BilişselSüreçler

Dar bakış açısı, bir kişi ya da grubun olayları, durumları veya fikirleri sınırlı ve dar bir perspektiften değerlendirmesi anlamına gelir. Dar bakış açısının bazı özellikleri: Olaylara yüzeysel yaklaşma; Derinlemesine anlayış geliştirememe; Kendi görüşlerine saplanıp kalma ve farklı bakış açılarını anlamada güçlük çekme. Dar bakış açısının nedenleri: Kişisel deneyimler; Eğitim; Aile yapısı ve kültürel faktörler; Korku ve güvensizlik; Aynı düşüncede olan insanlarla vakit geçirme. Dar bakış açısının sonuçları: Sosyal ilişkilerde empati kurma yeteneğinin zayıflaması ve farklı düşünce tarzlarına sahip insanlarla sağlıklı iletişim kurmanın zorlaşması; Toplumsal sorunlara karşı duyarsızlık; İş ve sosyal hayatta yenilikçi fikirler geliştirme ve farklı çözüm yolları oluşturmanın önünde engel olması; Psikolojik sağlık üzerinde olumsuz etki yaratması. Dar bakış açısını değiştirmek mümkündür, ancak bu süreç zaman ve çaba gerektirir.

Eleştirel düşünme basamakları genellikle beş ana aşamadan oluşur. Bu aşamalar şunlardır: 1. Tanımlama. 2. Hipotez Kurma. 3. Bilgi Toplama. 4. Akıl Yürütme. 5. Değerlendirme. Ayrıca, eleştirel düşünme sürecinde analiz, yorumlama, çıkarım gibi daha detaylı basamaklar da bulunur.

Zihnin nasıl çalıştığına dair bazı açıklamalar şu kitaplarda bulunabilir: Zihin Nasıl Çalışır? - Steven Pinker. Geri Çağırma Terapisi. Ayrıca, YouTube'da "Zihin Nasıl Çalışır? | Sinan Canan ile Açık Beyin" başlıklı bir video bulunmaktadır.

Uç beyin, beynin bölümlerinden biri olup, duyu merkezlerinin bulunduğu yerdir. Uç beynin bazı işlevleri: Konuşma, yazma, öğrenme, bilinçli düşünme, hafıza ve değerlendirme gibi fonksiyonları aktif olarak kullanmak. Beş duyu organından gelen mesajların anlamlandırılması. İstemli hareketlerin kontrolü. Zeka, duyarlılık ve dış çevre ilişkilerinin anlamlandırılması ve düzenlenmesi. Uç beyinde bulunan sağ yarım küre vücudun solundaki organlardan, sol yarım küre ise vücudun sağ tarafındaki organlardan sorumlu olur.

Karar verme yorgunluğunun bazı nedenleri: Üst üste alınan kararlar: Gün boyunca ne kadar çok seçim yapılırsa, her bir karar için beyin o kadar zorlanır. Seçeneklerin fazla olması: Hick-Hyman yasasına göre, seçenek sayısı arttıkça karar verme süresi uzar. Stres: Stres, bilişsel yükü artırır ve odaklanma yeteneğini azaltır. Uykusuzluk: Uykusuzluk, bilişsel yetenekleri zayıflatır ve doğru karar almayı zorlaştırır. Önemli seçimler: Tıbbi kararlar gibi önemli sonuçları olan karmaşık kararlar, daha fazla zihinsel çaba gerektirir. Mükemmeliyetçilik: Her kararı mükemmel verme arzusu gereksiz baskı yaratır. Kan şekeri seviyeleri: Açlık veya uzun süre aç kalarak yapılan diyetler, beynin enerji sıkıntısına yol açar.

İçselleştirme ve dışsallaştırma kavramları farklı bağlamlarda farklı anlamlara gelebilir. Psikolojide içselleştirme ve dışsallaştırma. Psikolojide dışsallaştırma. Dışsallıkların içselleştirilmesi. Bu tanımlamalar dışında, "içselleştirme" ve "dışsallaştırma" terimleri, öyküsel terapi gibi psikoterapi yöntemlerinde de kullanılır.

Sol-sağ ayrımının yapılmasının nedeni, bu ayrımın hafızayı, dili, görsel ve uzamsal işlemleri ve zihinsel dönüşü gerektiren karmaşık bir süreç olmasından kaynaklanır. Sol-sağ ayrımı yaparken yaşanan zorluklar şu nedenlere dayanabilir: Simetri: Sol ve sağın simetrik doğası, bu karışıklığa katkıda bulunur. Beyin asimetrisi: Beynin bir tarafının diğerinden daha büyük olması, sol-sağ ayrımını kolaylaştırır. Dikkat dağınıklığı: Stres veya zaman baskısı altında olmak, sol-sağ karışıklığını artırabilir. Ayrıca, bazı kültürlerde sol elin uğursuz veya kirli sayılması gibi gelenekler de sol-sağ ayrımını etkileyebilir.

