AntikYunan

Felsefi düşünce, ilk olarak M.Ö. 7. yüzyılda İyonya uygarlığında, özellikle Miletos (Milet) kentinde ortaya çıkmıştır. Bu dönemde, Mezopotamya, Mısır, İran ve Fenike kültürlerinden etkilenen Milet, tarım ve denizciliğin gelişmiş olduğu işlek bir liman kentiydi. Felsefenin ilk filozofu olarak Thales kabul edilir.

Skolastiğe göre bilgi kaynakları şunlardır: İnanç ve vahiy. Yetkili kişilerin eserleri. Skolastik düşüncede deney ve gözlem bilgi kaynağı olarak kabul edilmez.

Tanagra heykelcikleri, antik Yunan sanatının önemli bir örneği olarak kabul edilir ve birkaç nedenle önemlidir: Üretim Merkezi: Tanagra, antik dönemde koroplastik sanatının önemli merkezlerinden biridir. Tarihsel Değer: M.Ö. 4. yüzyılın sonları ile M.Ö. 3. yüzyıl başlarında, ağırlıklı olarak Boeotia bölgesindeki Tanagra şehrinde üretilmiştir. Biçimsel Özellikler: Kalıplama yoluyla üretilen bu heykelcikler, günlük yaşamdan sahneleri doğal formlarında ve yöresel kostümlerle tasvir eder. Kültürel Etki: Keşifleri, "Tanagra-mania" olarak adlandırılan bir ilgi uyandırmış, edebiyat, resim ve dansa ilham kaynağı olmuştur. Mezar Armağanı: Mezarlara ruhu korumak, bir tanrı veya tanrıçaya adak adamak ya da ölünün sevdiği objeler olarak yerleştirilmişlerdir. Yaygın Kullanım: İskenderiye, Magna Graecia, Sicilya ve Mysia gibi birçok Akdeniz bölgesinde de üretilmiştir.

Antik Yunanda en iyi yönetim şekli konusunda farklı görüşler bulunmaktadır. Aristoteles'e göre, yönetim şekillerinin en iyileri monarşi, aristokrasi ve politeia (anayasal yönetim) olarak sıralanır. Platon, yaşadığı dönemde monarşik sistemin Perslerde, demokratik sistemin ise Atinalılar'da olduğunu savunur. Perikles ise Atina'nın yönetim biçimine demokrasinin denmesinin sebebinin, devletin ülkeyi oluşturan belli bir kesimin değil, tüm halkın çıkarlarını gözetmesi olduğunu belirtmiştir. Antik Yunanlar, devlet, kişinin özgürlüğünü kısıtlayan bir olgu değil, bireyin kendini komüniteye adayabileceği bir araç olarak görmüşlerdir. Antik Yunan'da en iyi yönetim şekli konusunda kesin bir görüş birliği bulunmamaktadır.

"Üstü çıkarma" ifadesinin ne zaman ortaya çıktığına dair bilgi bulunamadı. Ancak, matematikte kullanılan bazı sembollerin ve işaretlerin ortaya çıkış tarihleri şu şekildedir: Toplama işareti (+): İlk kez 1489 yılında Johannes Widmann tarafından kullanılmıştır. Çıkarma işareti (-): Tarihi Eski Mısır ve Antik Yunan'a kadar uzanmasına rağmen, 16. yüzyılda Avrupa'da popülerlik kazanmıştır. Çarpma işareti (x): İlk kez 1631 yılında İngiliz matematikçi William Oughtred tarafından kullanılmıştır. Bölme işareti (÷): İlk kez 1659 yılında Johann Rahn tarafından kullanılmıştır. Eşittir işareti (=): İlk kez 1557 yılında matematikçi Robert Recorde tarafından kullanılmıştır.

Antik Yunan'da tiyatroda maske kullanılmasının birkaç nedeni vardı: Duyguların abartılarak gösterilmesi. Sesin güçlendirilmesi. Çok karakterli oyunlar için pratiklik. Ritüelistik ve sembolik anlamlar. Sosyal mesajlar. Ayrıca, maskeler Antik Yunan toplumunda sosyal statüyü ve mesleği temsil etmek için de kullanılırdı.

L'agora ifadesi, Fransızca'da "agora" anlamına gelir ve Yunanca'da "toplanma yeri" demektir. Agora, eski Yunan medeniyetinde hem pazar yeri hem de kamusal faaliyetlerin, yönetim, politika ve ticaret konularının konuşulduğu alan olarak kullanılmıştır. Ayrıca, "Agora" kelimesi günümüzde farklı bağlamlarda da kullanılabilir, örneğin bir şirketin veya otelin adı olabilir.

Solon, yasaları yazdıktan sonra bir tiran olarak görülmemek için kendi isteğiyle on yıllık bir sürgüne gitmiştir. Solon'un reformları, her kesimi memnun etmediği için toplumda huzursuzluklar çıkmış, aristokratlar ve halk arasında gerginlikler devam etmiştir.

Öklid, MÖ 330 ve 275 yılları arasında yaşamış, Elementler adlı eseri ile geometrinin temelini atan İskenderiyeli matematikçidir. Hayatı hakkında bilinenler: Doğum ve Ölüm: Muhtemelen MÖ 325 civarında doğmuş ve MÖ 257 civarında İskenderiye'de ölmüştür. Eğitim: Eğitimini Atina'daki Platon'un Akademisi'nde tamamladıktan sonra İskenderiye'de bir matematik okulu kurmuştur. Eserleri: En ünlü eseri Elementler dışında, Data, Geometrik Şekillerin Bölünmesi ve Optik gibi kitaplar da yazmıştır. Öklid, geometrinin babası olarak anılsa da, bu bilim dalını icat etmemiş, önceki matematikçilerin çalışmalarını derlemiştir.

