YoğunBakım

Yoğun bakım servisi, sağlık sorunu kritik düzeyde olan ve yakından takip edilmesi gereken hastaların tanı, tedavi ve bakım hizmetlerinin sunulduğu yataklı servistir. Yoğun bakım ünitelerinde tedavi gören hastalar 24 saat boyunca gözetilir. Bu ünitelerde tedavi edilen bazı hastalıklar şunlardır: By-pass ameliyatı, açık kalp ameliyatı, beyin cerrahileri, organ nakli gibi büyük cerrahi işlemler. Kafa travması veya omurilik yaralanması gibi ciddi fiziksel travmalar. Kalp damarlarının tıkanması sonrası gelişen kalp krizi. Beyin damarlarının tıkanması ile ortaya çıkan inme. Kronik obstrüktif akciğer hastalığı (KOAH) gibi solunum problemine yol açan akciğer hastalıkları. Karaciğer, böbrek, kalp gibi hayati organların yetmezlikleri. Sepsis gibi kanda ve diğer organlarda yaygın yayılım gösteren enfeksiyon hastalıkları. Diyabet gibi ciddi komplikasyonlar ile seyreden dahili hastalıklar. Ağır nörolojik semptomlarla seyreden beyin ve omurilik hastalıkları. Koma gibi bilinç ve nörolojik yetilerde zayıflamaya yol açan hastalıklar. İlaç veya madde kullanımına bağlı zehirlenmeler.

Serum takma işlemi, uzman sağlık personeli veya hemşireler tarafından gerçekleştirilir. Bu nedenle, serum takmak için doğrudan bir bölüme başvurmak yerine, aşağıdaki sağlık kuruluşlarından hizmet alınabilir: Evde sağlık hizmetleri sunan firmalar. Hastaneler. Serum takma işlemi, genellikle bir doktorun reçetesiyle yapılır.

Yoğun bakımda kalma süresi, hastanın durumuna bağlı olarak değişir ve birkaç günden birkaç yıla kadar sürebilir. Koroner yoğun bakım ünitesinde hastaların ortalama kalış süresi 1 ila 6 gün arasındadır. Bilinci kapalı hastaların yoğun bakımda kalış süresi 1 günden 90 güne kadar değişebilir. Yoğun bakımda kalma süresi, hastalığın şiddetine, tedaviye verilen yanıta ve yaşanan komplikasyonlara göre farklılık gösterir.

Yoğun bakım servisleri, hastaların sağlık durumlarına ve tedavi ihtiyaçlarına göre farklı türlere ayrılır. Bu türler şunlardır: Genel yoğun bakım ünitesi. Cerrahi yoğun bakım ünitesi. Kardiyovasküler yoğun bakım ünitesi. Nörolojik yoğun bakım ünitesi. Pediatrik ve yenidoğan yoğun bakım ünitesi. Ayrıca, yoğun bakım servisleri seviyelerine göre de sınıflandırılabilir.

Yoğun bakımda kalma süresi, hastanın tedaviye verdiği yanıta bağlı olarak değişir. Yoğun bakımda kalma süresi birkaç günden birkaç yıla kadar değişebilir. Yoğun bakımda bilinci kapalı hastanın ne kadar yaşayacağı ise, hastanın yaşı ve genel sağlık durumu, bilinç kaybının nedeni, bilinç kaybının süresi, beyin fonksiyonlarının durumu ve alınan tıbbi tedaviler gibi birçok faktöre bağlı olarak değişir. Hastanın durumu hakkında en doğru bilgiyi, tedavi eden doktor verebilir.

Yoğun bakım ünitelerinde yatan hastalar genellikle hayati risk taşıyan sağlık sorunlarına sahiptir. Bu ünitelerde tedavi gören bazı hasta grupları şunlardır: Solunum yetmezliği olanlar. Kalp krizi ve kalp yetmezliği hastaları. Çoklu organ yetmezliği ve şok durumundaki hastalar. Ağır travma ve yaralanma geçirenler. Büyük cerrahi operasyon sonrası takip gerekenler. Ciddi enfeksiyon (sepsis) ve enfeksiyon riski yüksek hastalar. Ayrıca, bağışıklık sistemi zayıf olan hastalar da yoğun bakım ünitesinde tedavi edilebilir.

