• Buradasın

    Kalifiye işçiler hangi kanuna tabi?

    Yazeka

    Arama sonuçlarına göre oluşturuldu

    Kalifiye işçiler, 4857 sayılı İş Kanunu'na tabidir 12.
    5 kaynaktan alınan bilgiyle göre:

    Konuyla ilgili materyaller

    1936 iş kanunu nedir?

    1936 İş Kanunu, Türkiye Cumhuriyeti’nde işçilerin bir bölümünün çalışma koşullarını düzenleyen ilk kapsamlı kanundur. Kanunun bazı özellikleri: Kapsam: İçeriği itibariyle işlerin yolunda işleyebilmesi için günde en az on işçi çalışmayı gerektiren işyerlerinde çalışan işçiler ve işverenleri kapsar. İşçi tanımı: İşçi, başka bir kişinin işyerinde bedenen ya da bedenen ve fikren çalışan kimse olarak tanımlanmıştır. Sosyal sigorta: Kanunda, Türkiye’de ilk kez sosyal sigortaların kuruluşu öngörülmüştür. Çalışma süresi: Genel olarak iş süresi haftalık 48 saat olarak belirlenmiştir. Çocuk işçiliği: 12 yaşından küçük çocuklar hiçbir surette, 16 yaşını doldurmamış çocuklar ise günde 8 saatten fazla çalıştırılamaz. İş sağlığı ve güvenliği: İşverenlerin, işçilerin sağlığını korumak ve gerekli önlemleri alması hüküm altına alınmıştır. Grev ve lokavt: Grev ve lokavt yasaklanmıştır. Kanun, 1967 yılında çıkan 931 Sayılı İş Kanununa kadar yürürlükte kalmıştır.

    4857 sayılı iş kanununa göre işverenin yükümlülükleri nelerdir?

    4857 sayılı İş Kanunu'na göre işverenlerin bazı yükümlülükleri: İşyerini bildirme: İşveren, işyerinin bilgilerini bir ay içinde bölge müdürlüğüne bildirmek zorundadır. İşçi sağlığı ve güvenliği: İşverenler, iş sağlığı ve güvenliği önlemleri almak, araç ve gereçleri temin etmek, işçileri eğitimler ve riskler konusunda bilgilendirmek zorundadır. Ücret ödeme: İşveren, işçinin ücretini zamanında ödemekle yükümlüdür. Özlük dosyası tutma: İşveren, her işçi için kimlik bilgileri ve yasal belgeleri içeren bir özlük dosyası tutmak zorundadır. İzin belgeleri tutma: İşveren, işçilerin yıllık ücretli izinlerini gösteren kayıt belgeleri tutmak zorundadır. Farklı işlem yapmama: İşveren, cinsiyet veya gebelik nedeniyle işçilere farklı işlem yapamaz.

    4857 sayılı iş kanunu iş güvencesi nedir?

    4857 sayılı İş Kanunu'nda düzenlenen iş güvencesi, işçilerin haksız veya keyfi olarak işten çıkarılmasını engelleyen hukuki bir koruma sistemidir. İş güvencesinden yararlanabilmek için aşağıdaki koşullar sağlanmalıdır: İşçi, belirsiz süreli iş sözleşmesi ile çalışmalıdır. İşyerinde en az 30 işçi çalışmalıdır. İşçinin en az 6 aylık kıdemi olmalıdır. İşçi, işveren vekili konumunda olmamalıdır. İş güvencesi kapsamında işçiler, haksız fesih durumunda işe iade davası açabilir ve işverenin kendilerini tekrar işe almasını veya tazminat ödemesini talep edebilir. İş güvencesinin bazı sonuçları: Geçersiz fesih durumunda işveren yükümlülükleri: İşçiyi bir ay içinde işe başlatmak veya tazminat ödemek. İşçinin sorumluluğu: İşe iade kararı sonrası 10 iş günü içinde işverene başvurmak. Boşta geçen süre ücreti: İşçinin dava süresince yaşadığı gelir kaybını gidermek için en fazla 4 aya kadar ödeme yapılması.

