Özne merkezli metafizik, mutlak kesinliğe ve hakikate ulaşma çabası içinde, özne ve nesne arasında ontolojik bir ayrım yaparak, özneyi her şeyin merkezine koyan bir düşünce biçimidir 123.

Bu anlayışın ilk ve temel figürü Descartes'tır 123. Descartes, "düşünen ben" ve "uzanımlı şey" olarak birbirinden bağımsız iki varlık alanı tanımlar 23. Ona göre, dış dünyanın varlığının temeli, "düşünen bir şey" olan öznenin varlığıdır 23.

Heidegger, özne merkezli metafiziği eleştirerek, bu yaklaşımın tarihselliğin ve zamansallığın bastırılması yoluyla sonluluğun olumsuzlanması olduğunu savunur 123. Heidegger'e göre, özne ve nesne ayrımı, karmaşık bir ilişki ağını yalınkat bir zemine oturtma çabasıdır ve bu nedenle teorik bir bakış açısıdır 23. Pratik bir bakış açısı ise özne ve nesne ayrımını reddeder 23.