Böbrek

İçilen su, vücutta ilk olarak ince bağırsağa gider. İnce bağırsak duvarındaki villuslar, suyun kan dolaşımına katılmasını sağlar. Suyun büyük bir kısmı, böbreklere ulaşarak vücuttan idrar olarak atılır.

Evet, böbrek yetmezliği kaşıntı yapabilir. Böbrek yetmezliği nedeniyle ciltte kaşıntı oluşmasının bazı nedenleri şunlardır: vücutta biriken toksik maddeler (üre, fosfor vb.); hastaların kullandığı ilaçlar (demir, vitamin, fosfat bağlayıcı ilaçlar, tansiyon ilaçları); bozulan bağışıklık sistemi. Kaşıntı, kronik böbrek yetmezliği olan hastaların neredeyse tamamında ortaya çıkabilir ve hastalığın ağırlığının artmasıyla şiddeti artabilir.

Böbrek filmlerinde kullanılan kontrast maddeler, kullanılan görüntüleme yöntemine göre değişiklik gösterir: Bilgisayarlı Tomografi (BT). Manyetik Rezonans Görüntüleme (MRG). İntravenöz Pyelografi (IVP). Kontrast madde kullanımı, böbrek fonksiyonlarının değerlendirilmesini gerektirir.

Böbrek yetmezliği için Nefroloji doktoruna gidilir. Nefroloji, böbrek hastalıklarının tanı ve tedavisiyle ilgilenen tıbbi branştır. Nefrolog bulunmuyorsa, Dahiliye (İç Hastalıkları) uzmanı ilk değerlendirmeyi yapabilir ve gerekirse kişiyi bir nefroloğa yönlendirebilir.

J stent, genellikle idrar yollarındaki tıkanıklıklara ve daralmalara karşı kullanılır. J stent takma nedenleri arasında şunlar bulunur: Böbrek taşı ameliyatları sonrası. Üreter darlığı (idrar yolu daralması). Böbreklerde şişme (hidronefroz). Mesane tümörleri. Prostat büyümesi. Radyoterapi veya kemoterapi öncesi veya sonrası. J stent, böbreklerden mesaneye idrar akışını sağlamak için kullanılır.

Erken doğumda en çok zarar gören organlar akciğer, beyin, bağışıklık sistemi ve sindirim sistemi olarak öne çıkar. Akciğerler: Özellikle 24-32 hafta arasında doğan bebeklerde akciğerler yeterince gelişmemiş olabilir ve bu durum solunum sıkıntısına yol açabilir. Beyin: Erken doğum, beyin kanaması riskini artırabilir. Bağışıklık Sistemi: Erken doğan bebekler, enfeksiyonlara karşı daha savunmasızdır. Sindirim Sistemi: Nekrotizan enterokolit (NEC) gibi bağırsak hastalıkları riski yüksektir. Erken doğan bebekler, bu organların tam olarak gelişmemiş olması nedeniyle özel bakıma ihtiyaç duyar.

Prerenal ve intrarenal arasındaki temel fark, böbrek hasarının meydana geldiği yerdir: Prerenal. İntrarenal. Tedavi stratejileri de bu farklılıklara göre değişir: Prerenal. İntrarenal.

Nefrektomi, genellikle aşağıdaki nedenlerle yapılır: Böbrek kanseri. Ciddi böbrek hasarı. Böbrek kistleri ve diğer patolojiler. Böbrek donörü olmak. Nefrektomi kararı, hastanın genel sağlık durumu, tümörün boyutu ve yerleşimi gibi faktörlere bağlı olarak verilir.

