bir gün içinde yaklaşık 180 litre sıvıyı süzer.

Artıkların vücuttan atılması, boşaltım sistemi organlarında gerçekleşir. Boşaltım sistemi organları: Böbrekler. Üreterler (idrar kanalları). İdrar kesesi (mesane). Üretra (dış idrar kanalı). Ayrıca, akciğerler, deri, karaciğer ve bağırsaklar da boşaltıma yardımcı organlar olarak görev yapar.