Sokrates, M.Ö. 399 yılında Atina'da gençleri yozlaştırmak ve devletin tapındığı tanrılara saygısızlık etmek suçlamalarıyla hapse girdi.

Antik Yunan'ın bazı akıl almaz icatları: Çalar saat: M.Ö. 3. yüzyılda Ktesibios tarafından icat edilen ve alarm çalabilen su saati. Kilometre sayacı: Arşimet veya İskenderiyeli Heron tarafından geliştirilen, bir aracın kat ettiği mesafeyi ölçen alet. Su değirmeni: Suyun gücünden faydalanarak çalışan ve insan işgücüne olan ihtiyacı azaltan değirmen. Vinç: Devasa beton blokları taşımak için kullanılan, vinçlerin atası sayılabilecek makine. Doruk, iyonik ve korint sütunları: Antik Yunan mimarisinde kullanılan sütunlar, günümüzde de tiyatro ve hükümet binalarında görülmektedir. Arşimet vidası: Gemilerdeki fazla suyu boşaltmak için icat edilen, günümüzde sulama sistemlerinde kullanılan alet. Antikythera mekanizması: Güneş, Ay ve diğer gezegenlerin konumlarını hesaplamaya yardımcı olan, analog bilgisayara benzetilen cihaz. Kaldıraç: MÖ 206'da Arşimet tarafından bulunan ve inşaatlarda kullanılan alet. Demokrasi: M.Ö. 507-508 yıllarında Atina'da kurulan yönetim biçimi. Felsefe: Sokrates öncesi düşünürler ve Sokrates, Platon, Aristoteles gibi filozofların çalışmalarıyla Batı felsefesinin temeli Antik Yunan'da atıldı.

Demokrasi ilk olarak Antik Yunanistan'da, özellikle Atina'da ortaya çıkmıştır. MÖ 508 yılında, Atinalı lider Kleisthenes, "halkın yönetimi" anlamına gelen "demokratia" adını verdiği bazı siyasi reformlar gerçekleştirmiştir. Ancak, demokrasinin kökeninin Suriye, Irak, İran gibi bölgelerde de araştırılması gerektiği yönünde görüşler bulunmaktadır.

Komos, Antik Yunan'da Dionysos festivallerinde gerçekleştirilen bir şenliktir. Bu festivallerden bazıları: Kent Dionysiası (Büyük Dionysia). Attika Kır Dionysiası (Küçük Dionysia).

Phobos'a korku tanrısı denmesinin nedeni, Antik Yunan mitolojisinde savaşın ve çatışmanın kaçınılmaz korkusunu temsil etmesidir. Phobos, savaş tanrısı Ares ile güzellik tanrıçası Afrodit’in oğludur. Ayrıca, "fobi" kelimesinin kökeni de Phobos'a dayanmaktadır.

Antik Yunan tanrılarının insan şeklinde tasvir edilmesinin birkaç nedeni vardır: Evrenin kaotik doğasını anlamlandırma çabası. Toplumsal düzenin ve ahlaki değerlerin yansıması. İnsanlığın varoluşsal sorgulamaları. Doğa olaylarını açıklama. Ayrıca, Evhemeros gibi bazı düşünürler, mitlerdeki tanrıların aslında eski zamanlarda yaşamış kralların ve tanınmış kişilerin yüceltilmiş hâlleri olduğunu savunmuştur.

Antik Yunan'da güneş tanrıçası yoktur. Ancak, güneş tanrısı olarak kabul edilen bazı figürler şunlardır: Helios. Apollo. Ayrıca, Romalılar Helios'u Sol adıyla anmışlardır.

Antik Yunan'da farklı sevgi türleri vardı. Bunlardan bazıları: Eros: Romantik ve cinsel tutku, aşırı arzu ve ihtiras. Philia: Dostluk, arkadaşlık ve aile sevgisi; sadakat ve fedakarlığa dayalı. Agape: Özverili, çıkar gözetmeyen, koşulsuz sevgi; genellikle Tanrı veya insanlığa duyulan derin sevgi. Storge: Ebeveyn-çocuk sevgisi gibi tanıdık ve içgüdüsel sevgi; ayrıca belirli bir takıma veya ülkeye olan bağlılık. Antik Yunanlılar, aşkın bu farklı hallerini yedi ana kategoriye ayırmışlardı.

Odeon, Antik Yunan'da içinde müzik dinlenmesi için yapılmış özel yapılara verilen isimdir. Odeonların bazı özellikleri şunlardır: Kapalı salon. Yarım kemerler. Mükemmel akustik. Yüksek sahne. Taş işçiliği. Odeonlar, bazı kentlerde meclis olarak da kullanılmaktaydı. Odeonların görülebileceği bazı kentler şunlardır: Efes; Kibyra; Afrodisias; Aspendos. Odeonların diğer adı da Odeum'dur.

Antik Yunan komedilerinin en iyilerinden bazıları: Lysistrata. Kuşlar. Eşekarıları. Antik Yunan komedi türünün diğer önemli yazarları arasında Aristophanes ve Menander bulunur.

Cehennem Kayıkçısı (Kharon), Yunan mitolojisinde yer alır. Kharon, ölü ruhları Acheron (Asi) Irmağı’ndan geçirerek Hades'in krallığına, yani yer altı dünyasına götürmek ile görevli bir hizmetkardır.