Alfabeler

Zulu alfabesi 26 harf içerir. Ancak, bu alfabede resmi olmayan ä, ö, ö ve ß gibi ekstra harfler de bulunmaktadır.

Moğolistan'da kullanılan alfabeler: Kiril Alfabesi: 1941 yılından itibaren resmi olarak kullanılmaktadır ve günümüzde de en yaygın olarak kullanılan alfabedir. Moğol Alfabesi (Bichig): Edebi eserler için kullanılır ve "todo bichig" olarak bilinir. Çin'e bağlı İç Moğolistan'da ise Moğol alfabesi kullanılmaya devam edilmektedir.

Lehçe alfabesi, Latin alfabesine dayalı olup Lehçe sesleri doğru bir şekilde temsil etmek için uyarlanmıştır. Bazı harflerin okunuşları: A: "Araba"daki "a" gibi. Ą: Genizden gelen "on" veya "om" sesi. B: "Bal"daki "b" gibi. C: "Ts" sesi gibi. Ć: Yumuşak "ç" sesi. D: "Dal"daki "d" gibi. E: "Ekmek"teki "e" gibi. F: "Fare"deki "f" gibi. G: "Gar"daki "g" gibi. H: "Hisar"daki "h" gibi. Özel karakterler: Ę: Genizden gelen "en" veya "em" sesi. Ł: "Var"daki "v" gibi. Ń: "Onyon"daki "ny" gibi. Çift harfler: Cz: "Çay"daki "ç" gibi. Sz: "Şeker"deki "ş" gibi. Rz: Yumuşak "j" sesi gibi. Dz: "Ds" sesi gibi. Lehçe telaffuz için temel kurallar arasında vurgu genellikle sondan bir önceki hecede ve ses benzeşmesi (son ünsüzler genellikle tonsuzlaşır) yer alır.

Bulgar alfabesi 30 harften oluşmaktadır. Harfler: А, Б, B, Г, Д, E, Ж, З, И, Й, К, Л, M, H, O, П, P, C, T, Y, Ф, X, Ц, Ч, Ш, Щ, Ъ, Ь, Ю, Я. 1945 yılında alfabeden Ѣ (e dvojno) ve Ѫ (geniş ı) harfleri kaldırılmıştır.

Malezya halkı iki farklı alfabe kullanmaktadır: 1. Cavi (Jawi): Arap alfabesinin Güneydoğu Asya dillerine uyarlanmış halidir. 2. Latin Alfabesi: Modern Malay alfabesi olarak bilinir ve 26 harften oluşur; bu harfler İngilizce alfabesiyle aynıdır.

Ñ ve ð harfleri, Uluslararası Fonetik Alfabesi (IPA)'ne aittir. - Ñ harfi, Tatarca ve Türkmence'de /ŋ/ sesini temsil eder. - ð harfi ise, Arapçadan gelen bazı sözcüklerde kullanılan /ð/ sesini karşılar.

Latin harflerinin kabul edilmesinden önce Türkiye'de Arap alfabesi kullanılmaktaydı. Arap alfabesi, Türkçenin sesli harflerini karşılamak için Farsça ve Türkçedeki sesli harfleri karşılayacak şekilde yeniden düzenlenmiş bir versiyonuydu.

İngilizce'de 26 harf (A–Z) bulunurken, Çince'de harf yoktur. Fonetik sistemi Pinyin, Çince karakterleri yazmak için değil, sesleri temsil etmek için 26 Latin harfi kullanır. Çince'de yaklaşık 80.000 karakter vardır, ancak bunların çoğu nadiren kullanılır.

Sinhala alfabesi 76 harften oluşur. Bu harfler arasında 15 ünlü ve 42 ünsüz bulunur.

Japonların K harfi kullanmamasının nedeni, Japon alfabesinin üç farklı yazı sisteminden oluşması ve bu sistemlerde K harfinin yer almamasıdır. Hiragana alfabesi. Katakana alfabesi. Kanji alfabesi. Japon alfabesinde K harfi yerine, benzer sesler için farklı heceler kullanılır, örneğin "chi", "chu", "cha", "cho".

Aramice alfabesi 22 harften oluşur. Ancak, Aramice'nin standart alfabesi dışında, en az 30 sessiz harften oluşan genişletilmiş bir Aramice alfabesi de bulunmaktadır.