Mezenkimal kök hücreler (MKH), vücudun farklı bölgelerinde bulunan, yenileyici ve onarıcı özelliklere sahip hücrelerdir. Başlıca işlevleri: Doku ve organların yenilenmesi: Kemik, kıkırdak, yağ, kas ve sinir hücrelerine dönüşerek onarım süreçlerini destekler. Bağışıklık sisteminin düzenlenmesi: Bağışıklık sistemini düzenleyerek immünolojik dengeleri sağlar, inflamasyonu baskılar ve immün yanıtları düzenler. Hasarlı dokulara göç: Hasarlı dokularda tamir sağlamak için bu bölgelere göç eder. MKH'ler, genellikle kemik iliği, yağ dokusu, sinovyal sıvı, amniyon sıvısı ve kordon kanı gibi kaynaklardan elde edilir.

Prerenal ve renal ABY (akut böbrek yetmezliği) şu şekilde açıklanabilir: Prerenal ABY. Renal ABY. ABY'nin (akut böbrek yetmezliğinin) diğer türleri şu şekildedir: Postrenal ABY. Akut böbrek yetmezliği, erken dönemde teşhis edilmediğinde ciddi komplikasyonlara neden olabilen bir hastalıktır. Doğru teşhis ve tedavi için bir sağlık uzmanına danışılması önerilir.

Prerenal, "böbrekten önce" veya "böbreğin ön kısmında yer alan" anlamına gelir. Tıp dilinde kullanılan bir terimdir. Ayrıca, "böbreklere giden kanda gerçekleşen" şeklinde de tanımlanabilir.

Böbrek vericisi olamayacak kişiler şunlardır: Diyabet, kanser, kalp hastalığı gibi ciddi kronik rahatsızlığı olanlar. AIDS ve ciddi aktif enfeksiyonu olanlar. Hamileler. Ailesinde hipertansiyon ve böbrek rahatsızlığı olan kişiler. Geçmişinde tromboz veya tromboembolizm olanlar. Psikiyatrik rahatsızlıkları olanlar. Ayrıca, 18 yaşından küçükler de organ vericisi olamazlar.

Diyalize girmek için kreatinin değerinin kaç olması gerektiği, hastanın genel sağlık durumu, böbrek fonksiyonlarının ne kadar etkilendiği ve diğer belirti ve semptomlar göz önünde bulundurularak belirlenir. Genellikle, kreatinin seviyesi 5.0 mg/dL'nin üzerine çıktığında ve GFR değeri çok düştüğünde diyaliz gündeme gelir. Kreatinin değerinin diyaliz tedavisi açısından kabul edilmiş bir sınırı bulunmamaktadır. Kreatinin değeri ile ilgili doğru bilgi ve yönlendirme için bir sağlık uzmanına danışılması önerilir.

Kalkül, böbrek, safra kesesi ve tükürük bezlerinde görülen bir rahatsızlıktır. Böbreklerde kalkül (böbrek taşı) oluşumunun bazı nedenleri: yetersiz sıvı alımı ve sağlıksız beslenme; bazı bakterilerin böbreklere yerleşip çoğalması; böbrek hastalıkları; asit, kalsiyum, fosfat, oksalat ve sistin gibi maddelerin vücuttan atılamaması. Safra kesesinde kalkül (safra taşı) oluşumunun bazı nedenleri: yüksek yağ ve düşük lif içeren diyet; obezite; hormonlar (östrojen fazlalığı); genetik faktörler. Kalkül oluşumunun belirtileri arasında ağrı, sancı, hazımsızlık ve mide bulantısı bulunur.

Böbrek yetmezliğinde böbreklerin görünümü, hastalığın evresine ve nedenine bağlı olarak değişiklik gösterebilir. Evre 1 ve 2: Böbreklerde hafif hasar vardır, ancak fonksiyon büyük ölçüde korunmuştur. Evre 3: Böbreklerde orta derecede hasar ve fonksiyon kaybı başlar. Evre 4: Böbrek fonksiyonları ciddi oranda düşmüştür. Evre 5 (Son dönem böbrek yetmezliği): Böbrekler neredeyse çalışamaz duruma gelmiştir. Böbreklerin yapısal durumu, ultrason, CT taraması veya MRI gibi görüntüleme yöntemleriyle incelenebilir. Böbrek yetmezliği şüphesi durumunda, doğru teşhis ve tedavi için bir sağlık uzmanına başvurulması önerilir.

