Antijen

Negatif ve pozitif kan grupları, kırmızı kan hücrelerinin yüzeyinde bulunan Rh antijeninin varlığına veya yokluğuna göre farklılık gösterir. - Pozitif kan grupları (Rh+), Rh antijenini içerir ve bu antijen, kırmızı kan hücrelerinin yüzeyinde bulunur. - Negatif kan grupları (Rh-) ise Rh antijenini içermez. Bu farklılık, kan nakli ve hamilelik gibi durumlarda önemlidir ve uyumsuz kan grupları ciddi komplikasyonlara yol açabilir.

Antijen ve antikor, antijen-antikor bağlanma reaksiyonuna girer. Bu reaksiyon, antikorun antijenle birleşmesi sonucu immünkompleks oluşturur ve bu komplekslerin fagositozla dolaşımdan uzaklaştırılmasını sağlar.

Antijenler, vücutta antikor üretimini şu şekilde sağlar: 1. Yabancı Maddenin Tanımı: Vücuda giren bakteri, virüs veya toksin gibi yabancı maddeler (antijenler), bağışıklık sisteminin ön hattındaki makrofaj hücreleri tarafından tanınır. 2. Lenfositlerin Aktivasyonu: Antijenler, makrofajlar tarafından işlenerek lenfositlere sunulur ve bu lenfositler, antijene uyumlu bir antikor üretimini başlatır. 3. Antikor Üretimi: Üretilen antikorlar, antijenlere bağlanarak onları etkisiz hale getirir ve vücuttan uzaklaştırır. Bu süreç, bağışıklık sisteminin hafıza geliştirmesini sağlar, böylece aynı patojenle tekrar karşılaşıldığında daha hızlı ve etkili bir tepki verilir.

Omicron varyantını tespit eden test, PCR testidir. Ayrıca, hızlı antijen tespit testleri de Omicron varyantının teşhisinde kullanılabilir, ancak bu testlerin kesin sonuç vermesi için tam gen dizilimi yapılması gerekebilir.

Antijen sunan hücreler (APC), antijenleri işleyerek bağışıklık sistemine sunan hücrelerdir. Başlıca antijen sunan hücreler şunlardır: 1. Makrofajlar: Fagositoz yoluyla antijenleri içselleştirir ve MHC sınıf II molekülleri ile sunar. 2. Dendritik hücreler: En etkin APC'ler olup, antijenleri işleyip naif T hücrelerine sunarlar. 3. B lenfositler: Antijen reseptörleri ile antijenik molekülü tanır ve MHC sınıf II molekülleri ile sunar. 4. Diğer hücreler: Nötrofiller, eozinofiller, NK hücreler, fibroblastlar, epitel hücreleri ve endotel hücreleri de MHC sınıf II molekülü sentezleyebilir, ancak bunlar profesyonel APC'ler kadar etkin değildir.

Antijen pozitif, antikor negatif ifadesi, bağışıklık sisteminin bir tehdit olarak algıladığı antijenin vücutta bulunduğu, ancak bu antijene karşı antikor üretiminin gerçekleşmediği durumu ifade eder. Bu durum, aşağıdaki anlamlara gelebilir: - Otoimmün hastalıklar: Bağışıklık sistemi, vücudun kendi hücrelerini antijen olarak algılayıp onlara saldırabilir. - Aşılama sonrası yetersiz bağışıklık: Aşı, zayıflatılmış veya inaktive edilmiş antijenler içerir ve bu antijenler bağışıklık sistemini harekete geçirir. - Enfeksiyonun erken evreleri: Antikorların üretimi, enfeksiyonun başlangıcından sonra biraz zaman alır.

İAT (İndirekt Coombs) testinin pozitif sonucu, eritrosit hücrelerindeki antijenlere yapışmış antikorların varlığını gösterir.

İmmünolojide afinite ve avidite, antijen-antikor etkileşimlerinin iki önemli kavramıdır: 1. Afinite, bir antikorun tek bir bağlanma bölgesi (paratop) ile antijenin tek bir epitopu arasındaki bağlanma kuvvetini ifade eder. 2. Avidite, ise bir antikorun birden fazla epitopu olan bir antijeni bağladığında, etkileşimin kümülatif gücünü temsil eder.

Afinite ve avidite, antikor-antijen etkileşimleri bağlamında kullanılan iki önemli terimdir. Afinite, bir antikorun birleşim bölgesinin tek bir antijenik determinant ile reaksiyona girme gücünü ifade eder. Avidite ise, multivalan antikorların ve birçok antijenik determinantlı antijenin toplam bağlanma gücünün miktarını ifade eder.