Ezber yaparken hangi kasların çalıştığına dair bir bilgi bulunamamıştır. Ancak, ezber yeteneğini geliştirmek için aşağıdaki yöntemler önerilmektedir: Düzenli tekrar. Anlamlı ilişkilendirme. Görselleştirme. Hikayeleştirme. Sağlıklı yaşam tarzı.

Farkındalık sınırı ve seçici hatırlama kavramları farklı anlamlara sahiptir. Farkındalık sınırı, bireyin çevresindeki uyaranlara karşı bilinçli dikkat ve duyarlılığının sınırıdır. Farkındalık, kişinin kendi düşünceleri, duyguları ve çevresindeki olayları bilinçli bir şekilde gözlemlemesi ve kabul etmesi durumudur. Seçici hatırlama ise, kişinin belirli bilgileri hatırlamayı seçip diğerlerini unutması anlamına gelir. Bu durum, algıda seçicilikle ilişkilidir ve kişinin beklentileri, duyguları ve ilgi alanları doğrultusunda bilgileri hatırlamayı veya unutmayı içerir. Bu iki kavram farklı anlamlara sahip olup, farkındalık sınırı bireyin genel dikkat kapasitesini, seçici hatırlama ise belirli bilgilerin hatırlanma sürecini ifade eder.

Bilgi edinme ve düşünme arasındaki ilişki şu şekilde açıklanabilir: Düşünme, karşılaşılan bir problemi zihinde çözebilme gücüdür. Bilgi edinme ise doğru, çarpıtılmamış bilgiye erişim hakkıdır. Bilgi edinme, düşünmenin ön koşuludur; yeterli ve doğru bilgi elde edemeyen birey ve toplumların özgür ve doğru düşünemedikleri söylenebilir. Ayrıca, düşünme iki şekilde incelenir: Serbest düşünme. Bilişsel düşünme.

Evet, anıların zamanla değişmesi normaldir. Anıların değişmesinin bazı nedenleri: Çevresel faktörler ve duygusal durumlar. Hipokampüs ve nöron grupları. Stres, depresyon ve yalnızlık. Yaş. Anıların değişmesi, hafızanın güvenilirliği konusunda sorular doğursa da, bu durum aynı zamanda deneyimlerin ayrılmasına ve bellek işlevinin korunmasına da katkıda bulunabilir.

Nörobilimin temel ilkelerinden bazıları şunlardır: Beyin, zihinsel işlevlerin organıdır. Beyin, davranışsal tepkileri yönlendirir. Beyindeki nöronal bağlantılar plastisiteye sahiptir. Beyin, çevresel etkenler tarafından değiştirilir. Deneyimler, tek bir sinapstaki kimyasal etkinliklere indirgenemez. Ayrıca, Eric Kandel'in nörobiyoloji ilkeleri de nörobilimin temel ilkeleri arasında sayılabilir: İlke 2: Genler ve onların protein ürünleri, beynin işleyişini gerçekleştiren nöronlar arasındaki bağlantı kalıplarının en önemli belirleyicileridir. İlke 3: Davranış ve sosyal etkenler, geri bildirim mekanizmaları ile beyni etkileyerek gen ekspresyonunu ve dolayısıyla nöronların işlevlerini değiştirirler. Nörobilimin temel ilkeleri, sinir sisteminin işleyişini, beyin bölgelerinin fonksiyonlarını ve nöral devrelerin nasıl çalıştığını anlamayı hedefler.

İstemediğin şeyleri bilmek istemenin bazı nedenleri: Belirsizlikten kurtulma: Bilgi, belirsizliği aydınlatır ve bu da güvende hissetmeyi sağlar. Farkındalık artırma: Ne istemediğini bilmek, ne istediğini daha iyi anlamana yardımcı olabilir. Karar verme: İstemediğin şeyleri ayırmak, geriye istediklerin kalır ve onlar arasından seçim yapabilirsin. Ancak, bazı durumlarda istemediğin şeyleri bilmek, duygusal olarak zorlayıcı olabilir.

