Bağırsaklar

Intestinal kelimesi, "bağırsak" anlamına gelir.

Ülserde mide veya ince bağırsağın iç yüzeyindeki yüzey hücreleri zarar görür.

Duodenum, onikiparmak bağırsağı anlamına gelir ve ince bağırsağın ilk ve en kısa kısmıdır.

Asendan kolon, tıpta kalın bağırsağın ilk bölümü anlamına gelir ve çekumun üstündeki kısmı kapsar. Bu bölüm, ince bağırsağın son kısmı olan ileumun çıkışından başlayarak karın boşluğunda sağ tarafta yer alır ve karaciğerin alt kısmına doğru ilerler.

Oniki parmak bağırsağı (duodenum) yaklaşık 25-38 cm (10-15 inç) uzunluğundadır.

Hazımsızlığa çeşitli organların bozukluğu neden olabilir, bunlar arasında: Pankreas: Pankreas hastalıkları, tüm besin maddelerinin sindirimi için gerekli enzimleri üretemediğinde hazımsızlık ortaya çıkar. Karaciğer ve safra kesesi: Bu organların fonksiyon bozuklukları, özellikle yağ içeren gıdaların sindirimini etkiler. Mide: Mide asidi üretiminin yetersizliği, proteinlerin sindirimini engelleyerek hazımsızlığa yol açabilir. Bağırsak florası: Bağırsak flora bozuklukları da hazımsızlık nedenleri arasında yer alır. Ayrıca, stres, yanlış beslenme alışkanlıkları ve bazı ilaçlar da hazımsızlığa katkıda bulunabilir.

İnce bağırsaktan sonra gelen bölüm kalın bağırsaktır.

Mezenter, karın boşluğunu kaplayan ve bağırsakları karın duvarına bağlayan çift katlı ince zar kıvrımıdır. Mezenterin bazı işlevleri: - Bağırsakları desteklemek ve yerinde tutmak. - Bağırsaklara kan ve besin sağlayan kan damarları ve lenfatik damarlar içermek. - Enerji kaynağı olarak görev yapan yağ hücreleri bulundurmak. - Enfeksiyona karşı korunmaya yardımcı olan bağışıklık hücreleri içermek. Mezenter, son yıllarda tıp dilinde yeni bir organ olarak kabul edilmektedir.

Duodenum ve duode terimleri farklı anlamlara sahiptir: - Duodenum: İnce bağırsağın ilk kısa bölümüdür ve Latince "on iki parmak" anlamına gelen "duodēnum digitōrum" ifadesinden türemiştir. - Duode: Bu terim, duodenum ile ilgili değildir ve bilinen bir anlamı yoktur.

Kalın bağırsağın ilk bölümü olan çekum, sindirim sürecinde önemli işlevler üstlenir ve bu nedenle önemlidir: 1. Suyun Geri Emilimi: Çekum, kalın bağırsağa gelen atıklardaki suyun geri emilimini tamamlar, bu da besinlerin sindirimi ve emilimi için gereklidir. 2. Atıkların Depolanması: Çekum, sindirilemeyen kısmın dışkı olarak depolanmasını sağlar ve bu atıkların vücuttan atılmasını düzenler. 3. Bağışıklık Fonksiyonu: Kolon duvarlarındaki lenfoid doku, vücudun enfeksiyonlara karşı korunmasına yardımcı olur.

Villus ve mikrovillus ince bağırsağın iç yüzeyinde bulunan yapılardır, kript ise bu yapılarla doğrudan ilişkili değildir. - Villus: İnce bağırsağın epitel dokusunun oluşturduğu kıvrımlara verilen addır. - Mikrovillus: Villusları oluşturan epitel hücrelerinin yaptığı sitoplazmik uzantılardır. Kript terimi, genellikle bağırsakların iç yüzeyindeki bezlerin oluşturduğu çukurları ifade eder.

İnsan kalın bağırsağının boyu yaklaşık 150 cm'dir.

Safra, karaciğer tarafından üretilir ve oniki parmak bağırsağına (duodenum) salgılanır.

Kolonun (kalın bağırsak) görevleri şunlardır: 1. Su ve Elektrolit Emilimi: Kolon, ince bağırsaktan gelen sıvı atıktan suyu ve bazı elektrolitleri geri emer. 2. Dışkı Oluşumu ve Depolanması: Suyun geri emilmesiyle sıvı atık, katı veya yarı katı dışkıya dönüştürülür ve bu dışkı rektumda depolanır. 3. Bağırsak Mikrobiyotasına Ev Sahipliği: Kolon, sindirime yardımcı olan, bazı vitaminleri sentezleyen ve bağışıklık sistemini destekleyen trilyonlarca mikroorganizma barındırır. 4. Kısa Zincirli Yağ Asitleri Üretimi: Bağırsak bakterileri, sindirilemeyen lifleri fermente ederek kolon hücreleri için önemli bir enerji kaynağı olan kısa zincirli yağ asitleri üretir. 5. Mukus Üretimi: Kolon duvarı, dışkının kolayca ilerlemesini sağlayan ve bağırsak zarını koruyan bir mukus tabakası üretir.

Kör bağırsağın (cecum) görevleri şunlardır: 1. Elektrolit Emilimi: Su, sodyum, potasyum, klor gibi elektrolitleri emer. 2. Vitamin Sentezi: Gram negatif anaerobik bakterilerin ürettiği B5, B7, B12 ve K vitaminlerini emerek vücut için gerekli olan K vitamini sentezler. 3. Dışkı Depolaması: Dışkının depolanarak dışkılama öncesi boşaltım yapılmasını sağlar. 4. Bağışıklık Desteği: Apendiks, bağışıklık hücrelerinin üretiminde ve bazı enfeksiyonlara karşı dirençte rol oynar. 5. Besin Depolama: Özellikle lif açısından zengin gıdaların depolanmasına yardımcı olur.

Kalın bağırsağın içi, mukoza adı verilen bir tabaka ile kaplıdır. Kalın bağırsağın duvarında ayrıca üç tabaka daha bulunur: 1. Kas tabakası: Besin maddelerinin ileri doğru hareket etmesini sağlar. 2. Seroza tabakası: Bağırsak duvarının en dış kısmında yer alır ve bağırsağın karın boşluğu içinde diğer organlara yapışmasını engeller. 3. Submukoza tabakası: Kan damarı, sinir ve bağ dokusundan oluşur. Kalın bağırsağın içi, boğumlardan oluşan bir yapıya sahiptir ve bu boğumlara haustra coli denir.

Safra yolu, oniki parmak bağırsağına açılır.

İnce ve kalın bağırsakta farklı epitel türleri bulunur: İnce bağırsakta: Çizgili kenarlı (mikrovilluslu) tek katlı prizmatik epitel. Kalın bağırsakta: Seyrek mikrovilluslu tek katlı silindirik epitel.

Pankreasta üretilen enzimler, ince bağırsağın onikiparmak bağırsağı (duodenum) bölümünde aktifleşir.

Bulbus duodeni — oniki parmak bağırsağının mideden sonra gelen ilk kısmıdır.