Yoğun bakım ünitesinde hastaların uyutulmasının birkaç nedeni vardır: Ağrı kontrolü: Cerrahi operasyonlar, solunum cihazına bağlı olma, kırık ve ağır hastalıklar nedeniyle meydana gelebilecek ağrıların kontrolü için. Beyin fonksiyonlarının dinlenmesi: Beyin hasar gördüğü durumlarda, beynin farklı bölgeleri tarafından ihtiyaç duyulan enerji miktarını azaltarak iyileşme sürecine yardımcı olmak. Cihazlarla uyumun artırılması: Hastaların cihazlarla uyumunu artırmak için. Solunum çabalarının uyumunun sağlanması: Hastaların kendi solunum çabalarının yapay solunum cihazıyla çatışmaması için. Yoğun bakım ünitesinde hastanın uyutulması, doktorun kararı doğrultusunda ve hastanın durumuna göre belirlenir.

Evet, yoğun bakım ünitesi (YBÜ) ve ICU (Intensive Care Unit) aynı şeyi ifade eder. ICU, İngilizce "Yoğun Bakım Ünitesi" ifadesinin kısaltmasıdır.

ICU kısaltması farklı alanlarda farklı anlamlara gelebilir: Devre kesiciler: "Beyan kısa devre kesme kapasitesi" (Icu) ve "beyan servis kısa devre kesme kapasitesi" (Ics) olarak, devre kesicilerin belirli bir döngüde zarar görmeden açma yapabileceği maksimum akım seviyesini ifade eder. Yoğun bakım ünitesi (Intensive Care Unit): Hastanelerde veya sağlık tesislerinde, kritik hastaların yoğun bakım ve özel tıbbi destek aldığı bölümdür. Unicode için Uluslararası Bileşenler (International Components for Unicode): C/C++ ve Java uygulamaları için evrensel kod ve küreselleşme desteği sağlayan bir kütüphaneler projesidir.

Lazarus etkisi, farklı bağlamlarda farklı anlamlar taşıyabilir: Lazarus sendromu. Lazarus refleksi. Lazarus etkisi (genel kullanım).

Trakeostominin (trakeostomi tüpünün) yoğun bakımda ne zaman kapatılacağı, hastanın kendi başına yeterli nefes alıp verebilmesine, sekresyonlarını yönetebilmesine ve enfeksiyon veya tıkanıklık riskinin azalmasına bağlıdır. Trakeostominin çıkarılması işlemi (dekübasyon) genellikle şu kriterlere göre yapılır: Hasta, solunum desteğine ihtiyaç duymuyorsa. Trakeadaki yara iyileştiyse. Trakeada oluşan tıkanıklık giderildiyse. Trakeostominin çıkarılması işlemi öncesinde, tüp kapatılarak test yapılır. Trakeostomi çıkarma kararı, genellikle multidisipliner bir ekip tarafından verilir.

ARDS (Akut Solunum Sıkıntısı Sendromu) tanısı, klinik ve radyolojik bulgulara dayanarak konur. Tanı kriterleri: Zamanlama. Radyolojik bulgular. Oksijenlenme durumu. Kardiyak nedenlerin dışlanması. Ek tetkikler: Laboratuvar. Görüntüleme.

Precedex sedasyonu, yoğun bakım ünitelerinde, hastaların mekanik ventilasyon sırasında sakinleşmesi ve sedasyon sağlanması için kullanılan bir yöntemdir. Sedasyon, tıbbi müdahalelerden önce, kaygı, korku ve ağrıyı azaltmak amacıyla yatıştırıcı ilaçların uygulanmasıdır. Sedasyon, farklı seviyelerde uygulanabilir: Minimal (hafif) sedasyon: Hasta uyanıktır, sözlü ve fiziksel uyarılara yanıt verebilir. Orta düzey sedasyon: Hasta yarı uykuludur, işlem sırasında uykuya dalabilir ve yapılan işlemi hatırlamaz. Derin sedasyon: Hastanın bilinci neredeyse kapalıdır, sadece şiddetli ve ağrılı uyarılara tepki verir. Precedex, ajite hastaların sakinleşmesinde de kullanılır. Sedasyon uygulaması, anestezi uzmanı tarafından yapılmalıdır.

PACU (Postanestezik Bakım Ünitesi) yoğun bakım ünitesi değildir. PACU, ameliyat sonrası hastaların anesteziden güvenli bir şekilde uyanmalarını sağlamak için özel olarak tasarlanmış, yoğun bakım benzeri cihazlarla donatılmış bir geçiş alanıdır. Eğer hastada ciddi komplikasyonlar gelişirse, yoğun bakım ünitesine alınabilir.