Hemodiyaliz doktoru, böbrek yetmezliği olan hastaların tedavisinde uzmanlaşmış bir tıp doktorudur. Başlıca görevleri: Hemodiyaliz tedavisi uygulamak: Hastaların kanını hemodiyaliz cihazlarıyla temizleyerek böbrek fonksiyonlarını yerine getirmek. Diğer sağlık sorunlarına bakmak: Hastaların genel sağlık durumlarını izlemek ve gerekli tıbbi müdahaleleri yapmak. Hemodiyaliz tedavisi, genellikle haftada 3-4 kez, her seans 3-5 saat sürer.

Evet, böbrek nakil hastalarının ömür boyu ilaç kullanması gerekir. Nakil sonrası, vücudun nakledilen böbreği yabancı olarak algılayıp reddetmemesi için bağışıklık sistemini baskılayıcı ilaçlar kullanılır. Ancak, ilerleyen yıllarda ilaç sayısı veya dozları genellikle azaltılabilir.

Akut ve kronik böbrek iltihabı (nefrit) arasındaki temel farklar şunlardır: Gelişim Süresi: Akut böbrek iltihabı (ABY): Ani ve hızlı gelişir, saatler, günler veya birkaç hafta içinde böbrek fonksiyonları bozulur. Kronik böbrek iltihabı (KBY): Yavaş yavaş, yıllar içinde gelişir, böbrek fonksiyonlarındaki bozulma ilerleyicidir. Nedenler: ABY: Ciddi enfeksiyonlar, toksinler, ilaçlar, idrar yollarında tıkanma ve böbreklere giden kan akışında ani azalma gibi nedenlerle ortaya çıkar. KBY: Genellikle diyabet, yüksek tansiyon, genetik faktörler ve uzun süreli enfeksiyonlar veya böbrek hasarları nedeniyle oluşur. Belirtiler: ABY: İdrar çıkışında azalma veya durma, vücutta şişlik, halsizlik, nefes darlığı, bulantı ve kusma gibi belirtilerle kendini gösterir. KBY: Uzun süre belirti vermeyebilir, ancak ileri aşamalarda idrar miktarında değişiklikler, yorgunluk, kas krampları, ciltte kaşıntı, iştahsızlık ve kilo kaybı gibi belirtiler görülür. Tedavi: ABY: Hızlı müdahale ve nedenin ortadan kaldırılmasına yönelik tedavi uygulanır. KBY: İlerlemenin yavaşlatılmasına ve semptomların yönetilmesine yönelik tedavi yapılır.

Klor yüksekliğinin (hiperkloremi) bazı belirtileri şunlardır: Kas güçsüzlüğü; Susama hissi; Baş dönmesi; Solunum hızında artış; Yorgunluk ve bilinç bulanıklığı. Klor yüksekliğinin nedenleri arasında şunlar bulunur: Böbrek hastalıkları; Metabolik asidoz; Cushing sendromu; Dehidrasyon; Aşırı tuz veya IV sıvı alımı. Klor yüksekliği durumunda bir doktora başvurulması önerilir.

Hipoekoik ve hipodens terimleri, böbreklerde görülen lezyonların tıbbi görüntüleme testlerindeki görünümlerini tanımlar. Hipoekoik: Ultrason veya sonografi gibi testlerde, çevredeki normal dokudan daha koyu (daha az ekojenik) bir alan olarak görünen lezyon türüdür. Hipodens: Bilgisayarlı tomografi (BT) veya manyetik rezonans görüntüleme (MRI) gibi testlerde, çevredeki normal dokudan daha düşük yoğunluğa sahip bir alan olarak görünen lezyon türüdür. Böbreklerdeki lezyonların teşhisi ve tedavisi için bir sağlık uzmanına danışılması önerilir.