YunusEmre

“Dolap Niçin İnilersin” şiiri Yunus Emre'ye aittir.

Yunus Emre dizisinin 34. bölümü mevcuttur ve TRT 1'in resmi web sitesinde izlenebilir. Dizinin final yaparak 44. bölümüyle ekranlara veda ettiği bilinmektedir.

"Ah Nideyim Ömrüm Seni" adlı şiir, Yunus Emre'ye aittir ve Arslanbek Sultanbekov tarafından yeniden yorumlanmıştır. Şiirin hikayesi şu şekildedir: Şiirde, hayatın geçiciliği ve insanın dünyadaki varlığının geçici bir meta olduğu vurgulanmaktadır. Şiirin bir bölümünde, kıyamet ve hesap gününün dehşetinden kurtulmanın çaresinin Allah'tan yardım istemek olduğu belirtilir. Ayrıca, şiirde geçen "yavı kılmak" kelimesi, kaybetmek veya yitirmek anlamlarına gelir.

Yunus Emre'nin 7. bölümünde Yunus, dervişlik hırkasını giyerek Tapduk Emre'nin ilk görevini almak üzere yola çıkar. Diğer önemli olaylar arasında: - Kadı Yunus, idam kararını reddettiği için Minberci Hasan ile arasındaki gerginlik artar. - Yunus, yaşadığı iç çatışmaları ve sorgulamaları üzerinden manevi bir yolculuğa çıkar.

Yunus Emre'nin gerçek ölüm tarihi 1321 olarak kabul edilmektedir.

"Dağ ovayı doldurdu bir feryat" dizesi, Yunus Emre'nin "Nasihatler Kitabı" adlı eserinde yer almaktadır.

"Dünya bir penceredir" ifadesi, hayatın geçici doğasını ve insanların dünyadaki kısa süreli varlıklarını vurgulamak için kullanılır. Bu, şu anlamlara gelebilir: 1. Sanat ve Felsefe Açısından: Merleau-Ponty'ye göre, Rönesans döneminde resim, dünyaya açılan bir pencere haline gelmiştir. 2. Yunus Emre'nin Mısraları: "Dünya bir penceredir, her gelen baktı geçti" dizeleri, Yunus Emre'nin bir şiirinden alınmıştır ve hayatın kıymetini bilme, her anı dolu dolu yaşama temalarını işler.

“Ya gonca gül yahut diken” sözü, Yunus Emre'ye aittir.

Yunus Emre: Aşkın Yolculuğu 21. bölümde Yunus, yeni vazifesini almış ve sakalık postuna oturmuştur. Bu bölümde ayrıca, Yunus'un geçmişiyle yüzleşmesi ve iç dünyasındaki sorularla mücadelesi de işlenir.

"Kader garip bir şekilde işler" sözü, Yunus Emre'ye aittir.

“Kibir Destanı” şiiri, Yunus Emre’nin Risaletü’n Nushiye adlı eserine aittir.

Yunus Emre Enstitüsü, aşağıdaki logoyu kullanmaktadır: [](https://seeklogo.com/vector-logo/274841/yunus-emre-enstitusu).

Yunus Emre, 1240-1320 yılları arasında yaşamıştır.

“Çıktım erik dalına anda yidüm üzümi bostan ıssı kakıdı dir ne yirsin kozumu” beyti, Yunus Emre'nin "Sathiye" adlı şiirinin ilk beyitidir. Beyit şu şekilde açıklanabilir: Erik dalı, erenler meclisini; üzüm, Allah'ın lütuflarını ve ilâhî sarhoşluğu; bostan sahibi ise kâinatın sahibi olan Allah'ı temsil eder. Buna göre beyit, bir dervişin erenler meclisine katılıp Allah'ın sohbetinden nasiplenmesi ve her şeyin sahibinin Allah olduğunu anlaması mesajını verir.

Yunus Emre'nin en iyi tiyatro oyunu konusunda kesin bir görüş yoktur, ancak bazı değerlendirmeler mevcuttur: Alev Gevrek, "Türk Tiyatrosunda Yunus Emre" adlı kitabında, Nihat Asyalı'nın "Yunus Diye Göründüm" adlı oyununu en başarılı olarak değerlendirmektedir. Şehabettin Tosuner ise Recep Bilginer'in "Yunus Emre" adlı oyununun da önemli bir yere sahip olduğunu ve bu oyunun 1979 yılında Yunus Emre İlme Hizmet Vakfı Ödülü'nü kazandığını belirtmektedir.

Yunus Emre'nin en güzel hikayesi olarak kabul edilebilecek tek bir olay veya anlatı yoktur, çünkü onun hayatı ve hikayeleri çeşitli kaynaklarda farklı şekillerde anlatılmaktadır. Bazı Yunus Emre hikayeleri şunlardır: Tapduk Emre ile buluşması. Kıtlık ve buğday olayı. Olgunlaşma serüveni.

"Gönül Çalab'ın Tahtı" eseri, Yunus Emre'ye aittir.

Yunus Emre'nin "Bir sinek bir kartalı salladı yere urdı" dizesi, güçsüzün güçlüye galip gelmesi anlamına gelen bir şathiye örneğidir. Bu dizede, sinek zayıflığı, kartal ise gücü ve kibirli insanları simgeler.

"Makaram Sarı Bağlar" türküsünün iki farklı hikayesi bulunmaktadır: 1. Yunus Emre'ye Ait Olduğu Rivayeti: Türkü, 13. yüzyılda yaşayan ünlü Türk halk ozanı Yunus Emre'ye aittir ve Sarı Saltuk adında bir dostuna olan sevgisini anlatır. 2. Osmanlı Dönemi Aşık Hikayesi: Diğer bir rivayete göre, türkü Osmanlı döneminde yaşayan bir aşık tarafından, sevdiği kadına olan aşkını ifade etmek için bestelenmiştir.

Yunus Emre, 82 yaşında, 1321 yılında vefat etmiştir.