Subaraknoid kanaması olan bir hastanın yoğun bakımda kalma süresi, hastanın klinik durumuna ve yaşına bağlı olarak değişir. Hafif kanamalar geçiren ve bilinci açık hastalar birkaç gün içinde yoğun bakımdan çıkarılabilir. Ciddi beyin hasarı olan veya bilinç kaybı yaşayan hastalar haftalarca yoğun bakımda kalabilir. GKS skoru düşük olan, akciğer enfeksiyonu veya diğer sistemik komplikasyonlar geliştiren hastaların yoğun bakım süresi uzar. Yaşlı hastalarda iyileşme süreci daha uzun sürdüğünden, yoğun bakım süresi de uzayabilir. Her hastanın durumu farklıdır; bu nedenle, kesin süre için bir sağlık uzmanına danışılması önerilir.

Trakeal ekstübasyon, genellikle hasta uyanıkken gerçekleştirilir. Ekstübasyon zamanlaması için dikkate alınması gereken bazı noktalar: Daha önce havayolu kontrolünde güçlük yaşanıp yaşanmadığı; Pulmoner aspirasyon riskinin olup olmadığı. Erken ekstübasyon, postoperatif kardiyorespiratuar morbiditeyi artırmaz, maliyeti düşürür ve kaynakların kullanımını iyileştirir. Ekstübasyon kararı, hastanın durumuna göre anestezi uzmanı tarafından verilmelidir.

Yoğun bakımda ajitasyonun bazı nedenleri: Çevresel faktörler: Monitör ve ventilatör gibi tıbbi cihazların yarattığı uyaranlar. Altta yatan hastalıklar: Enfeksiyonlar, nörolojik hastalıklar, metabolik veya elektrolit bozuklukları. İlaç yan etkileri. Hipoksemi, ağrı ve metabolik bozukluklar gibi fizyolojik nedenler. Yoğun bakım ortamının stresi: Hastalar, hayatlarını tehdit eden bir durumla karşı karşıya olduklarını düşünebilir ve yeterli iletişim kuramayabilirler. Ajitasyonun nedenini belirlemek için detaylı bir anamnez ve fizik muayene gereklidir.

Yoğun bakımdaki bir hastanın uyanma nedenleri şunlar olabilir: Anesteziden uyanma. Tedavinin bir parçası. Beyin fonksiyonlarının dinlenmesi. Yoğun bakımdaki bir hastanın ne zaman uyanacağı, birçok faktöre bağlı olarak değişkenlik gösterir.

Evet, solunum sıkıntısı olan hastalar yoğun bakıma alınabilir. Yoğun bakım ünitelerinde solunum yetmezliği, akciğer rahatsızlıkları ve solunum yetmezliği nedeniyle meydana gelen hastalıklar takip edilir. Yoğun bakımda, solunum cihazı (ventilatör) desteği gerektiren hastalara müdahale edilebilir.

2. basamak yoğun bakım standartları şu şekilde özetlenebilir: Hasta Profili: Kısa süreli, detaylı ve nitelikli gözlem, girişim ve yaşamsal destek gereksinimi bulunan hastalar kabul edilir. Kabul Edilen Hasta Türleri: 3. basamak yoğun bakım ünitelerinden çıkarılan, henüz taburcu edilemeyecek hastalar; Tek organ monitörizasyonu ve desteği gereken (diyaliz, mekanik ventilasyon vb.) hastalar; Cerrahi öncesi yoğun hazırlık ve destek ihtiyacı olan riskli hastalar; Düzeltilemeyen fizyolojik veya metabolik bozukluklar; Hayatı tehdit eden zehirlenmeler, kanamalar; Ağır enfeksiyonlar (sepsis, peritonit vb.); Solunum desteği gereken nöromüsküler hastalıklar, non invaziv mekanik ventilasyon gereken hastalar; Gebeliğin hayatı tehdit eden komplikasyonları (preeklampsi vb.); Hemotoraks, ampiyem, ağır pankreatit, ağır malnütrisyon, akut karaciğer yetmezliği olan hastalar. 2. basamak yoğun bakım ünitelerinde ayrıca, her yatak için ayrı olmak üzere zeminde olmayan ve hasta başı en az on iki çıkışlı elektrik paneli bulunur. Yoğun bakım ünitelerinin standartları, Sağlık Bakanlığı tarafından yayımlanan genelgelerle belirlenmektedir.