Bakteriler

POLYNAT, insan vücudunda bazı tip bakterilerin neden olduğu enfeksiyonları yok etmek için kullanılan bir ilaçtır. Kullanım alanları: Pseudomonas aeruginosa bakterisinin neden olduğu idrar yolları, beyin zarı iltihabı (menenjit) ve kan dolaşımı enfeksiyonlarının tedavisinde tercih edilir. Escherichia coli, Aerobacter aerogenes ve Klebsiella pneumoniae gibi organizmaların neden olduğu enfeksiyonlarda kullanılabilir. İlacın kullanımı ve dozajı doktor tarafından belirlenmelidir.

Kıyıya vurmuş bir cesedin kokmasının sebebi, vücudun çürümeye başlamasıdır. Çürüme sırasında, mikroorganizmalar (bakteriler ve mantarlar) vücutta bulunan organik maddeleri parçalar ve gazlar (örneğin metan, karbondioksit, amonyak ve kükürt bileşenleri) açığa çıkar. Ayrıca, "ölü eti yiyen" böcekler ve bu sırada meydana gelen bakteri oluşumları da kokuya neden olan etkenlerdendir. Cesedin kokması, çevre koşullarına bağlı olarak değişiklik gösterebilir.

Amerikan ve Avrupa yavru çürüklüğü arasındaki bazı farklar şunlardır: Etken bakteriler: Amerikan yavru çürüklüğü, Paenibacillus larvae bakterisi tarafından oluşturulurken, Avrupa yavru çürüklüğü Melissococcus plutonius bakterisi tarafından oluşturulur. Ölümlerin yeri: Amerikan yavru çürüklüğünde ölümler genellikle kapalı gözlerdeki larva ve pupa döneminde gerçekleşirken, Avrupa yavru çürüklüğünde ölümler açık gözlerdeki larvalarda görülür. Larvaların görünümü: Amerikan yavru çürüklüğünde larvalar çürüyüp sulu ve yapışkan bir pelte haline gelirken, Avrupa yavru çürüklüğünde larvalar C şeklinde kıvrılmış olup, gözün tabanına yapışmazlar. Koku: Amerikan yavru çürüklüğünde kovan açıldığında çürümüş et kokusu yayılırken, Avrupa yavru çürüklüğünde kokuşmuş et veya kızarmış patates gibi bir koku hakimdir. Bulaşma: Amerikan yavru çürüklüğü, hastalıklı kolonilerin sağlam kolonilerle birleştirilmesi veya sterilize olmayan ekipmanların kullanılmasıyla bulaşırken, Avrupa yavru çürüklüğü genellikle geç ilkbaharda koloni stres etkenleri ve protein eksikliği nedeniyle ortaya çıkar.

Teikoik ve lipoteikoik asit, gram pozitif bakterilerde bulunur. Teikoik asit, gram pozitif bakterilerin peptidoglikan tabakasında yer alır. Lipoteikoik asit, teikoik asidin hücre zarı lipid tabakasına bağlı olduğu formudur.

Klavulanik asit, özellikle beta-laktamaz üreten bakterilere karşı etkilidir. Bu bakteriler arasında: Gram-pozitif bakteriler: Staphylococcus aureus, Enterococcus faecalis, Staphylococcus epidermidis, Staphylococcus saprophyticus, Streptococcus pneumoniae, Streptococcus pyogenes ve Viridans grup streptokoklar bulunur. Gram-negatif bakteriler: Enterobacter türleri, Escherichia coli, Haemophilus influenzae, Klebsiella türleri, Moraxella catarrhalis, Eikenella corrodens, Neisseria gonorrhoeae, Proteus mirabilis yer alır. Anaerobik bakteriler: Bacteroides türleri, Fusobacterium türleri ve Peptostreptococcus türleri bulunur. Klavulanik asit, amoksisilin ile birlikte kullanıldığında, amoksisilinin antibakteriyel spektrumunu genişletir ve dirençli bakterilere karşı güçlü bir bakterisit etki elde edilir.

