Antijen

Antikor üretimi, antijenin vücuda girmesinden sonra birkaç gün içinde başlar. COVID-19 aşısı sonrası antikor üretiminin başlama zamanı kişiden kişiye farklılık gösterir ve genellikle 1 hafta ile 3 hafta arasında gerçekleşir. Antikor üretimi, vücudun bağışıklık sistemine ve bireysel özelliklerine bağlı olarak değişebilir.

İdrarda antijen testi, enfeksiyon hastalıklarının teşhisinde kullanılan bir yöntemdir. İdrarda antijen testi yapılan bazı hastalıklar: Chlamydia trachomatis enfeksiyonu. Legionella pneumophila enfeksiyonu. Antijen testleri, hızlı sonuç vermesi ve kolay uygulanabilir olmasıyla avantaj sağlar, ancak PCR gibi moleküler testlere göre duyarlılığı daha düşüktür.

En sık kullanılan aglütinasyon yöntemi hakkında bilgi bulunamadı. Ancak, bazı yaygın aglütinasyon yöntemleri şunlardır: Direk (aktif) aglütinasyon testleri. İndirek (pasif) aglütinasyon. Hemaglütinasyon testleri (HA). Aglütinasyon, genellikle bağışıklık sistemi ile ilgili süreçlerde, özellikle kan grubu belirlemede kullanılır.

Makro ELISA testinde pozitif sonuç, alınan kan örneğinde testin hedeflediği antijen veya antikorların bulunduğunu gösterir. Bu durum, aktif bir enfeksiyon, geçirilmiş bir enfeksiyon veya infeksiyona karşı koruyucu bağışıklık gibi çeşitli anlamlara gelebilir. Ancak, pozitif sonucun kesin tanı için diğer testlerle doğrulanması ve klinik bulgularla birlikte değerlendirilmesi gerekir. ELISA testi sonuçlarının doğru yorumlanması için bir doktora danışmak önemlidir.

Adaptif bağışıklık sistemi, omurgalılarda patojenlere karşı oldukça spesifik ve uzun süreli savunma sağlayan lenfosit sistemidir. Adaptif bağışıklık sisteminin bazı özellikleri: Hafıza hücreleri: Daha önce enfeksiyonla karşılaşıldığında, hafıza hücreleri enfeksiyonun ayrıntılarını hatırlayarak daha hızlı ve etkili bir yanıt verilmesini sağlar. Antijen tanıma: Sistem, her patojenin bir antijen imzasıyla hatırlanmasını sağlar. Antikor üretimi: B hücreleri, patojene veya patojen kaynaklı moleküllere spesifik olarak bağlanan antikorları salgılar. Hücresel bağışıklık: T hücreleri, virüsler tarafından enfekte edilmiş hücreleri veya tümör hücrelerini yok eder. Adaptif bağışıklık sistemi, hümoral (sıvısal) ve hücresel olmak üzere ikiye ayrılır.

Lenfositer reaksiyon, bağışıklık sisteminin bir antijene karşı verdiği yanıtın bir aşamasıdır. Bu reaksiyon, üç ana fazdan oluşur: 1. Tanıma Fazı: Antijenlerin organizmaya girmesi ve lenfositlerin üzerindeki reseptör moleküllerin antijenleri bağlaması. 2. Aktivasyon Fazı: Lenfositlerin antijenleri tanımasından sonra çoğalma (proliferasyon) ve farklılaşma (differensiyasyon) reaksiyonlarını göstermesi. 3. Effektör Faz: Lenfositlerin antijeni ortadan kaldırmak için fonksiyonlarını yerine getirmesi. Lenfositler, bu süreçte antikor üreterek patojenleri yok eder ve enfekte olmuş vücut hücrelerini öldürür.

