Tahrîm, "haram kılmak, yasaklamak, men etmek" anlamına gelir. Tahrîm Suresi, adını, Hz. Peygamber’in, helâl olan bir şeyi kendisine haram kıldığından söz eden ve “Tahrîm Âyeti” diye adlandırılan birinci âyetten almıştır. Tahrîm, aynı zamanda bir fıkıh usulü terimi olarak, kıyasta illet belirleme yollarından biri olup, nassla veya icma' ile belirtilmeyen ve hüküm için illet olmaya elverişli olan niteliği tespit etmek anlamına gelen "tahrîcu'l menât" ile de ilişkilidir.