Yasama

Teşri, Arapça kökenli bir kelime olup "yasama", "kanun koyma" anlamına gelir. İslam dininde teşri, Allah ve Resulü'nün ibadetlere ve insanlar arası ilişkilere dair koyduğu esasları ifade eder. Ayrıca, "yolu açma" ve "gemilere yelken yapma" gibi anlamları da vardır.

Çift meclis sisteminin bazı avantajları şunlardır: Yasaların daha derinlemesine incelenmesi ve hataların giderilmesi. Farklı çıkar gruplarının temsil edilmesi. Siyasi kutuplaşmanın azalması. Kuvvetler ayrılığı ilkesinin güçlendirilmesi. Anayasa ve insan haklarına aykırı yasaların önlenmesi.

Milliyeyici terimi, milletvekili anlamına gelebilir. Milletvekilleri, Türkiye Büyük Millet Meclisi (TBMM) üyesi olarak aşağıdaki görevleri yerine getirirler: Yasama faaliyetleri: Kanun teklifleri hazırlar ve oylamaya sunarlar. Bakanlar Kurulu'nu denetleme: Hükümetin çalışmalarını denetlerler. Meclis gündemi: Meclis gündemini belirler ve araştırma komisyonlarında görev alırlar. Halkın temsili: Seçildikleri bölgenin halkını temsil eder ve sorunlarına çözüm ararlar. Bütçe görüşmeleri: Bütçe kanunlarını hazırlar, görüşür ve oylarlar. Ayrıca, milletvekillerinin maaşları ve emeklilik şartları da belirlenmiştir.

Kanunlar, çeşitli kriterlere göre farklı şekillerde sınıflandırılabilir: İçeriklerine göre: kurucu kanunlar, kod kanunlar, olağan kanunlar, ilkesel kanunlar, yetki kanunları, bütçe kanunları, onay kanunları, kurumsal kanunlar, geçici kanunlar. Çıkarılma yöntemlerine göre: biçimsel kanunlar, maddi kanunlar, çerçeve kanunlar, temel kanunlar, torba kanunlar. Bazı kanun türleri: 2709 sayılı T.C. Anayasası — kurucu kanun. 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu — kod kanun. 3194 sayılı İmar Kanunu — olağan kanun. 1739 sayılı Milli Eğitim Temel Kanunu — ilkesel kanun. 4639 sayılı Memurlar ve Diğer Kamu Görevlileri Hakkında Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Yetki Kanunu — yetki kanunu. 7535 sayılı 2025 Yılı Merkezi Yönetim Bütçe Kanunu — bütçe kanunu. 7492 sayılı Kuzey Atlantik Antlaşmasına İsveç Krallığının Katılımına İlişkin Protokolün Onaylanmasının Uygun Bulunduğuna Dair Kanun — onay kanunu. 2797 sayılı Yargıtay Kanunu — kurumsal kanun. 7244 sayılı Yeni Koronavirüs (Covid-19) Salgınının Ekonomik ve Sosyal Hayata Etkilerinin Azaltılması Hakkında Kanun — geçici kanun.

AF ve AFl arasındaki fark, AF'nin atriyal fibrilasyon (AF) ve AFl'nin atriyal flutter (AFl) olması nedeniyle tıbbi bağlamda ortaya çıkar. Atriyal Fibrilasyon (AF): - AF, kalp kulakçıklarının düzensiz ve hızlı kasılması durumudur. - AF, inme, kalp yetmezliği ve diğer ciddi sağlık sorunlarına yol açabilir. Atriyal Flutter (AFl): - AFl, AF'nin bir türüdür ve genellikle daha az yaygın olup, 50 yaş üstü kişilerde daha sık görülür. - AFl, tromboembolik risk açısından önemli bir tehdit oluşturur. Özetle, AF genel bir terim olup, AFl ise bu terimin bir alt türüdür. AF ve AFl arasındaki fark: - AF: Kalp kulakçıklarının düzensiz ve hızlı kasılması. - AFl: AF'nin bir türü, genellikle daha az yaygın ve tromboembolik risk taşır. AF ve AFl arasındaki temel fark, AFl'nin daha spesifik bir durum olmasıdır.

