AntikYunan

Atina Okulu, İtalyan Rönesans dönemi ressamı Raffaello Sanzio tarafından 1509-1511 yılları arasında yapılmış bir fresk olup, entelektüel kavramları görsel olarak temsil etmesi açısından önemlidir. Eserin önemli olmasının bazı nedenleri: Felsefi derinlik: Tablodaki figürler, Antik Yunan felsefesinin önde gelen isimlerini ve farklı ekollerden temsilcileri içerir. Kompozisyon ve teknik: Raffaello, figürleri zarif pozlar ve hareketlerle canlandırmış, mimari perspektif kullanarak derinlik hissi yaratmıştır. Kültürel etki: Eser, klasik ve Rönesans düşüncesinin birleşimini ve insanın entelektüel gelişimini kutlar. Tarihî ve sanatsal değer: Atina Okulu, Rönesans insanının bilgiye ve antik kültüre olan hayranlığını yansıtır ve sanat tarihinde unutulmaz bir eser olarak yerini almıştır.

Herkül (Herakles), Yunan mitolojisinde tanrıların kralı Zeus ile ölümlü kadın Alkmene’nin oğludur. Herkül’ün gerçek hikayesinin bazı önemli noktaları şunlardır: Doğumu: Zeus, Alkmene’nin kocası Amphitryon’un şeklini alarak bir gece Alkmene’yi ziyaret etmiş ve Herkül bu şekilde dünyaya gelmiştir. Çocukluğu: Hera, Herkül’ü yok etmek için iki cadı göndermiş, ancak başarısız olmuşlardır. 12 Görev: Kral Eurystheus tarafından verilen ve Herkül’ün dayanıklılığını, cesaretini ve gücünü test eden tehlikeli görevlerdir. Ailesini öldürmesi: Hera’nın büyüsü yüzünden Herkül, kendi çocuklarını öldürmüş ve bu suçlulukla yaşamıştır. Ölümsüzlüğe kavuşması: Birçok tehlikeli görevi başarıyla tamamlayan Herkül, Yunan mitolojisinde ölümsüzleşmiştir. Herkül’ün hikayesi, sadece fiziksel güçten ibaret olmayıp, aynı zamanda fedakarlık, azim ve insan iradesinin sınırlarını zorlayan maceralarla doludur.

Athena'nın en büyük tapınağı, Partenon (Parthenon) olarak bilinen ve MÖ 5. yüzyılda Atina Akropolisi'nde inşa edilen yapıdır. Partenon, Antik Yunan'dan günümüze kalan en iyi bilinen yapılardan biridir ve Antik Yunan mimarisinin en büyük eseri olarak kabul edilir.

Antik Yunan'ın üç büyük filozofu Sokrates, Platon ve Aristoteles'tir.

Hayır, Odysseia ve İlyada aynı değildir. Konu: Odysseia, Truva Savaşı'ndan sonra İthaka kralı Odysseus'un eve dönüş yolculuğunu anlatırken, İlyada Truva Savaşı'nın son günlerini konu alır. Karakterler: İlyada'da karakterler kahramanlık ve savaş becerileri ile tanımlanırken, Odysseia'da zeka ve kurnazlık ön plandadır. Yapı: İlyada, doğrusal bir anlatıma sahipken, Odysseia daha epizodik bir yapıya sahiptir ve çeşitli maceraları içerir.

Rosa Agizza'nın "Antik Yunan'da Mitoloji Masallar ve Söylenceler" kitabı 371 sayfadır. Bazı kaynaklarda ise sayfa sayısı 390 olarak belirtilmektedir.

Kopis, eski Yunanlılar tarafından kullanılan, pala veya palaya benzeyen, kavisli bıçağı olan tek kenarlı bir kılıç türüdür. Özellikleri: Malzeme: Genellikle bronz veya demirden yapılmıştır. Sap: Ahşap veya kemik sapı vardır. Şekil: Uca doğru daralan bir eğrisi vardır. Kullanım: Hem savaş hem de tören amaçlı kullanılmıştır. Kullanım Alanları: Savaş: Özellikle atlı savaşlarda tercih edilmiştir. Ritüel: Hayvan kesimi, kurban sunma gibi ritüellerde de kullanılmıştır. Popülerlik: Spartalılar arasında popüler bir silahtı. Evrimi: Osmanlı döneminde Balkanlar ve Anadolu'da kullanılan yatağan'ın kopis'in bir türevi olduğu düşünülmektedir.