En fazla harf sayısına sahip alfabe, Devanagari alfabesidir. Hindistan ve Nepal gibi ülkelerde kullanılan bu yazı sistemi, 47 temel harfe sahiptir. İkinci sırada Çince karakter sistemi yer almaktadır. Türkçe alfabe ise 29 harften oluşmaktadır.

Devanāgarī alfabesi 75 harften oluşur.

Devanagari alfabesi, Hindistan ve Nepal'de kullanılan bir alfabetik hece yazısıdır. Özellikleri: Köken: Gupta karakterlerinden türetilmiştir ve Brahmi alfabesine dayanır. Kullanım: Sanskrit, Nepali, Marathi, Hintçe ve Nepal Bhasa gibi dillerde kullanılır. Harf Sayısı: 49 ses vardır; 13 ünlü, 33 ünsüz, ayrıca anusuvara, anunasika ve visarga bulunur. Karakteristik Özellik: Harflerin üzerinde yatay bir çizgi bulunur. Etimoloji: "Deva" (tanrı) ve "nāgarī" (şehir) kelimelerinin birleşiminden oluşur ve "tanrıların şehrinde kullanılan alfabe" anlamına gelir.

Erkeklerin "ı" harfini farklı yazmasının nedeni, klavye düzeni ve alışkanlık olabilir. Örneğin, Blackberry gibi bazı telefonlarda "i" tuşuna basıldığında "ı" harfi çıkar ve bu durumu düzeltmek için iki el kullanmak gerekir. Harflerin cinsiyeti gibi konular ise dilbilimsel bir temele dayanmaz ve kişisel algılara dayanır.

Frigler, Fenike Alfabesi'nden türetilmiş bir alfabe kullanmıştır. Frig alfabesinin bazı harfleri: A; B; D; E; G; H; J; K; L; M; N; O; P; R; S; T; U; V. Frig yazısı, genellikle sağa doğru, ancak sola doğru ve ters dönmeli bir çift yönlü yazı şeklinde de yazılmaktaydı.

Ü harfinin hikayesi şu şekilde özetlenebilir: İlk kullanımı: Ü harfi, ilk olarak Almancada ortaya çıkmıştır. Diğer dillerde kullanımı: Almanca'nın etkisinde olan Macarcada, Estoncada ve bazı Latin dillerinde (İspanyolca, Katalanca) /y/ sesini temsil etmek için kullanılır. Türkçe'de kullanımı: 1928 Harf İnkılabı ile Türkçe de bu harfi, /y/ sesini temsil etmek için Almancadan ödünç almıştır. Diğer kullanımlar: Ü harfi, bazı özel isimlerde Fransızcada da kullanılır. Ayrıca, forum.paticik.com sitesinde, Ü harfinin duygusal bir karmaşayı veya çelişkiyi temsil ettiği yönünde yorumlar da bulunmaktadır.

Garip alfabelerden bazıları şunlardır: Tengwar. Shavian Alfabe. Ogham. Uruk Runes. Kryptonik. Gnom. Klingon. Antik çağ. Alien. Ayrıca, Voynich Elyazması da garip alfabeler arasında sayılabilir.

Kırgız alfabesi 36 harften oluşur. Bu harfler şunlardır: 8 ünlü harf: а, э, у, ү, и, ы, о, ө. 22 ünsüz harf: б, в, г, д, ж, з, й, к, л, м, н, ң, п, р, с, т, ф, х, ц, ч, ш, щ. 2 inceltme işareti: ь, ъ. 4 ünlü-ünsüz birleşimi ifade eden harf: е-ye, ё-yo, ю-yu, я-ya.

Karya alfabesi, Batı Anadolu'da konuşulan Karya dilini yazmak için kullanılan bir dizi bölgesel yazı sistemidir. Karya alfabesi, Yunan alfabesinden türetilmiştir, ancak bazı harflerin ses değerleri farklıdır. Karya alfabesi, soldan sağa doğru Karya'da (Tralleis şehri hariç) ve sağdan sola doğru Mısır'da yazılmıştır. Karya alfabesi, öncelikle Mısır-Karya iki dilli mezar yazıtları sayesinde çözülmüştür.