AsitBaz

Turnusol kağıdı ile asitlik ve bazlık ölçümü şu şekilde yapılır: Kuru maddeler için: Turnusol kağıdı, önce arıtılmış suyla ıslatılmalıdır. Sıvı numuneler için: Numuneye daldırılır veya yüzeye sürülür. Renk değişimi: Mavi turnusol kağıdı, asidik ortamlarda kırmızıya döner. Kırmızı turnusol kağıdı, bazik ortamlarda maviye döner. Örneğin, bir bazik çözelti asidik hale getirilmek isteniyorsa, çözeltiye yavaş yavaş asit çözeltisi eklenir. Turnusol kağıdı, gazların pH derecesini ölçmek için de kullanılır, ancak bu durumda kağıt ıslatılmalıdır; çünkü gaz suda çözündüğünde tepkime gerçekleşir.

Asit-baz dengesi çalışma kağıdı hakkında bilgi bulunamadı. Ancak, asit-baz dengesi ile ilgili bazı kaynaklar şunlardır: acikders.ankara.edu.tr sitesinde "Asit-Baz Dengesi" başlıklı bir ders notu bulunmaktadır. mustafaaltinisik.org.uk sitesinde asit-baz dengesi ve tampon sistemler hakkında bilgiler içeren bir belge mevcuttur. zootekni.org.tr sitesinde asit-baz dengesi hakkında bir doküman yer almaktadır. lisedekimya.wordpress.com sitesinde asit-baz dengesi ile ilgili bir çalışma notu bulunmaktadır.

Titrasyonun amacı, bir numune çözeltisindeki analitin (analiz edilecek madde) konsantrasyonunu belirlemektir. Bu amaç doğrultusunda, konsantrasyonu bilinen bir reaktif (titrant) analite belirli bir miktarda eklenerek kimyasal reaksiyon tamamlanana kadar devam ettirilir. Titrasyonun kullanıldığı bazı alanlar şunlardır: Su kalitesi testleri. İlaç analizleri. Gıda sektörü. Pil malzemelerindeki metal içeriğinin belirlenmesi.

KOH (potasyum hidroksit) sulu çözeltisi bazdır. Su ile etkileşime girdiğinde güçlü bir bazik çözelti oluşturur.

Na2CO3 (sodyum karbonat) bir bazdır. Suda çözündüğünde hidroksit iyonları (OH-) oluşturarak pH seviyesini artırır.

NaHCO3 (sodyum bikarbonat), bir bazdır. Sodyum bikarbonat, halk arasında kabartma tozu olarak da bilinir ve antiasit özelliği vardır.

Asit-baz tepkimesi, aşağıdaki belirtilerle anlaşılabilir: Turnusol kağıdı: Asitler, mavi turnusol kağıdının rengini kırmızıya çevirir. Elektrik iletkenliği: Asit ve bazların sulu çözeltileri, iyonlarına ayrışarak elektrik akımını iletir. Tepkimeler: Asitler, metallerle tepkimeye girerek hidrojen gazı (H2) açığa çıkarır ve bazlarla tepkimeye girerek tuz ve su oluşturur. İndikatörler: Asit ve bazlar, bazı renkli maddelerin rengini değiştirir. Asit-baz tepkimelerini anlamak için pH kağıdı veya pH metre aleti de kullanılabilir.

OH⁻ iyonu (hidroksit iyonu) bir bazdır. Bu sonuç, farklı asit-baz teorilerine dayanarak şu şekilde açıklanabilir: Arrhenius teorisi. Brønsted-Lowry teorisi. Lewis teorisi. Ayrıca, pH değeri 7'den büyük olan çözeltiler, OH⁻ iyonunun varlığını gösterir.

Asit ve bazın mideye etkileri: Mide asidi (hidroklorik asit), sindirim enzimleri ve besin emilimini sağlayan çeşitli maddelerin karışımıdır. Mukus tabakası, mide duvarlarını asitin zararlı etkilerinden korur. Bazik maddeler, mide asidini nötralize edebilir. Beslenme düzenindeki bozukluklar, stres, sigara ve alkol kullanımı gibi faktörler mide asidinin düzensizleşmesine yol açabilir.

Asit ve baz ayarının nasıl yapılacağına dair bazı bilgiler şu şekildedir: Titrasyon. Vücutta asit-baz dengesinin sağlanması. Asit ve baz ayarının doğru bir şekilde yapılabilmesi için bir uzmana danışılması önerilir.