    1937'de çıkarılan iş kanununun temel ilkeleri nelerdir?

    1937'de çıkarılan 3008 sayılı İş Kanunu'nun temel ilkeleri şunlardır: İşçi sağlığı ve güvenliği: İşverenlerin, işçilerin sağlığını koruma ve iş güvenliğini sağlamak için önlemler alması zorunlu kılınmıştır. Çalışma süresi: Haftalık çalışma süresi 48 saat, günlük fazla çalışma süresi ise 3 saat olarak belirlenmiştir. Ücret: Ücretlerin en geç haftada bir ödenmesi ve işçinin muvafakatiyle iki hafta veya bir ay olarak belirlenebilmesi öngörülmüştür. Sosyal yardımlar: İş kazası, meslek hastalığı, analık, ihtiyarlık, hastalık ve ölüm hallerinde sosyal yardım yapılması düzenlenmiştir. İşten çıkarma koruması: İşçilerin haksız yere işten çıkarılması önlenmiş ve işe iade davası açma hakkı tanınmıştır. Grev ve lokavt yasağı: Grev ve lokavt yasaklanmış, işçi haklarının devlet eliyle korunması esası kabul edilmiştir. Zorunlu sigortalılık: İşçilerin zorunlu olarak sigortalı sayılması ilkesi getirilmiştir. Ayrıca, çocuk ve kadın işçilerin korunması için özel düzenlemeler yapılmıştır.

    4857 sayılı iş kanunu hangi mevzuat?

    4857 sayılı İş Kanunu, mevzuat.gov.tr, myk.gov.tr, iskanunu.com ve cottgroup.com gibi sitelerde yer alan mevzuat metinleri arasında bulunmaktadır. Bu kanun, işverenler ile bir iş sözleşmesine dayanarak çalıştırılan işçilerin çalışma şartları ve çalışma ortamına ilişkin hak ve sorumluluklarını düzenler. 4857 sayılı İş Kanunu'na şu sitelerden ulaşılabilir: mevzuat.gov.tr; myk.gov.tr; iskanunu.com; cottgroup.com.

    4857 iş kanununa tabi çalışanlar hangi statüde?

    4857 sayılı İş Kanunu'na tabi çalışanlar, işçi ve işveren statülerine sahiptir. İşçi: Bir iş sözleşmesine dayanarak çalışan gerçek kişidir. İşveren: İşçi çalıştıran gerçek veya tüzel kişi ya da tüzel kişiliği olmayan kurum ve kuruluşlardır.

    3308 sayılı kanun kapsamında kimler çalışabilir?

    3308 sayılı Mesleki Eğitim Kanunu kapsamında çalışabilecek kişiler şunlardır: Aday Çırak ve Çıraklar: En az ortaokul veya imam-hatip ortaokulu mezunu olup, bir meslek alanında eğitim almak üzere sözleşme yapmış kişilerdir. İşletmelerde Mesleki Eğitim Gören Öğrenciler: Mesleki ve teknik eğitim okul ve kurumlarındaki öğrenciler, beceri eğitimlerini işletmelerde, teorik eğitimlerini ise mesleki okullarda yaparlar. Kalfalar: Kalfalık yeterliliğini kazanmış ve mesleklerinde en az beş yıl çalışmış olanlar. Ustalık Telafi Programı Öğrencileri: Mesleki ve teknik ortaöğretim kurumlarında uygulanan telafi programlarına kayıtlı olanlar. Ayrıca, on ve daha fazla personel çalıştıran işletmeler, çalışma ve iş kurumu il müdürlüklerince her yıl şubat ayı içerisinde il millî eğitim müdürlüklerine ve ilgili yükseköğretim kurumlarına bildirilir.