Yorum çeşitleri, yorumu yapan kişi veya makama göre şu şekilde sınıflandırılabilir: Yasama yorumu: Devletin yasama organınca yapılan yorumdur. Yargısal yorum: Mahkemelerce yapılan yorum türüdür. Bilimsel yorum: Hukuk ile ilgilenen akademik kişiler tarafından yapılan yorumdur. Ayrıca, yorumun belirleyicilik niteliğine göre şu türler de mevcuttur: Daraltıcı yorum: Kanun hükmünü daha dar bir şekilde yorumlama. Genişletici yorum: Kanun hükmünü daha geniş bir şekilde yorumlama. İlerletici yorum: Kanun hükmünü ileriye yönelik yorumlama. Yorum yöntemleri ise tarihsel, lafzi, teleolojik, sistematik, kavramcı yorum yöntemleri ve menfaatler içtihadı yöntemi olarak ayrılır.

Yasama, devletin veya toplumun hukuk kurallarını belirleme ve kanun yapma sürecidir. Yasama organının temel görevleri: Yasaları oluşturmak, değiştirmek ve kabul etmek. Kamu politikalarını belirlemek. Bütçeyi onaylamak. Hükümeti denetlemek. Anayasa yapmak veya değiştirmek. Temsil işlevi. Yasama, devletin diğer iki temel gücü olan yürütme ve yargı ile birlikte ayrı ve dengeleyici bir rol oynar.

Tüzük ile kanun arasındaki farklara dair bazı örnekler şunlardır: Çıkarma yetkisi. Üstünlük. Kapsam. Örnek: Bir ülkenin temel politikalarını düzenleyen bir kanun, vatandaşların hak ve özgürlüklerini belirlerken, bu kanunun nasıl uygulanacağını gösteren detaylar tüzüklerle belirlenir.

Yasama, yürütme ve yargı, bir devletin temel organlarıdır ve ülkenin düzeninin sağlanmasında farklı görevler üstlenirler. Yasama: Yasa yapıcı ve yasalarda değişiklik uygulayıcısıdır. Yürütme: Yasaların yürürlüğe konulmasını sağlar. Yargı: Yasaların uygulanmasında kurallara uymayanların ne olacağının belirlenmesini sağlar.

MEF Hukuk Kulübü, hukuk alanında farkındalık yaratacak etkinlikler düzenler. Bu etkinlikler arasında: Sosyal medya yasası gibi güncel konuların ele alındığı seminerler. İngiltere'de hukuk ve eğitim sistemi gibi konularda uzman konuşmacıların yer aldığı etkinlikler. Hukuk sözlüğü paylaşımları. Serbest kürsü gibi katılımcıların sorularını merkeze alan etkinlikler. Ayrıca, kulüp, hukuk klinikleri düzenleyerek hukuk fakültesi öğrencilerini hukuk uygulamasına hazırlar.

İlk elden düzenleme yetkisi, bir organın bir konuyu başka bir organın iznine veya yetkilendirmesine tabi olmadan, daha önce düzenlenmiş olsun ya da olmasın, ilk kez ve doğrudan düzenleme yapma gücünü ifade eder. 2017 Anayasa değişikliği ile Cumhurbaşkanı’na tanınan Cumhurbaşkanlığı Kararnamesi (CBK) çıkarma yetkisi, yürütme organının ilk kez asli düzenleme yetkisine sahip olmasını sağlamıştır. Asli düzenleme yetkisi şu alanlarda kullanılabilir: Üst kademe kamu yöneticilerinin atanmalarına ilişkin usul ve esaslar; Bakanlıkların kurulması, kaldırılması, görevleri ve yetkileri, teşkilat yapısı ile merkez ve taşra teşkilatının oluşturulması; Devlet Denetleme Kurulu’nun işleyişi, üyelerinin görev süresi ve diğer hususlar. Cumhurbaşkanı’nın CBK dışında yönetmelik ve adsız düzenleyici işlem çıkarma yetkisi de bulunmaktadır, ancak bu yetkiler kanundan kaynaklanan türevsel nitelik taşır.

