Henri Bergson'un "Yaratıcı Tekamül" adlı eseri, pozitivist felsefe ve bilimin hakim olduğu bir dönemde daha dinamik ve düalist bir felsefe anlayışını savunur. Eserde öne çıkan bazı düşünceler: Evrim anlayışı: Bergson, yaşamın tezahürlerine vurgu yapan evrimin aksine, yaşamı üreten "yaşama gücü" ile ilgilenir. Değişim ve süre: Süre, her daim akan ve bölünemeyen bir bütündür; değişimin olmadığı tek bir an dahi yoktur. Karakter ve geçmiş: Karakter, insanın yaşadığı tüm tarihin toplamıdır ve her şey, geçmişle birlikte algılanır. Yaratma süreci: İnsan, kendini sürekli olarak yaratmaktadır. Bergson, bu eseriyle Nobel Ödülü kazanmıştır.