Antikor

Epitop, antijen molekülünün yüzeyinde bulunan ve kendi özgül antikorları ile birleşmeyi sağlayan kimyasal uç yapıdır. Başka bir deyişle, epitop, bağışıklık sistemi tarafından tanımlanan bir antijenin etkin olan parçasıdır.

HBeAb (Hepatit B e-Antikoru) ve HBeAg (Hepatit B e-Antijeni) arasındaki fark şu şekildedir: - HBeAb, hepatit B virüsüne karşı vücudun ürettiği bir antikordur ve enfeksiyonun aktif aşamasının sona erdiğini, kişinin artık virüsü bulaştıramayacağını gösterir. - HBeAg, hepatit B virüsünün ürettiği bir proteindir ve kanda aktif viral replikasyon olduğunu, kişinin bulaşıcı olduğunu ve karaciğer hasarı riskinin yüksek olduğunu belirtir.

ELISA kiti-AG, enzyme-linked immunosorbent assay (ELISA) testinin bir türüdür. ELISA testlerinin genel kullanım alanları arasında: - Enfeksiyon hastalıkları: HIV, Hepatit B, COVID-19 gibi hastalıkların teşhisinde kullanılır. - Otoimmün hastalıklar: Bağışıklık sisteminin kendi vücut dokularına saldırdığı durumlarda otoantikorları tespit etmek için kullanılır. - Hormonal bozukluklar: Tiroit hormonları, insülin, kortizol gibi hormonların seviyelerinin ölçülmesinde başvurulan bir yöntemdir. - Alerji testleri: Alerjenlere karşı vücudun ürettiği antikorlar tespit edilerek, kişinin hangi maddelere karşı alerjik olduğu anlaşılır. ELISA testleri, hassas, güvenilir ve hızlı sonuç veren bir tanı yöntemi olarak kabul edilir.

Antijenler, bağışıklık sistemi tarafından antikor üretimini tetikler. Bu süreç şu şekilde gerçekleşir: 1. Yabancı Maddenin Algılanması: Vücuda giren antijenler, bağışıklık sisteminin ön hattındaki makrofaj hücreleri tarafından algılanır. 2. İşleme ve Sunum: Antijenler, makrofajlar tarafından özel bir işleme tabi tutulur ve lenfositlere sunulur. 3. Antikor Üretimi: Lenfositler, antijene uyumlu bir antikor üretimini başlatır. 4. Bağlanma ve İmha: Antikorlar, antijenlere bağlanarak onları etkisiz hale getirir veya bağışıklık sisteminin diğer hücreleri tarafından yok edilmelerini sağlar.

Antikorlar lipit yapılı değildir, çünkü yapıları protein moleküllerine dayanır.

ELISA testi, boyanma işlemi yapmaz, çünkü bu test antijen ve antikorların tespitine yönelik bir immünokimyasal ölçüm tekniğidir. ELISA testinde, hedef molekül (antijen veya antikor) ile enzim bağlı ikinci bir antikorun spesifik olarak bağlanması sonucu renk değişimi meydana gelir ve bu değişim testin pozitif veya negatif olduğunu gösterir.

IgM pozitif olması, antikor testinde IgM antikorlarının tespit edildiğini gösterir. Diğer bir deyişle, IgM pozitifliği hastalığın var olduğunu ve bağışıklık sisteminin gelişmeye başladığını işaret eder.

Kan gruplarında bulunan antijen ve antikorlar şu şekildedir: 1. A Grubu: Alyuvar yüzeyinde A antijeni bulunur ve kan plazmasında anti-B antikoru yer alır. 2. B Grubu: Alyuvar yüzeyinde B antijeni bulunur ve kan plazmasında anti-A antikoru yer alır. 3. AB Grubu: Hem A hem de B antijenleri bulunur, kan plazmasında ise antikor yoktur. 4. 0 Grubu: Alyuvar yüzeyinde antijen bulunmaz, ancak kan plazmasında hem anti-A hem de anti-B antikorları yer alır. Ayrıca, Rh faktörü de dikkate alınmalıdır. Rh pozitif (Rh+) kan grubunda Rh antijeni bulunurken, Rh negatif (Rh-) kan grubunda bu antijen yer almaz.