Potasyum dikromat (K₂Cr₂O₇) asit değildir, oksitleyici bir madde olarak kullanılan inorganik bir kimyasal reaktiftir. Bu bileşik, suda çözündüğünde iyonize olur, ancak kendisi ne asit ne de baz olarak sınıflandırılır. Potasyum dikromatın asidik veya bazik özellikler göstermesi, çözeltinin pH seviyesine bağlı olarak değişebilir.

Yağ çözücüler genellikle bazik (alkali) özellikler gösterir. Bunun sebebi, yağların asitlerden oluşan bir yapıya sahip olması ve bazik maddelerin asitleri nötralize ederek yağları çözmesidir. Ancak, bazı durumlarda asitler de yağ çözmede kullanılabilir. Yağ çözücülerin asidik veya bazik olup olmadığını kesin olarak belirlemek için pH değeri ölçülmelidir. pH değeri 7’nin altında olan çözücüler asidik, 7’nin üzerinde olanlar ise bazik olarak kabul edilir.

Deterjanlı su bazdır. Bunun bazı nedenleri şunlardır: pH değeri yaklaşık 9'dur. Ele kayganlık hissi verir. Tadı acıdır. Kırmızı turnusol kağıdının rengini maviye çevirir.

NO (azot monoksit) ne asit ne de bazdır; nötr bir bileşiktir. Bunun sebebi, oksijen ve azot atomlarının sayısının eşit olmasıdır. Ancak, az miktarda suda çözündüğünde hidrojen iyonları (H+) oluşturabildiği için nitrik oksit biraz asidik özelliklere sahip olabilir.

Bazı asit-baz indikatörleri ve renkleri: Metil kırmızısı: HIn formundayken kırmızı, ayrıştıktan sonra In- formuna girer ve bu form sarı renktedir. Metil sarısı: pH 2,9 - 4,0 arasında asit iken kırmızı, baz iken sarıdır. Metil turuncusu: pH 3,1 - 4,4 arasında asit iken kırmızı, baz iken turuncu renktedir. Bromfenol mavisi: pH 3,0 - 4,6 arasında asit iken sarı, baz iken koyu mavi veya mor renktedir. Fenol kırmızısı: pH 6,4 - 8,0 arasında asit iken sarı, baz iken kırmızıdır. Fenolftalein: pH 8,0 - 10,0 arasında asit iken renksiz, baz iken kırmızıdır. İndikatörlerin renk değiştirme aralıkları, pH değerlerine bağlıdır ve bu aralıklar indikatörden indikatörüne farklılık gösterir.

Mavi ve kırmızı turnusol kağıtları arasındaki temel fark, asidik ve bazik çözeltilerle temas ettiklerinde gösterdikleri renk değişiklikleridir: Kırmızı turnusol kağıdı, bazik (alkali) çözeltilerle temas ettiğinde maviye döner. Mavi turnusol kağıdı ise asidik çözeltilerle temas ettiğinde kırmızıya döner. Nötr çözeltilerde ise renk değişimi gözlenmez.

Evet, kırmızı lahana suyu asit-baz ayracı (belirteç) olarak kullanılabilir. Kırmızı lahana suyu, pH seviyelerine bağlı olarak renk değişimi gösterir. Asidik ortamda kırmızı renktedir. Nötr ortamda mor renktedir. Alkali ortamda yeşil veya sarı renktedir. Bu özelliği sayesinde, bir çözeltinin asidik veya alkali olup olmadığını anlamak mümkündür.

Nötralleşme tepkimesi ile asit-baz tepkimesi arasındaki temel farklar şunlardır: Tepkime Ürünleri: Her nötralleşme tepkimesi, mutlaka su ve genellikle bir tuz üretir. Reaksiyon Türü: Nötralleşme, spesifik bir asit-baz tepkimesi türüdür. Örnekler: HCl ile NaOH arasındaki tepkimede hem su (H₂O) hem de tuz (NaCl) oluşur; bu bir nötralleşme tepkimesidir.

pH değeri 7'den büyük olan maddeler baz olarak tanımlanır. pH değeri 7 olan çözeltiler nötr, 7'nin altında olanlar ise asidik kabul edilir.

Nötrleşme ve nötr atom arasındaki fark şu şekildedir: Nötrleşme: Asitlerle bazların birleşmesi sonucu oluşan maddelere "tuz" denir. Bu birleşme olayına "nötrleşme" denir. Nötr Atom: Elektron ve proton sayısı birbirine eşit olan atomlara nötr atom denir. Özetle, nötrleşme bir kimyasal reaksiyonun sonucu, nötr atom ise atomun yapısal bir özelliğidir.