ELISA (Enzyme-Linked Immunosorbent Assay), antijen ve antikorların tespitine yönelik hassas ve spesifik bir test yöntemidir. ELISA konseptinin temel prensipleri şunlardır: 1. Örnek Hazırlığı: Kan, idrar veya tükürük gibi vücut sıvılarından alınan örnekler test için hazırlanır. 2. Antijen veya Antikor Ekleme: Örnek, hedef moleküle bağlanması beklenen bir antijen veya antikorla işlem görür. 3. Enzim Etiketli İkincil Antikor Eklenmesi: İkinci bir enzim etiketli antikor, antijen veya antikorun bağlı olduğu alana eklenir. 4. Substrat Eklenmesi ve Renk Değişimi: Enzim ve substrat etkileşimi sonucunda, renk değişimi meydana gelir ve bu, testin pozitif veya negatif olduğunu gösterir. ELISA testleri, enfeksiyon hastalıkları, otoimmün hastalıklar, hormonal bozukluklar ve alerji gibi çeşitli durumların teşhisinde kullanılır.

0 grubu kan, içeriğinde antijen bulunmadığı için tüm kan gruplarına kan verebilir, bu nedenle "evrensel verici" olarak kabul edilir. 0 Rh negatif (0 Rh-) kan grubu, tüm kan gruplarına kan verebilme özelliğine sahiptir.

Kan gruplarında çökelme (aglütinasyon) meydana gelmesi, kan nakli sırasında ciddi sağlık sorunlarına yol açabilir. Çökelme, vericinin antijeni ile alıcının antikoru aynı olduğunda gerçekleşir. Olası sonuçlar: - Damarların tıkanması: Çökelme, kan damarlarının içinde birikerek tıkanmalara yol açabilir. - Ölüm: Tıkanmalar, kan akışının engellenmesine ve dolayısıyla organların yeterli oksijen alamamasına bağlı olarak ölüme neden olabilir.

Aglütinasyon, uygun bir sıvı ortamda, partiküler formdaki antijenlerle antikorların bağlandıktan sonra kompleksler oluşturarak bir arada kümelenmesidir. TDK'ye göre ise aglütinasyon kelimesi kümeleşme anlamında kullanılabilen bir sözcüktür. Aglütinasyon, genellikle bağışıklık sistemi ile ilgili bir süreçtir ve özellikle kan grubu belirlemede kullanılır. Aglütinasyon, farklı bağlamlarda kullanılabilir, ancak genellikle partiküllerin bir araya gelmesini ifade eden bir fenomeni belirtir. Örneğin: Kan aglütinasyonu. Bakteri aglütinasyonu. Latex aglütinasyon testi.

Antijen-antikor ilişkisi, bağışıklık sisteminin bir parçasıdır. Antijen, bağışıklık sistemi tarafından yabancı veya potansiyel olarak zararlı bir madde olarak tanınan ve bağışıklık yanıtını tetikleyebilen moleküllerdir. Antijen-antikor ilişkisinin bazı özellikleri: Özgüllük. Kimyasal temel. Epitop ve paratop. Geri dönüşebilirlik. Fonksiyonlar.

Antijen testinin pozitif çıkma süresi, hastalığın başlangıç ve semptomların yoğun yaşandığı günlere bağlıdır. Semptom gösteren hastalarda: Antijen testleri, semptom gösteren hastalarda yüzde 76,7 oranında doğru sonuç gösterir ve genellikle 15-20 dakika içinde sonuçlanır. Semptom göstermeyen hastalarda: Semptom göstermeyen hastalarda ise antijen testleri yüzde 52,5 oranında doğru sonuç verir ve testin pozitif çıkması daha uzun sürebilir. Antijen testleri, moleküler testlere (örneğin PCR) göre daha düşük hassasiyete sahiptir, bu nedenle negatif sonuçlar her zaman enfeksiyonun olmadığını garanti etmez.

"Kan grubu" kelimesinin sözcük anlamı, bireyde serum ve alyuvarların taşıdığı antijen veya antikorların türüne göre ayırıcı özellikler taşıyan grup olarak tanımlanır.