Thebai'nin mitolojik hikayelerinden bazıları şunlardır: Kadmos'un Thebai'yi kurması. Dionysos'un gelişi. Laios ve Iokaste'nin hikayesi. Oedipus'un hikayesi. Ayrıca, Thebai'nin eşcinsel savaşçılarıyla ilgili mitolojik hikayeler de bulunmaktadır.

Antik Yunan heykellerinde idealizmin birkaç nedeni vardır: Felsefi temeller: İdealizm, Antik Yunan'da 5. yüzyılın ikinci yarısında düşünceyi şekillendiren bir fikirdi. Toplumsal değişim: Demokrasinin gelişmesiyle halk yönetimde söz sahibi olmuş, insana verilen değer artmıştı. Sanatsal denge: Gerçekçilik ile idealizm arasında bir denge kuruldu. Ahlaki ve felsefi değerler: İdealize edilen bedenler, hem fiziksel mükemmelliği hem de ahlaki erdemleri temsil ediyordu. Antik Yunan heykellerindeki idealizm, Rönesans döneminde de sanatçıları etkilemiş ve Michelangelo ile Leonardo da Vinci gibi sanatçılar tarafından yeniden canlandırılmıştır.

Arkhe, Antik Yunan felsefesinde "başlangıç", "ilk", "ilk neden" veya "temel yapı taşı" anlamlarına gelir. Logos ise "yasa", "akıl", "cümle", "düşünce" ve "ölçü" gibi birçok anlama gelen çok boyutlu bir sözcüktür.

Krotonlu Theano, yaklaşık MÖ 600-550 yılları arasında yaşamış Antik Çağ'ın ilk kadın filozoflarından biridir. Özellikleri: Doğum ve Aile: Muhtemelen Girit'te doğmuş, Brontinos'un kızıdır. Eğitim: Pisagor'un eşi, öğrencisi ve ilk takipçilerindendir. İlgi Alanları: Matematik, geometri ve felsefeye ilgi duymuş, cebir ve müziğe değer vermiştir. İnançlar: Reenkarnasyon öğretisini benimsemiş, evrenin sayılarla inşa edildiğini savunmuştur. Katkıları: Eşinin ölümünden sonra Pisagor Okulu'nu yönetmiş ve kız öğrencilere ders vermiştir. Theano'ya atfedilen bazı eserler arasında "Pisagorcu Apofthegms", "Kadın Tavsiyesi" ve "Dindarlık Üzerine" bulunmaktadır.

Antik Yunan Tragedyası: Kökenleri: Dionysos kültüne ve dithyrambos (Dionysos'a adanmış dans eşliğinde söylenen şarkı) ritüellerine dayanır. Özellikler: Asil bir kahramanın hata, tanrıların isteği veya kader nedeniyle düşüşünü konu alır. Temsilciler: Aiskhyleos, Sofokles, Euripides. Antik Yunan Komedisi: Kökenleri: Dionysos kültüne ve phallus ilahilerine dayanır. Özellikler: Taşlama (hiciv) içerir, toplumsal ve siyasi konuları ele alır. Temsilciler: Aristophanes, Menandros, Krates.

500'ler Meclisi, Antik Yunan'da şehrin günlük işleriyle uğraşmak için görevlendirilmiş vatandaşların meclisidir. Atina'da, Tiranlık yönetiminin sona ermesinin ardından, halkın daha fazla yönetime katılma talebinin karşılık bulması ile MÖ 508-507 yılında, Kleisthenes tarafından yeni bir anayasa ile kurulmuştur. 500'ler Meclisi'nin bazı görevleri: Devlet binalarını denetlemek ve yeni inşaatlarda yolsuzluk yapılmasını engellemek; Savunma bütçesi, dini bayramların giderleri ve verilecek ödüllere ilişkin bütçeleri belirlemek; Devlet arazilerinin ve madenlerin satışa çıkarılması veya kiralanması, işletilmesi gibi işlemleri yürütmek. Demokratik yönetimlerde meclis üyeleri genellikle çoğunluk tarafından seçilir ve bir yıllığına hizmet ederken, oligarşik yönetimlerde mevkilere miras yoluyla ulaşılabilirdi.

Parthenos, Antik Yunan mitolojisinde ve mimarisinde, genellikle tanrıça Athena veya Afrodit olarak tasvir edilen çıplak bir kadın figürünün heykeli veya görüntüsüne atıfta bulunmak için kullanılan bir terimdir. En ünlü Parthenos, Yunanistan'ın Atina kentindeki Parthenon'da bulunan Athena Parthenos'tur. Athena Parthenos, Atina'nın gücünün ve kültürünün simgesi olarak kabul edilmiştir.