Beyinde kodlama, özellikle hipokampus ve medial temporal lob (MTL) gibi bölgelerde gerçekleşir. Hipokampus, geçmiş deneyimleri gerçek bilgiye ve kavramsal anlayışa bağlayarak açık anıların oluşumunda ve geri getirilmesinde önemli bir rol oynar. Medial temporal lob, otobiyografik anıları mevcut bilişsel şemalara bağlayarak tutarlı bir yaşam öyküsünün oluşmasına katkıda bulunur. Ayrıca, prefrontal korteks ve beyincik gibi diğer beyin bölgeleri de bellek süreçlerinde yer alır. Kodlama, duyusal girdilerin beynin kullanabileceği ve saklayabileceği bir biçime dönüştürülmesi sürecidir. Bu süreçte kullanılan bazı kodlama türleri şunlardır: Anlamsal kodlama: Verileri anlamına göre sabitler ve akılda tutmayı kolaylaştıran bağlantılar kurar. Görsel kodlama: Renkler, şekiller ve dokular gibi görsel özelliklere dayanır. Akustik kodlama: Ses ve konuşulan kelimeleri hatırlama yeteneğini içerir.

Amintire ve memorie arasındaki temel fark, memorienin bilişsel bir süreç olarak bilgi depolama ve hatırlama yeteneğini ifade etmesi, amintirenin ise bu hatıraların içeriği, genellikle duygusal veya nostaljik bir bağlamda olması ile ilgilidir. Memorie: Teknik veya bilimsel bağlamlarda kullanılır. Örneğin, "memorie RAM" (bilgisayarların geçici veri depolama belleği) veya "memorie celulară" (biyolojide hücrelerin tuttuğu bellek). Amintire: Kişisel, duygusal veya nostaljik bağlamlarda kullanılır. Örneğin, "amintire din copilărie" (çocukluk anıları) veya "amintire nostalgică" (nostaljik anılar).

Algıda seçiciliğin nedenleri iç ve dış etmenler olarak ikiye ayrılır. İç etmenler: İhtiyaçlar ve güdüler. Duygular. Ön yargılar ve inançlar. Dış etmenler: Uyarıcının özellikleri. Çevresel faktörler. Kişi, ihtiyaçlarına veya dış uyarıcılara göre algıda seçim yapabilir, ancak bu seçimler genellikle bilinçli olarak yapılmaz.

Bilgi edinme yolları genel olarak şu şekilde sınıflandırılabilir: Bireysel yaşantılar. Otorite. Tümdengelim. Tümevarım. Bilimsel yöntem. Ayrıca, bilgi edinme yolları şu başlıklar altında da incelenebilir: Araştırma. Tecrübe ve deneyim. Akıl yürütme. Bilgi edinme yolları, farklı felsefi görüşlere göre de sınıflandırılabilir, örneğin: Rasyonalistlere göre: Bilginin kaynağı akıldır. Sezgici görüşe göre: Bilginin kaynağı sezgidir. Pragmatistlere göre: Bilginin kaynağı hayatın kendisidir. Ampirist görüşe göre: Bilginin kaynağı duyu organları yoluyla elde edilen verilerdir.

Cingulate gyrus (singulat korteks) beynin içyan yüzünde, corpus callosumun hemen üstünde yer alan bir beyin bölümüdür. Cingulate gyrus'un bazı işlevleri şunlardır: Ağrı işleme. Duygu. Hafıza. Cingulate gyrus'un hasar alması uygunsuz ağrı hissine ve öğrenme bozukluklarına yol açabilir. Cingulate gyrus, aynı zamanda şu işlevlerle de ilişkilidir: duygusal işleme ve vokalleştirme; duygusal bağlanma ve bağlanma; korku koşullandırma ve duyusal bilgilerle bellek ilişkilendirmesi; endokrin hormon salınımının ve periferik sinir sisteminin otonomik işlevlerinin düzenlenmesi; karar verme. Cingulate gyrus, depresyon, anksiyete bozuklukları, Alzheimer hastalığı ve şizofreni gibi çeşitli nörolojik ve psikiyatrik durumlarda etkilenebilir.

Bir insanın hiçbir şeyi anlamamasının birkaç olası nedeni: İfade etme biçiminde sorun olması. Derin düşünme ve detaylara odaklanma. Temel eksikliği. Anlama isteksizliği. Ayrıca, felsefede de insanın hiçbir şeyi kesin olarak bilemeyeceği ve anlamanın kişiden kişiye değişen bir yorum olduğu görüşü de bulunmaktadır.

Süreç temelli yaklaşım, psikolojide bireyin yaşadığı semptomlardan ziyade psikolojik süreçlerine odaklanan bir terapi yöntemidir. Kabul ve Adanmışlık Terapisi (ACT), süreç temelli bir terapi yaklaşımına örnektir. Süreç temelli öğretim ise, öğrenme süreçlerinde öğrencinin aktif rol oynaması için kendi kendini uyarmasını, gayrete getirmesini ve böylece bağımsız şekilde gerçek bir öğrenmeyi öğrenmesini vurgulayan bir öğretim yaklaşımıdır.