İnsan gözü, göz mikrobiyomunda bulunan bakterileri göremez. Göz mikrobiyomu, dört ana bakteri cinsini içerir: Staphylococci, Diphtheroids, Propionibacteria ve Streptococci. Bu bakteriler, gözün yüzeyinde yaşar ve çeşitli göz hastalıklarının gelişiminde rol oynayabilir. Ancak, bu bakterilerin varlığı veya yokluğu insan gözü tarafından doğrudan gözlemlenemez.

Anaplasma ve Ehrlichia, Rickettsiales takımına aittir. Bu takım, hücre içi bakterileri içerir ve Rickettsiaceae ile Anaplasmataceae ailelerini kapsar.

Parazit ve bakteri arasındaki bazı farklar şunlardır: Tanım: Parazitler, konaklarında yaşayan ve enfeksiyona neden olan organizmalardır. Boyut: Bazı parazitler mikroskobik iken bazıları makroskopik olabilir. Üreme: Parazitler hem eşeyli hem de eşeysiz üreme gösterebilir. Konak gereksinimi: Parazitlerin yaşam döngüsünü tamamlamak için konaklara ihtiyacı vardır. Hastalık nedeni: Tüm parazitler konaklarına enfeksiyona neden olur. Örnekler: Parazit örnekleri arasında keneler, bitler ve bazı solucanlar (helmintler) bulunur.

MEB müfredatında kaç çeşit bakteri olduğuna dair bir bilgi bulunamamıştır. Ancak, bakterilerin sınıflandırılması hakkında bilgi verilebilir. Bakteriler, şekillerine, beslenmelerine, boyanmalarına ve solunumlarına göre sınıflandırılır. Şekillerine göre: yuvarlak (coccus), çubuk (bacillus), spiral (spirillum), virgül (vibrio). Beslenmelerine göre: ototrof (fotosentetik ve kemosentetik) ve heterotrof (parazit ve saprofit). Boyanmalarına göre: Gram (+) ve Gram (-). Solunumlarına göre: aerob, anaerob ve geçici anaerob veya geçici aerob.

"Predominant gram negatif basiller görüldü" ifadesi, idrar testinde gram negatif basillerin baskın olduğunu ifade eder. Gram negatif basiller, hastane ortamında bulunan ve tedavi edilmesi zor olan zararlı bakterilerdir. İdrarda gram negatif basil görülmesi durumunda, doktor ilaç tedavisi önerebilir. Kesin tanı ve uygun tedavi için bir sağlık uzmanına danışılması önerilir.

Pis tuvaletlerde bulunabilecek bazı bakteriler şunlardır: Staphylococcus. Streptococcus. E. coli. Shigella. Campylobacter, Enterococci, Salmonella, Shigella, Staph, Strep ve Yersinia. Ayrıca, tuvaletlerde norovirüs, rotavirüs ve hepatit A ile E gibi virüsler de bulunabilir. Tuvaletlerden bulaşan hastalıklardan korunmak için hijyen kurallarına dikkat etmek önemlidir.

Hayır, boğaz kültüründe normal flora bakterilerinin üremesi tehlikeli değildir. Bu durum, boğazda enfeksiyöz bakterilerin bulunmadığını gösterir ve "normal boğaz flora bakterileri üredi" şeklinde bir raporla belirtilir. Ancak, boğaz kültüründe beta hemolitik streptokok üremesi durumunda, bu bakterilerin A grubu olup olmadığını belirlemek önemlidir; çünkü A grubu beta hemolitik streptokoklar ciddi komplikasyonlara yol açabilir.

