Epik sanat anlayışı, özellikle epik tiyatro bağlamında, Bertolt Brecht'in Marksizm-Leninizm akımlarından etkilenerek geliştirdiği siyasal amaçlı bir tiyatro kuramıdır. Epik tiyatronun bazı özellikleri: Episodik anlatım: Olaylar parça parça verilir, arada şarkılar, türküler söylenir ve anlatıcılar devreye girer. Yabancılaştırma: Sahnedekinin bir oyun olduğu hatırlatılarak, izleyicinin oyuna kapılması engellenir. Tarihselleştirme: Olaylar geçmiş bir zamanda veya başka bir toplumda geçer. Gestus: Oyun kişisinin sınıfsal konumunu belli eden yüz veya beden tavırları kullanılır. Epik tiyatro, Türk edebiyatında ilk olarak Haldun Taner (Keşanlı Ali Destanı ile) ve Vasıf Öngören (Asiye Nasıl Kurtulur ile) tarafından benimsenmiştir.