Temeller, iki ana başlık altında incelenen beş çeşite ayrılır: 1. Yüzeysel (Sığ) Temeller: Yapı yükünün zemin yüzeyine yakın seviyede aktarıldığı temel tipi. - Tekil (Münferit) Temeller: Kolonların altına yapılan, kolon kesitinden daha büyük betonarme pabuçlar. - Duvar Altı Temeller: Taşıyıcı duvarların altında, duvardan en az 20 cm daha geniş betonarme kirişler. - Birleşik Temeller: İki kolonun birbirine yakın olması durumunda, her iki kolon için tek bir pabuç yapılması. - Mütemadi (Sürekli) Temeller: Kolon yüklerinin fazla, zemin taşıma kapasitesinin düşük olduğu durumlarda kullanılır. - Radye Temeller: Yapının ağırlığının çok fazla olduğu ve kolonların birbirine yakın olması durumunda tercih edilir. 2. Derin Temeller: Yapı yükünün aktarıldığı sağlam zeminin, yüzeyden daha alt seviyelerde olması durumunda kullanılır. - Ayak Temeller: Zemin iyileştirmesinin yeterli olmayacağı durumlarda kullanılır. - Kazıklı Temeller: Zayıf zeminlerde, sağlam zemine ulaşana kadar kazıklar oluşturularak yapı yükünün zemine aktarılması. - Keson (Kuyu) Temeller: Sağlam zeminin derinlerde olduğu durumlarda, içi boş bir çerçevenin sağlam zemine kadar doldurularak temel oluşturulması.