Federasyonlarda federe devletler, kendi iç yapılarında geniş bir özerkliğe sahiptir. Federe devletler, federal devlet tarafından düzenlenen alanlar hariç olmak üzere kendi sınırlarında bağlayıcı kurallar koyabilir, kamu hizmetlerini ve yargısal işleri yürütebilirler. Federe devletler, kendi iç güvenlikleri amacı ile bir polis teşkilatı kurabilir ve farklı yargılama konuları belirleyebilirler. Federe devletin vergi tarifeleri ve tahsilatı başta olmak üzere ekonomik imkânlarının farklılaşması nedeniyle, coğrafi açıdan ülke içi gelir dağılımı eşitsizlikleri üst düzeye çıkabilir. Federe devletler arasında kural ve uygulama farklılıklarının çıktığı görülür. Herhangi bir görev ve yetki uyuşmazlığı olduğunda ise son kararı genellikle federal devlet verir. Demokratik federasyonların bir diğer özelliği, yerel yönetimlerin güçlü bir görünüm sergilemesidir. Federasyonlarda federe devletlerin sahip olduğu yetkiler, ülkeden ülkeye ve özerklik genişliğine göre farklılık taşır.

Yasa veto edildiğinde, yasa tekrar görüşülmek üzere ilgili mercie, örneğin cumhurbaşkanına veya parlamentoya geri gönderilir. Türkiye'de cumhurbaşkanının veto etmesi durumunda, yasa Meclis’e geri gönderilir ve tekrar aynı şekilde kabul edilirse yürürlüğe girer. Birleşmiş Milletler Güvenlik Konseyi'nde ise veto yetkisi, daimi üyelerden biri (ABD, Rusya, Çin, İngiltere ve Fransa) karara olumsuz oy verdiğinde kullanılır ve bu durumda karar yürürlüğe girmez.

30842 sayılı Resmi Gazete'de yer alan bazı içerikler şunlardır: Kanunlar. Cumhurbaşkanı kararları. Atama kararları. Yönetmelikler. Tebliğ. Anayasa Mahkemesi kararları. Danıştay kararları.

Kanuni'nin kanun koyucu olması, onun bir ülkede yasama yetkisine sahip olduğunu ve kanunlar çıkarabildiğini ifade eder. Kanun koyucu, genellikle parlamento veya meclis gibi yasama organlarını temsil eden ve anayasal yetkileri çerçevesinde hareket eden kişi veya kuruluşlardır.

BMM'nin (Büyük Millet Meclisi) bazı görevleri: Türkiye'nin bağımsızlığını kazanması için gerekli adımları atmak. Anayasa hazırlamak. Ahkam-ı şeriyyeyi uygulamak. Hem yasama hem de yürütme yetkisine sahip olmak. BMM, 23 Nisan 1920'de Ankara'da toplanmış ve 15 Nisan 1923'te son oturumunu yapmıştır.

Türkiye Cumhuriyeti'nde idarenin organları şunlardır: Yasama Organı: Türkiye Büyük Millet Meclisi (TBMM). Yürütme Organı: Cumhurbaşkanı ve idare (Cumhurbaşkanı dışında kalan tüm kuruluşlar). Yargı Organı: Bağımsız mahkemeler. Ayrıca, il özel idaresi gibi yerinden yönetim organları da bulunmaktadır.

Devletin yetkisi, devletin kendi ülkesinde bulunan kişi ve şeyler üzerinde tek başına kural koyma (yasama) ve bunları uygulama (yürütme ve yargı) hakkını ifade eder. Devletin yetkileri şu şekilde sınıflandırılabilir: Münhasır yetkiler. Ülkesel yetki. Devletin yetkisi, uluslararası hukuk tarafından belirlenen sınırlamalara tabidir.

Anayasanın 7. maddesi, yasama yetkisinin Türk milleti adına Türkiye Büyük Millet Meclisine ait olduğunu ve bu yetkinin devredilemeyeceğini belirtir. Tam metni şu şekildedir: > Yasama yetkisi Türk Milleti adına Türkiye Büyük Millet Meclisinindir. Bu yetki devredilemez. Bu madde, 21/01/2017 tarihli ve 6771 sayılı Kanun ile değiştirilmiştir.

Türkiye Büyük Millet Meclisi (TBMM), yasama, yürütme ve yargı yetkilerini kendinde toplamıştır çünkü: Kurtuluş Savaşı gibi olağanüstü koşullar bulunmaktaydı. Milli iradeyi tek temsil eden kurum olarak meclis kabul edilmiştir. Otorite boşluğunu doldurmak ve kargaşayı önlemek gerekiyordu. Vatan savunmasını hızlı ve başarılı bir şekilde gerçekleştirmek hedeflenmiştir. Bu durum, savaş dönemi için geçici bir uygulamaydı.