Sanatın propaganda aracı olarak kullanılması, Antik Mezopotamya'da Sümerler döneminde başlamıştır. Propaganda amaçlı sanatın diğer örnekleri arasında, Roma döneminde heykeltıraşlığın kullanılması da yer alır. Sanat, tarih boyunca siyasi iktidarların, zaferlerini yüceltmek, statü yükseltmek, düşmanlara gözdağı vermek ve halkı ikna etmek gibi amaçlarla kullandığı bir araç olmuştur.

Xenophon'un "Apology of Socrates to the Jury" (Sokrates'in Jüriye Savunması) adlı eseri, filozof Sokrates'in 399 BC'deki duruşmasında sunduğu yasal savunmayı anlatır. Eserde, Sokrates'in ölüm cezasına karşı tutumu ve "senilliğin başlamasından önce ölmenin, adaletsiz bir zulme boyun eğerek ölümden kaçınmaktan daha iyi olduğu" görüşü işlenir. Xenophon'un "Apology"si, Sokrates'in savunmasının yanı sıra, Delphi Kahini'nin Sokrates hakkında "daha özgür, daha adil ve daha akıl sahibi bir insan olmadığı" şeklindeki sözlerini de içerir. Xenophon'un "Apology"si, Sokrates'in savunmasını açıklayan birçok eserden biridir; bu eserlerin her biri, kamu figürü Sokrates'e karşı verilen suçlu kararının yazarların algı ve yorumlarıyla aktarır.

Akhalar (Mikenler) antik Yunanlardan farklıydı. Akhalar, Yunanistan’ın Argolis bölgesinde yaşamış ilk Yunanlılar olarak bilinir ve MÖ 3. binde Geç Tunç Çağı’nda Yunanistan’a gelmişlerdir. İyonlar, Dorlar, Makedonlar ve Eoller'in istilaları: Dorlar: MÖ 1200 civarında Akhalar'ı yıkarak Peloponnesos, Girit, Anadolu’nun güneybatı kıyıları ve bu kıyıların önündeki adalara yerleştiler. İonlar: Ege adaları ve Anadolu’nun batı kıyılarının orta kısmına yerleştiler. Aioller: Lesbos Adası ve Anadolu’nun kuzeybatısına yerleştiler. Bu göçler, Yunanistan'da yerel bağımsızlıkların kolayca sürdürülebildiği bir yapı oluşturdu ve merkezi bir iktidarın kurulmasını engelledi.

Akropolis, Antik Yunan kentlerinde, kentlerin yanıbaşındaki tepelerde inşa edilen hisarlara ve bu yapıların bulunduğu özel alanlara verilen addır. Kelimenin tam anlamı "yüksek şehir", "tepedeki şehir" veya "yukarıdaki şehir" olarak çevrilebilir. Akropolislerde tapınaklar, hazinedarlıklar ve çeşitli kurumlar yer alırdı.

Antik Yunan'ı anlatan bazı diziler şunlardır: The Odyssey (1997). Truvali Helen (2003). Ayrıca, "Zeyna Savaşçı Prenses ve Ölümlü Aziz" (1995-2001) ve "Herkül" (1997-1999) gibi diziler de Antik Yunan mitolojisini konu alır.

Antik Yunan'da mühendisler, çeşitli alanlarda önemli katkılarda bulunmuşlardır. İşte bazı örnekler: Matematik ve Geometri: Yunanlılar, matematiği pratik problemlere uygulayarak geometri ve astronomi gibi alanlarda önemli teoriler geliştirmişlerdir. Tıp: Hastalıkları bilimsel olarak inceleme ve tedavi yöntemleri geliştirme konusunda öncülük etmişlerdir. Biyoloji: Canlı organizmaları detaylı bir şekilde inceleyerek sınıflandırma sistemleri oluşturmuşlardır. Mühendislik ve Mekanik Cihazlar: Vinç ve Kaldıraç: Devasa mermer parçalarını hareket ettirebilen vinçler ve dayanak noktasında yatan kuvveti yöneten matematiksel yasaları belirleyen kaldıraçlar geliştirmişlerdir. Arşimet Vidası: Gemilerdeki fazla suyu boşaltmak için kullanılan bir su vidası icat etmişlerdir. Kilometre Sayacı: Bir aracın kat ettiği mesafeyi ölçen bir cihaz geliştirmişlerdir. Usturlap: Gök cisimlerinin rakımlarını ölçmek için kullanılan bir alet yapmışlardır. Antikythera Mekanizması: Güneş, Ay ve gezegenlerin konumlarını işaretlemeye yardımcı olan bir cihaz geliştirmişlerdir.