B lenfoid hücreler, bağışıklık sisteminin bir parçası olarak antikor üretimi ve humoral bağışıklık yanıtının oluşturulmasında görev alır. İşlevleri şunlardır: - Antijen tanıma: Yüzeylerindeki B hücre reseptörleri (BCR) aracılığıyla spesifik antijenleri tanır ve bağlanır. - Plazma hücresine farklılaşma: Aktive olduklarında plazma hücrelerine dönüşerek büyük miktarlarda antikor (immünoglobülin) salgılarlar. - Hafıza B hücreleri oluşturma: İlk enfeksiyondan sonra uzun süre vücutta kalarak aynı antijenle tekrar karşılaşıldığında hızlı ve güçlü yanıtlar verirler. Ayrıca, B lenfoid hücreler, antijen parçalarını işleyip göstererek T hücrelerine sunabilir ve bu şekilde antijen sunan hücreler (APC) olarak da işlev görebilirler.

Doğru. Fab bölgeleri, antikorların antijen bağlayan bölgeleridir.

Antikor ve PCR testleri aynı anda yapılabilir.

Anti-parietal hücre antikorunun pozitif olması, midenin parietal hücrelerine karşı antikor üretimi olduğunu gösterir ve bu durum aşağıdaki sağlık sorunlarına yol açabilir: 1. Kronik atrofik gastrit: Parietal hücrelerin tahrip olması, hipoklorhidri ve intrensek faktör üretiminin azalmasına neden olur. 2. Pernisiyöz anemi: B12 vitamininin emilimini engelleyen intrensek faktör eksikliği sonucu ortaya çıkar. 3. Diğer otoimmün hastalıklar: Graves hastalığı, Hashimoto tiroiditi, Addison hastalığı gibi hastalıklarla ilişkili olabilir. Ancak, pozitif sonuç tek başına kesin teşhis için yeterli değildir ve diğer testlerle birlikte değerlendirilmelidir.

Antikor ve hücre arasındaki temel farklar şunlardır: 1. Antikor: Bağışıklık sistemi tarafından üretilen Y-şekilli proteinlerdir ve antijenlere (virüs, bakteri, mantar gibi yabancı maddeler) bağlanarak onları etkisiz hale getirirler. 2. Hücre: Canlıların yapısal ve işlevsel birimidir. İki ana türü vardır: - T lenfositler: Hücre aracılı bağışıklığı sağlarlar, sitokinler salgılayarak enfekte hücreleri yok ederler. - B lenfositler: Antikor aracılı bağışıklığı sağlarlar, antijenlere karşı spesifik antikorlar üretirler.

Antijenin antikora bağlanması kovalent olmayan bağlar tabiatındadır.

Sifilizde antikorlar, başarılı bir tedavi sonrası genellikle negatifleşir veya titrede azalma görülür. Erken enfeksiyonda: Antikorlar, tedaviye yanıt olarak 6-18 ay içinde tamamen negatif hale gelir. Geç dönem sifilizde: Bazı hastalarda, özellikle tedavi edilmemiş veya latent sifilizde, antikorlar yaşam boyu pozitif kalabilir. Antikorların kaybolma süresi, hastanın bağışıklık sistemi ve enfeksiyonun evresine bağlı olarak değişebilir. Kesin tanı ve tedavi için bir sağlık uzmanına danışılması önerilir.

Anti HBS 500 değeri, Hepatit B yüzey antikoru (Anti HBs) seviyesinin oldukça yüksek olduğunu gösterir. Anti HBs seviyesinin normal aralığı 10 mIU/mL ve üzeri olarak kabul edilir. Dolayısıyla, 500 gibi yüksek bir değer, koruyucu antikor seviyesinin çok üstünde olduğunu belirtir.

Evet, immünglobulin ve antikor aynı şeyi ifade eder. Antikor, glikoproteinler olarak bilinen immünglobulin süper ailesine ait bir moleküldür.

Antikardiyolipin IgG ve IgM pozitif olması, antifosfolipid sendromu (APS) olasılığını artıran bir kriter olarak kabul edilir. - IgM pozitif, IgG negatif: Enfeksiyonun başladığını ancak henüz ilerlemediğini gösterir. - IgM ve IgG pozitif: Hastalığın var olduğunu ve bağışıklık gelişmeye başladığını ifade eder. - Sadece IgM pozitif: Pozitifliğin enfeksiyon etkenine bağlı ve geçici olma olasılığı daha yüksektir.

En sık kullanılan aglutinasyon yöntemi — partikül halindeki antijenlerin özgül antikorlarla birleşerek kümeleşmesi esasına dayanan bir serolojik tanı yöntemidir.

Makro ELISA testinin pozitif çıkması, test edilen örnekte aranan antijen veya antikorun saptandığı anlamına gelir. Test sonuçlarının doğru yorumlanması için bir doktora danışmak önemlidir.