Arke ve bakterilerde DNA'yı saran protein histon değildir. Bakterilerde DNA, nükleoid adı verilen bir bölgede bulunur ve genellikle histon proteinleri ile sarılmaz. Arkelerde ise bazı türler, DNA'larını histon benzeri proteinler olan histonoid proteinler ile sarabilir. Bu nedenle, doğru cevap histon değil, histonoid proteinlerdir.

Bağırsakta histamin üreten bazı bakteriler: Enterobactericeae türleri: Hafnia aluei, Morgnella morganii ve Klebsiella pneumonia. Laktik asit bakterileri: Lactobasillus hilgardii, Lactobasillus buchnerii, Lactobasillus curvatus ve Oenococcus oeni. Ayrıca, bağırsak florasında bulunan bazı bakteri türleri de histidin ve histamin üretebilir.

Aminoglikozidler, genellikle dar spektrumlu antibiyotikler olarak kabul edilir ve Gram-negatif aerobik basiller üzerine etkilidir. Bazı duyarlı bakteri türleri: E. coli; Salmonella; Enterobacter; Proteus; Klebsiella; Shigella; Serratia türleri; Pseudomonas aeruginosa; Staph. aureus; Strep. epidermidis. Streptomisin ve dihidrostreptomisin, en dar spektrumlu üyeler olup, sadece Gram-negatif bakterilere etkilidir. Gram-pozitif bakterilere karşı etkinlikleri sınırlıdır ve anaerob bakterilere zayıf etkilidirler.

Çiğ et, sağlık açısından çeşitli riskler taşıdığı için yenmemelidir. Çiğ ette bulunan bazı tehlikeler: Bakteri ve parazitler: Salmonella, E. coli, brusella gibi patojenler ve Taenia saginata, Taenia solium gibi parazitler çiğ ette bulunabilir ve tüketildiğinde gıda zehirlenmelerine, enfeksiyonlara ve ciddi sağlık sorunlarına yol açabilir. Sindirim sorunları: Çiğ etin sindirimi zordur ve uygun şekilde saklanmaması veya işlenmemesi durumunda sindirim sistemi enfeksiyonlarına neden olabilir. Besin değerinin kaybı: Çiğ etin pişirilmesi, besinlerin sindirilebilirliğini artırır ve besin değerini korur. Özellikle çocuklar, hamile veya emziren kadınlar ve yaşlı yetişkinler gibi risk grubundaki bireyler çiğ et yemekten kaçınmalıdır.

Denitrifiye edici bakterilerden bazıları şunlardır: Pseudomonas aeruginosa, Pseudomonas fluorescens, Pseudomonas stutzeri; Paracoccus denitrificans; Thiobacillus denitrificans; Bacillus licheniformis; Achromobacter, Acinetobacter, Aeromonas, Alcaligenes, Aquaspirillum, Azospirillum, Bacillus, Beggiatoa, Chromobacterium, Clostridium, Desulfovibrio, Erythrobacter, Gallionella, Halobacterium, Halomonas, Hyphomicrobium, Neisseria. Denitrifikasyon, bir solunum olayı olduğundan, enerji kaynağı olarak oksitlenebilir bir substrat ya da elektron vericisine ihtiyaç vardır.

Mad7 (ErCas12a), Eubacterium rectale bakterisinden elde edilen bir CRISPR enzimidir.

Antibiyotik direnci en çok görülen bakteriler arasında şunlar yer alır: Enterobacteriaceae ailesi bakterileri. Acinetobacter spp.. Pseudomonas aeruginosa. Ayrıca, metisiline dirençli Staphylococcus aureus (MRSA), vankomisine dirençli enterokok (VRE) ve çoklu dirençli gram negatif çomaklar gibi bakteriler de antibiyotik direnci gösteren türler arasında yer alır.

Hayvan leşi, çürümeye başlayan hayvan cesedinden çıkan gazlar ve organik bileşikler nedeniyle kokar. Cesedin çürümesiyle arta kalan maddeden zehir ve kuvvetli bir leş kokusu oluşur.