Negatif ve pozitif kan grupları, kırmızı kan hücrelerinin yüzeyinde bulunan Rh antijeninin varlığına veya yokluğuna göre farklılık gösterir. - Pozitif kan grupları (Rh+), Rh antijenini içerir ve bu antijen, kırmızı kan hücrelerinin yüzeyinde bulunur. - Negatif kan grupları (Rh-) ise Rh antijenini içermez. Bu farklılık, kan nakli ve hamilelik gibi durumlarda önemlidir ve uyumsuz kan grupları ciddi komplikasyonlara yol açabilir.

Antijen ve antikor, antijen-antikor reaksiyonuna girer. Bu reaksiyonun bazı özellikleri şunlardır: Spesifiklik. Kimyasallık. Geri dönüşebilirlik. Tamamlayıcılık. pH, tuz konsantrasyonu ve ısının etkisi.

Antijen, vücuda girdiğinde bağışıklık sistemi tarafından antikor üretimine yol açan yabancı moleküllerdir. Antijenler genellikle protein ve polisakkarit yapısında olup, canlı organizma bölümleri veya büyük moleküllü proteinler ve bunlara bağlanmış karbonhidratlar, nükleik, lipidik kısımları ya da ürünleridir. Antijenlerin bazı türleri: Eksojen antijenler: Bakteri, virüs ve mantar gibi mikroorganizmalar veya bunların salgıladığı toksinler. Endojen antijenler: Hücre içinde üretilen ve hücrenin yüzeyine sunulan antijenler. Otoantijenler: Vücudun kendi hücreleri. Allerjenler: Alerjik tepkileri tetikleyen antijenler. Tümör antijenleri: Kanser hücrelerinde bulunan antijenler. Transplantasyon antijenleri: Organ nakillerinde uyumluluğu belirleyen antijenler. Antijenler, bağışıklık sistemini tetikleyerek savunma mekanizmalarını harekete geçirir ve enfeksiyonların teşhisinde kullanılır.

Antijenler, vücutta antikor üretimini şu şekilde tetikler: 1. Antijen tespiti: Vücuda giren yabancı bir antijen, makrofajlar tarafından işlenerek lenfositlere sunulur. 2. B hücresi aktivasyonu: Antijen, B hücresi yüzeyine bağlandığında, B hücresi bölünerek klonlar oluşturur. 3. Antikor üretimi: Klonlanmış B hücreleri (plazma hücreleri), kan dolaşımına ve lenf sistemine yüksek sayıda antikor salar. 4. Antikor işlevi: Bu antikorlar, antijenlere bağlanarak onları etkisiz hale getirir veya bağışıklık sistemini harekete geçirerek savunma mekanizması geliştirir. Antikorlar, beş ana sınıfa ayrılır: IgG, IgM, IgA, IgD ve IgE.

Omicron varyantını tespit eden test, PCR testidir. Ayrıca, hızlı antijen tespit testleri de Omicron varyantının teşhisinde kullanılabilir, ancak bu testlerin kesin sonuç vermesi için tam gen dizilimi yapılması gerekebilir.

Antijen sunan hücreler (APC), antijenik molekülleri işleyip MHC molekülleri ile bağışıklık sistemi hücrelerine (T lenfositler) sunan hücrelerdir. Başlıca antijen sunan hücreler: Makrofajlar. Dendritik hücreler. B lenfositler. Ayrıca, nötrofil, eozinofil, NK hücre, fibroblastlar, epitel hücreleri ve endotel hücreleri gibi bazı hücreler de MHC sınıf II molekülü sentezleyebilir ancak profesyonel APC'ler kadar etkin değildirler.

İAT (İndirekt Coombs) testinin pozitif sonucu, eritrosit hücrelerindeki antijenlere yapışmış antikorların varlığını gösterir.